Hi Guys,

Gisteravond fietste ik na een hele leuke avond terug naar huis. Het was rond 22:15 en het was dus pikkedonker buiten. Het was alweer een tijdje geleden dat ik zo laat alleen op straat was. Eigenlijk komt dat zelden voor. Opeens wist ik waarom dat zelden voorkwam.

Ik had van tevoren al besloten dat ik maar geen muziek ging luisteren tijdens het fietsen. Op deze manier kon ik beter opletten. Ik reed door de stad. De straten waren verlaten. Zo af en toe hoorde ik harde muziek uit kroegen of clubs. En op bepaalde plekken stonden er groepjes mensen te praten. Allemaal niet zo bijzonder. Het is namelijk een zaterdagavond. Mensen gaan uit met vrienden. Een normale zaterdagavond. Ik ben niet zo’n uitgaan type, maar dat is een ander verhaal 🙂 .

Toch vond ik het niet heel erg prettig om zo laat, alleen, op straat te zijn. Ik merkte dat ik alerter was. Ik luisterde beter naar alles wat ik hoorde en ik keek beter naar alles wat ik zag.

Was ik bang?

Nee dat niet. Ik was niet bang, maar ik was alert. Dat is anders. Toch? Of was ik toch een beetje bang? Nee ik hou het erop dat ik alert was. Niet bang.

Toen ik thuiskwam, ging ik gelijk mijn fiets in de schuur zetten. Ik zag dat mijn moeder op dat moment onze hond aan het uitlaten was. Ik reed naar ze toe. Toen Duco (de hond) me zag, sprong hij op mijn schoot. Leuk als je op een fiets zit, ook al kan ik niet omvallen :). Stel je even voor dat er opeens 60 kilo (als het niet meer is) half op je schoot springt.

Ik reed naar de schuur om mijn fiets weg te zetten. Ik zette het licht aan. Op die manier kon ik namelijk iets zien. Ik merkte dat ik het gewoon niet prettig vond als het donker was. Het licht viel nog wel een paar keer uit. Dat kwam omdat de deur tegen het lichtknopje kwam. Niet veel bijzonders, maar toch vond ik het niet heel erg fijn.

Na mijn gevecht met het lichtknopje, zette ik het licht uit en liep ik naar huis. In het donker wel te verstaan. Al helpt het dat wij in de straat lantaarns hebben. Dus je kon nog wat zien. Ik had het donker overleefd.

Ik ben nooit een fan geweest van het donker. Ik sliep vroeger altijd met een nachtlampje. Daar heb ik best wel een tijd mee geslapen. Ik vond het gewoon niet prettig in het donker. Je ziet namelijk niets. Je weet niet wat er gebeurd. Ik haalde me altijd van alles in mijn hoofd. Ik dacht altijd dat ik van alles zag of ik dacht er opeens iemand tevoorschijn kwam. Dat idee vind ik gewoon niet zo prettig. Is dat raar?

Ik heb dat nog steeds. Ik slaap dan niet meer met een nachtlampje, maar ik vind het nog steeds niet zo prettig in het donker.

Ik ging eens nadenken over waarom ik het niet prettig vond (vind) in het donker. Ik kwam al snel tot de conclusie dat je ‘het donker’ op twee manieren kunt zien. Je kan het natuurlijk zien als hoe ik het hierboven vertelde, maar je kan het ook zien als het negatieve.

Toen kwam de volgende vraag in me op: zijn we gewend aan het donker? Of met andere woorden: zijn we gewend aan het negatieve? Zijn de mensen gewend om alles negatief te zien? Kunnen we niets meer positief zien? Wint het negatieve het van het positieve?

Toen moest ik denken aan wat Nasrdin Dschar eerder die avond zei: ‘’Het is makkelijker om ergens ‘tegen’ te zijn dan ‘voor’. Als je ergens tegen bent dan voelt het alsof je echt iets doet.’’

Die zin zette me aan het denken. Iedereen is tegenwoordig ergens ‘tegen’. Iedereen zegt waar ze ‘tegen’ zijn, maar ze zeggen minder snel waar ze ‘voor’ zijn.

Dus ook onze standpunten benaderen we al negatief. We zeggen niet meer waar we ‘voor’ zijn, maar we zeggen waar we ‘tegen’ zijn.

Is dat iets van de laatste tijd? Hoort dat bij deze tijd? Hebben we dat onszelf aangeleerd? Hebben we onszelf aangeleerd dat we alles negatief moeten benaderen? Dat we overal negatief over moeten denken? Of hebben we dat altijd al gedaan?

Kan jij me dat antwoord geven? Ik kan het namelijk niet.

Ik zou het graag wel anders willen zien. Ik zou graag willen zien dat we alles (weer) positief gaan zien. Ik zou graag willen dat de positiviteit de overhand heeft. Positieve gedachtes maken positieve mensen en positieve mensen zorgen voor een betere wereld. De ideale situatie dus.

Laat ik nog één keer terugkomen op het feit dat ik het niet fijn vind in het donker. Wanneer het donker is, zie je een maan en de sterren. Die zijn er niet voor niets. Zelfs het donker zorgt voor een beetje licht.

Mensen zoeken te weinig naar het licht in de duisternis. Ze willen het niet zien of ze kunnen het gewoon niet zien. Mensen kijken niet verder. Mensen accepteren het donker. Dat is het. Maar wanneer je iets verder kijkt dan zie je vanzelf het licht. Er is altijd licht aan het eind van de tunnel. En zelfs als het buiten helemaal donker is, zorgen de maan en de sterren voor een beetje licht. Je hoeft alleen maar je manier van kijken te veranderen. En soms moet je iets meer moeite doen, maar er is altijd een lichtpunt(je).

Laten we met z’n allen iets vaker zoeken naar het licht. Daar wordt iedereen beter van. Jij wordt een gelukkiger mens, je leven wordt leuker en dat heeft weer effect op de mensen om je heen. Probeer
het  maar eens.
Deze blog had ik niet kunnen schrijven zonder Nasrdin Dschar. Zijn voorstelling heeft me zo erg geïnspireerd. Hij heeft me aan het denken gezet. Hij heeft me ontroerd, maar hij heeft me ook enorm aan het lachen gemaakt. Als je nog de kans hebt om Nasrdin te zien in het theater dan moet je die kans
grijpen. Want zo’n oprechte en mooie voorstelling ga je niet zo snel meer meemaken. Die man heeft zijn hart laten spreken. Wat een inspirerende man is
Nasrdin. Eigenlijk moet iedereen de voorstelling gezien hebben.

Wil je weten waar Nasrdin nog speelt? Kijk dan even hier.

 

Muziek van de week.

It’s a beautiful day. Don’t let it slip away. Dat had deze week zomaar de ‘Muziek van de Week’ kunnen zijn. Hij heeft in ieder geval (bijna) dezelfde titel als het nummer die ik heb uitgekozen. Ik heb expres een nummer gekozen waar ik (en ik hoop jullie ook) heel erg blij van worden.

Zie het positieve in elke dag. Maak van elke dag een hele mooie dag.

 

 

 

 

Muziek van de week:

Michael Bublé – It’s A Beautiful Day

Welk nummer maakt jullie nou heel erg vrolijk? Laat het me weten en laten we elkaar iets vrolijker maken.

 

Vandaag is het moederdag. Een dag waar we de moeders even in het zonnetje zetten. Al vind ik dat we dat elke dag moeten doen, maar daar gaat het nu even niet over.

Moederdag dus. Iedereen zegt dat zij de beste moeder ooit hebben, maar eigenlijk heb ik die. Een moeder die voelt als je beste vriendin is de beste moeder ooit. Iemand waar je alles mee kan delen. Ga zo nog maar even door. Ik heb de beste moeder ooit. Geen twijfel en geen discussie.

Fijne Moederdag mam.

Ik wens alle moeders een hele fijne moederdag. Laat je lekker verwennen.

 

❤

Clannad