Hi Guys,

Het is (eindelijk) 2017! Ik wil jullie allemaal het beste wensen. Ik hoop dat 2017 voor iedereen een mooi jaar gaat worden. Mogen al je dromen maar uitkomen. Maak er het beste van!

Ik wil met jullie nog 1x terugkijken op 2016. Als ik het persoonlijk bekijk, was 2016 niet zo’n heel erg leuk jaar. Ik heb wel een paar hoogtepunten mogen beleven: ik heb mijn havodiploma gehaald, ik heb Glennis Grace live gezien, ik ben naar een concert van Pentatonix geweest, ik heb Us The Duo live gezien, ik ben begonnen met een youtubekanaal, de website is groter geworden (en we groeien nog steeds, yay!), ik ben meer mijn verhaal gaan vertellen op de site en ik veel leuke dingen gedaan met mijn familie en vrienden.

Helaas was 2016 ook het jaar van een paar dieptepunten. Ik ben afgewezen op de Kleinkunst academie waardoor ik ook een beetje mijn droom in deugen zag vallen. Naast het feit dat we veel (muzikale) helden zijn verloren (Prince, David Bowie, Leonard Cohen en George Michael), heb ik dit jaar ook afscheid moeten nemen van mijn opa. Ook in mijn vriendenkring zijn er mensen die meerder malen iemand zijn verloren. 2016 gaat niet de boeken in als een heel vrolijk jaar.

2016 ligt nu achter ons en het is tijd om van 2017 een heel erg mooi jaar te maken. We gaan weer opnieuw beginnen. We hebben een nieuwe start gekregen en daar ga ik volop gebruik van maken.
Normaal gesproken heb ik een hekel aan de uitspraak ‘New year, New me’, maar dit jaar past deze uitspraak meer bij me dan dat ik wil.

Als jullie afgelopen week mijn ‘About’ pagina hebben bezocht, is er misschien wel iets opgevallen. Er is namelijk één klein zinnetje weg. Welk zinnetje is dan weg? Het zinnetje ‘Eerstejaars student Journalistiek aan de Hogeschool Utrecht.’ Het is geen (technische) fout. Dat kleine zinnetje is verleden tijd. Ik ben geen student journalistiek meer.

Misschien komt dit aan als een shock. Je zult misschien denken ‘ze had het toch zo naar haar zin?’ Ergens was dat ook zo, maar het was ook schijn. Ik kon het heel erg goed vinden met alle mensen die in mijn klas zaten en met mijn docenten, maar de opleiding zelf vond ik niet leuk. Mijn motivatie werd met de seconde minder.

Het feit dat we geen herfstvakantie hadden, speelde ook een rol. Ik was kapot. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben in mijn klas die de herfstvakantie heeft gemist, maar ik merkte dat ik op mijn reserves aan het draaien was.

De grootste factor voor mij om te stoppen, was het feit dat de hele opleiding nieuw was. Iedereen was nog aan het uitzoeken wat er precies gedaan moest worden en hoe alles moest worden ingevuld. Af en toe werden er ook fouten ontdekt in het leersysteem. Het werd pas laat duidelijk wat er precies van je verwacht werd en zelfs dat kon soms nog wel eens veranderen. De hele tijd had ik het gevoel dat ik een proefkonijn was.

Ik heb het er wel eens vaker over gehad, maar we werden heel erg in het diepen gegooid. Ik kan het het best met het volgende vergelijken: je wordt in het water gegooid en je dan moet je maar leren zwemmen. Het was dus zo dat je eerst iets moest doen en daarna werd er uitgelegd hoe het moest. Zoek zelf maar uit hoe het moet en als je ergens tegenaan loopt, kom je naar ons toe en dan leggen we het je uit. Ik had constant het gevoel dat ik faalde en dat was niet zo, want ik heb hele goede cijfers gehaald. Dat maakte de keuze om te stoppen nog moeilijker.

Kunnen jullie nog herinneren dat ik het een paar blogs geleden had over het feit dat ik al mijn motivatie kwijt was? Dat ik bij mezelf naging waarom ik het überhaupt nog deed? Dat gevoel is eigenlijk nooit helemaal weggegaan. In die blog had ik het over één dag, maar de laatste weken had ik elke dag dat gevoel. Dat je zon gevoel een keer hebt, kan gebeuren en ik ben nog steeds van mening dat dat er nou eenmaal bij hoort. Wanneer je dat gevoel een hele tijd hebt, moet je bij jezelf nagaan of je het nog wel leuk vind.

Het besluit van stoppen is niet van de één op andere dag gekomen. Ik heb maandenlang (al vanaf het begin van het schooljaar) getwijfeld aan de opleiding. Ik heb het al die tijd voor mezelf kunnen houden. ‘Het gevoel gaat wel weg’, dacht ik de hele tijd. Maar dat gevoel is nooit weggegaan. Ik heb continu met een masker rondgelopen. Ik was al die tijd iemand die ik nooit geweest was. Ik ben al die tijd niet mezelf geweest.

Tot twee weken geleden. Ik zat met mijn moeder in de auto en toen kwam alles eruit. Ik heb alles tegen mijn moeder kunnen vertellen. Het was alsof ik eindelijk mijn masker af kon doen. Ik heb eindelijk een jas uit kunnen doen. Ik kan je vertellen dat het een hele opluchting was.

Mijn ouders staan gelukkig achter me. Ze hebben tegen me gezegd dat wat ik ook zou besluiten, ze zouden achter me staan. Of ik nou zou stoppen met de opleiding of niet. Ook het feit dat je weet dat er iemand achter je staat, doet je al heel erg veel goeds.

In mijn hoofd had ik allang besloten dat ik wilde stoppen met de opleiding. Ik verzon zelfs smoesjes om een tijdje van de opleiding weg te blijven. Ik denk dat dat genoeg zegt over de situatie.

Naast het feit dat ik eigenlijk al besloten had om te stoppen, durfde ik de knoop niet door te hakken. Voor mezelf kwam pas echt de doorslag toen een keer ziek thuis bleef. Ik had besloten om een keertje thuis te blijven. Ik was heerlijk aan het ontspannen en ik kwam echt tot rust. Tot ik ’s avonds nog even iets aan school moest doen. Ik voelde me gelijk niet meer zo ontspannen als dat ik was. Ik raakte weer heel erg in de stress. Er gebeurde iets met me wat ik niet echt uit kan leggen, maar het was niet positief. Toen wist ik echt: ik moet stoppen met de opleiding, want blijkbaar is het niet goed voor me.

Ik ging ook steeds meer twijfelen aan het feit of ik dit wel wilde. Wil ik wel journalist worden? Wil ik echt dit vak uitoefenen? Wil ik hier echt mee verder? Hoe langer ik hierover na ging denken, hoe duidelijker het werd dat ik eigenlijk iets heel anders wilde. Al snel kwam ik tot de conclusie dat ik te snel voor de opleiding journalistiek had gekozen. Na mijn afwijzing op de ‘Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie’ had ik nog 2 maanden om te kiezen voor een andere opleiding. Ik heb toen gezegd: Oh journalistiek lijkt me ook wel leuk.’ Zonder dat ik precies wist wat het was, heb ik voor de opleiding gekozen.

Op aanraden van mijn moeder ben ik ook weer contact gaan zoeken met mijn vertrouwingspersoon (psycholoog). Ik ben vorige week een keer bij haar geweest en dat hielp al een heel stuk. Niet dat alles al verholpen is, maar het is fijn dat ik even met iemand over van alles en nog wat kon praten.

Ik besef dat dit in één keer best wel veel informatie is. Op sommige factoren kom ik zeker nog wel een keertje terug. Het belangrijkste is, is dat ik ben gestopt met de opleiding journalistiek. Ik zit het komende half jaar dus thuis. In het komende half jaar ga ik aan mezelf werken. Ik ga uitzoeken wat ik precies wil en hoe ik het wil. Ik ga ervoor zorgen dat ik weer helemaal mezelf ga worden. Het allerbelangrijkste is dat ik in september met een opleiding ga beginnen en dat het een opleiding is waar ik 100% zeker van weet dat ik het wil doen.

Zo heeft de uitspraak ‘New year, New me’ toch nog een grote betekenis voor me gekregen. Ik heb alleen nog wel een hekel aan die uitspraak 🙂 .

Muziek van de week.
Aan het eind van het jaar is er altijd iets waar ik heel erg naar uitkijk: de 2016 medleys. Bekende youtubers maken een mashup van alle grote hits uit 2016. Kurt Hugo Schneider en Rajiv Dhall waren de eerste twee die zo’n mashup uitbrachten en die waren ook erg goed. Er is er alleen eentje die er voor mij uitspringt. Dat is de mashup van een duo. In maart mag ik dit duo live gaan bewonderen in Utrecht. Als ik zoiets hoor, heb ik nog meer zin in dat concert. Carissa en Michael Alvarado laten in deze mashup namelijk nog een keer horen waarom ze zulke goede muzikanten zijn. Ik zou zeggen: ga achterover zitten en geniet van deze geweldige stemmen en van alle hits van 2016!

Muziek van de week:
Us The Duo – Top Hits Of 2016 In 3 Minutes

Ik wil jullie heel erg bedanken voor het lezen van deze blog! Ook in 2017 zijn jullie nog lang niet van me af 🙂 . Deze week komen er ook nog een paar recensies online (ja deze keer meen ik het echt!).

❤
Clannad