Hi Guys,

Afgelopen week kwam er naar buiten dat Ismail Ilgun mag gaan werken voor het AD. Bij de naam Ismail gaat er misschien nog geen belletje rinkelen, maar dat belletje gaat wel rinkelen wanneer ik zeg dat hij de treitervlogger is. Ismail kwam vorig jaar in het nieuws met zijn vlogs. In zijn vlogs zorgde hij voor overlast en had hij kritiek op de politie. Het zorgde voor veel commotie in Nederland.

Afgelopen week kwam dus naar buiten dat hij voor het AD mag werken. Hij gaat voor het AD vlogs maken over de verschillende achterbuurten in Nederland. Er kwam veel kritiek op het feit dat Ismail voor het AD gaat werken. Hij zat vrijdagavond (samen met de hoofdredacteur van het AD) bij De Wereld Draait Door. Naar aanleiding van dat interview zette ik dit op mijn social media:

 

 

Ik was namelijk benieuwd wat jullie ervan vonden. De reacties die ik van verschillende mensen heb gelezen, waren namelijk niet heel erg positief. Neem nou eens de reacties onder de facebookpost van DWDD. Veel van de reacties gaan over het feit dat het belachelijk is dat het AD zo iemand een baan aanbieden.

Nu heb ik maar één bericht als voorbeeld genomen, maar op verschillende social media accounts werd er bericht over de nieuwe baan van Ismail. Ook die reacties waren niet positief.

Ook onder de post die ik had geplaatst, kwam er een negatieve reactie. Ook toen ik het er met een vriendin over had, kwam er niet veel positiefs naar voren. Daar is natuurlijk niets mis mee. Iedereen mag zijn eigen mening hebben. Gelukkig denkt iedereen er ook anders over. Ik heb er ook een mening over en die wil ik graag met jullie delen.

Ik heb wel even over het bericht na moeten denken. Toen ik de eerste berichten op facebook zag verschijnen, dacht ik eerst: nee dit meen je niet. Ik had dezelfde reactie als 95% van de mensen.

Ik sloeg de berichten over Ismail over en ik besteedde er geen aandacht aan. Toen ik hoorde dat ze er bij ‘De Wereld Draait Door’ aandacht aan gingen besteden, dacht ik: waarom? Waarom geven ze Ismail ook dit podium? Tot ik hoorde dat de hoofdredacteur van het AD er ook bij zou zijn. Ik was toch wel benieuwd geworden naar wat ze te zeggen hadden.

Die avond keek ik naar ‘De Wereld Draait Door’. De uitzending begon vrijwel meteen met het bericht rond Imail en het AD. Ze keken eerst terug naar hoe we Ismail hebben leren kennen. Daarna werd er gevraagd naar hoe Ismail wilde veranderen en of hij wel was veranderd etc. Daarna kwam de hoofdredacteur aan het woord en hij vertelde waarom ze Ismail hadden aangenomen.

Het was een interview die me aan het denken zette. Had ik te snel mijn oordeel klaarliggen? Hebben we met z’n allen ons oordeel te snel klaarliggen over dit onderwerp?

Kijken we niet met z’n allen teveel naar de negatieve dingen? Zijn we bereid om Imsail een tweede kans te geven? Of heeft hij voor teveel onrust gezorgd?

Ik wil even vooropstellen dat ik niets van het gedrag van Ismail goedkeur. Wat hij heeft gedaan, verdient geen goedkeuring. Hij heeft gezorgd voor onrust in de samenleving. Dat is niet goed. Ik zal dat gedrag dan ook nooit goedkeuren. Ik wil dat toch even gezegd hebben.

Ik ben van mening dat iedereen kan veranderen. Zolang ze maar de wil hebben en de goede begeleiding krijgen. Misschien is het wel heel erg naïef van mij, maar ik geloof er wel in. Ik ben in ieder geval wel bereid om iedereen een tweede kans te geven.

Ik vind dat hij ook een tweede kans verdiend. Het is een jongen van 19 jaar. Hij heeft nog een heel leven voor zich. Moeten we dan nu al tegen hem zeggen dat hij geen andere kansen verdiend? Hangt zijn leven dan echt af van de slechte keuzes die hij heeft gemaakt?  Een leven waar iedereen een (negatief)  oordeel over hem heeft? Hij is nou eenmaal de treitervlogger.

Ismail wil zijn leven veranderen. Je mag zelf beoordelen of je dat gelooft of niet. Maar als hij zijn leven wil veranderen, laat het hem dan op zijn minst proberen. Het is toch juist fijn dat een krant als het AD hem die kans geeft. Het had ook op een andere manier gekund, maar niemand anders gaf hem die kans.

Na een tijdje kwam er nog een andere vraag in me op: had er ook zoveel aandacht gekomen als het AD iemand had aangenomen die niet zo in de media was gekomen, maar wel dezelfde streken had uitgehaald? Had er dan net zoveel commotie gekomen als nu met Ismail? Ik vraag het me oprecht af.

Ik durf bijna te wedden dat het wel vaker gebeurd dat een bedrijf een kans geeft aan iemand die zich niet altijd aan de regels heeft gehouden. Alleen hoor je dat niet in de media. Misschien komt het dan wel in de media, maar er wordt minder aandacht aan besteed. Mensen hebben het er minder over. Ismail heeft alleen de ‘pech’ gehad dat de media aandacht had voor zijn daden.

Het is wel duidelijk dat Ismail zich moet bewijzen. Hij moet aan het Nederlandse publiek laten zien dat hij is veranderd. Hij moet laten zien dat hij een andere kant heeft. Misschien wordt het wel een groot succes. Misschien hebben we het over een tijdje wel over het succesverhaal van Ismael. Laten we het hopen. Van mij krijgt hij in ieder geval de kans om te laten zien dat hij is veranderd.

 

Muziek van de week.

Een nummer over verandering. Het veranderen van jezelf. Om een betere wereld te creëren, moet je namelijk eerst bij jezelf beginnen. Soms is het een kleine verandering, maar zelfs kleine veranderingen kunnen een groot verschil maken. Kijk eerst naar jezelf voordat je oordeelt over anderen. Dat is waar het hele nummer (voor mij) overgaat. Een nummer die dus heel goed bij deze blog past.

 

 

 

Muziek van de week:

Michael Jackson – Man In The Mirror

 

Ik ben nog steeds benieuwd naar wat jullie vinden van het feit dat Ismail mag werken bij het AD. Laat het me weten. Wees vooral eerlijk. En wat denken jullie: was er minder aandacht geweest als Ismail niet met zijn streken in de media was gekomen?

❤

Clannad