Hi Guys,
Ik kan ervoor kiezen om dit hoofdstuk te praten over Zwarte Piet en over het besluit wat RTL heeft genomen. Ik heb ervoor gekozen om daar niet over te praten. Nog niet in ieder geval. Ik vind het er te vroeg voor (zegt het meisje die al een week lang naar kerstmuziek luistert 🙂 ). Sinterklaas is nog niet eens in het land. Als je meer over mijn mening over Zwarte Piet wil weten, kan je hoofdstuk 7 en hoofdstuk 42 lezen. In die hoofdstukken zeg ik iets over mijn mening. Die mening is nog steeds hetzelfde. Wat ik nu wil zeggen, is dat ik het heel dapper vind dat RTL deze stap zet. Ik vertel er meer over als Sinterklaas in het land is.
Deze week wil ik het met jullie hebben over een serie die ik kijk. Het is een serie die te zien is op de Amerikaanse televisiezender NBC. De naam van de serie is ‘This Is Us’. Ik heb het al eerder gehad over de serie, maar toen had ik alleen nog maar de trailer gezien en toen was de serie ook nog niet op tv. Inmiddels zijn er vijf afleveringen geweest en ik durf te zeggen dat het één van de beste series is die ik heb gezien.
‘This Is Us’ gaat over het leven van vijf mensen. Je volgt deze vijf mensen wanneer ze 36 jaar zijn. Deze vijf mensen heten Rebecca Pearson, Jack Pearson, Kevin Pearson, Kate Pearson en Rendall Pearson. Zoals je misschien al merkt, is het één familie. Rebecca en Jack zijn de ouders van de tweeling Kate en Kevin en hun geadopteerde zoon Rendall. Rebecca was eerst zwanger van een drieling, maar tijdens de bevalling zijn ze een kindje verloren. Daarna besloten ze Rendall te adopteren. Kevin is een acteur, Rebecca heeft overgewicht en Rendall is op zoek naar zijn eigen vader. Dit zijn de dingen waar ze mee worstelen. In de serie volg je ze alle vijf op dezelfde leeftijd: 36 jaar. Je ziet hoe Rebecca en Jack worstelen tijdens de opvoeding en waar ze tegenaan lopen. Verder zie je de ‘Big Three’ (Kevin, Kate en Rendall) met hun problemen worstelen. Rendall is getrouwd en heeft twee kinderen. Ook zoekt hij zijn biologische vader. Die vindt hij, maar er komen nieuwe problemen bij. Kevin is een acteur met problemen. Hij is een keer uitgevallen op zijn werk en nu zoekt hij een andere baan. En Kate worstelt met haar overgewicht. Ze wil afvallen en je volgt haar tijdens die strijd.
Ik heb een drie blogs geleden verteld dat ik geen ‘reclame’ meer wil maken voor series/artiesten/films etc maar dit is een ander geval. Het gaat niet om de serie, maar het gaat om het verhaal. Deze serie is zo echt. Alles gaat over echte mensen en echte problemen. Alles wat je in de serie ziet, is zo herkenbaar. Alles wat je ziet, kan je begrijpen en je leeft mee met de mensen. Dit is geen gewone serie. Dit is een serie die je lessen leert. Deze serie geeft je een boodschap mee. Deze serie laat je lachen, maar kan je ook heel laten huilen. Deze serie laat je gevechten zien. Alleen zijn het gevechten met jezelf. Het zijn problemen die in het dagelijks leven voor kunnen komen.
Er is een scene in ‘This Is Us’ waar Kevin zich niet gehoord voelt als kind. Hij voelt zich alleen gelaten. Als je een klein kind hoort zeggen dat hij het gevoel heeft dat er nooit naar hem gekeken wordt door zijn ouders, breek je hart toch? Eigenlijk zou je hem een knuffel willen geven en vertellen dat alles goed komt. Of wanneer je kleine Kate ziet terwijl ze wordt gepest door andere kinderen, omdat ze wat dikker is en toch een bikini aan wil. En wanneer je ziet dat haar vader haar op een bepaalde manier op haar gemak stelt. Dat is zo mooi. Of wanneer Kevin een hele mooie quote tegen de kinderen van Rendall zegt om ze op hun gemak te stellen. Ik moet toegeven dat ik op dat moment mijn tranen niet kon bedwingen.
Ik kijk meerdere series. Wat ik altijd zoek in een serie is realiteit en echte mensen. Ik wil mezelf kunnen vergelijken met de personages. Ik wil medeleven creëren. Ik wil me voor kunnen stellen wat de personages voelen. Op dit moment voldoen bijna alle series hier helemaal aan. Alleen ‘Pretty Little Liars’ voldoet er niet helemaal aan. Maar alle Chicago’s (PD, MED en Fire) en Grey’s Anatomy voldoen hieraan. En ‘This Is Us’ steekt er met kop en schouders bovenuit.
Na elke aflevering van ‘This Is Us’ denk je na over de aflevering of over iets wat er gezegd is. Alles heeft een diepere lading en een diepere betekenis. Dat is iets wat ik heel erg zoek in een serie. Al de series die ik hierboven noem, hebben dat in zich. Soms wordt er iets gezegd of gedaan waar je alleen maar aan kan blijven denken. Je denkt: wat zal ik gedaan hebben? Of wat bedoelen ze er nou precies mee? Wat had ik anders gedaan? Wat zal mijn reactie zijn als ik zoiets te horen zou hebben? Dit soort vragen spoken door mijn hoofd.
Het helpt ook als er hele goede acteurs in de serie spelen. Het verhaal kan nog zo goed zijn, maar als de acteurs niet goed zijn heb je er helemaal niks aan en is de serie nog zo slecht. Wanneer je een goed verhaal hebt en goede acteurs dan is je serie pas goed gelukt. Met goede acteurs wordt je verhaal geloofwaardiger. Goede acteurs dragen het verhaal. Goede acteurs spelen geen rol, maar ze zijn de rol. Ze kunnen een personage zo naar hun hand zetten dat het bijna natuurlijk is. Het is vanzelfsprekend dat ze die rol krijgen. Alleen goede acteurs kunnen dit.
Zulke series geven me zoveel inspiratie. Inspiratie voor nieuwe verhalen, inspiratie voor het acteren. Als ik zulke series kijk, denk ik: ik wil dit ook. Ik wil later ook in zulke series spelen. Series met zo’n boodschap moeten er meer komen. Niet alleen in Amerika, maar ook in Nederland. Begrijp me niet verkeerd hoor ik hou van Nederlandse series. Ik ben een groot fan van onder andere Moordvrouw, Flikken Maastricht en Vlucht HS13, maar een Nederlandse serie met een verhaal als in ‘This Is Us’ ken ik niet en dat vind ik doodzonde. Ik weet zeker dat we in Nederland ook acteurs hebben dit zo’n rol kunnen spelen. Ik zou ervoor willen pleiten om zo’n serie in Nederland te krijgen. Graag zelfs. Dus als er programmamakers/scriptschrijvers in Nederland zijn die dit lezen (vast niet), alsjeblieft ga ermee aan de slag. Schrijf een script die dezelfde boodschap heeft als bijvoorbeeld ‘This Is Us’. Zorg er alleen wel voor dat het niet hetzelfde is. Bedenk iets origineels. En als er nog acteurs nodig zijn, mag je me altijd bellen 🙂
Deze week vierde ik Halloween met de straat en dit was mijn look. Ik wilde gaan als Joanne, maar ik ging door voor Lady Gaga. Het was een leuke avond en mijn look is ook wel aardig gelukt toch? Dankjewel mam voor de geweldige make-up!
Muziek van de week.
Voor de ‘Muziek van de week’ heb ik voor een nummer gekozen die helemaal niks met dit verhaal te maken heeft. Deze week heb ik Waylon weer herontdekt. Ik ben al een hele tijd een groot fan van Waylon en dat heb ik nooit onder stoelen of banken geschoven. Ik durf hardop te zeggen dat Waylon de beste zanger van Nederland is (en misschien wel meer). Waylon kan alles zingen. Of het nou blouse, country, rock of soul is, Waylon kan het allemaal en hij kan het allemaal heel erg goed. Zijn stem vind ik zo mooi en zelf is Waylon ook geen lelijke man 🙂 . De afgelopen tijd heb ik non stop naar een ouder nummer van hem geluisterd. Het is een nummer waar hij alles van zichzelf laat horen. Hij laat even horen dat hij een stem heeft waar je u tegen zegt. Het is een heerlijk nummer. Ik heb gekozen voor een live versie, omdat ik van live muziek hou en omdat het een veel betere versie is dan op de CD. Ook zie je hoe professioneel hij is, want aan het begin van het optreden gaat er iets mis en dat lost hij geweldig op. Voordat ik het filmpje van dat optreden met jullie deel, wil ik eerst een ander filmpje delen. In dit filmpje zie je hoe een fan net iets te enthousiast meezingt. Aan het begin vraagt Waylon of het publiek ‘For The Last Time’ meezingt. Deze fan doet dat heel erg enthousiast, maar dan op het verkeerde moment. Waylon zijn reactie is geweldig!
Muziek van de week:
Waylon & Noordpool Orkest – Hey
Ik wil jullie heel erg bedanken voor het lezen van deze blog. Ben je benieuwd geworden naar ‘This Is Us’? Kijk dan hier de sneak peak van de serie. Ik hoop dat jullie volgende week weer mijn blog willen lezen.
❤
Clannad