Hi,

Soms is het belangrijk om even uit je comfortzone te gaan. Vaak zijn er juist buiten je comfortzone opeens plekken die heel erg mooi blijken te zijn.

Gisteren kreeg ik een uitnodiging van iemand om iets te drinken bij COC Leiden.

Ik ga heel eerlijk met jullie zijn: ik ga nooit ergens iets drinken. Ik ben niet een persoon die uitgaat. Dat heb ik nooit gehad. Nu ben ik altijd omringd geweest met vrienden die ook niet zo van het uitgaan waren. Dus eerlijk gezegd was dit ook de eerste keer dat ik een uitnodiging kreeg om ergens iets te gaan drinken.

Mijn twijfel zat ‘m dus niet in het feit dat ik uitgenodigd werd om naar het COC te gaan. Nee, totaal niet! Het leek me juist leuk om een keer naar het COC te gaan.

Eerder die dag had ik met één van mijn beste vriendinnen afgesproken om ergens sushi te gaan eten. Ik wist nog niet zeker of ik daarna ook nog iets zou drinken. Ik hield mijn antwoord dus nog even in het midden. Ik wilde namelijk eerst even kijken hoe ik me voelde.

Ik merkte al snel dat ik wel zin had om na het eten even langs het COC te fietsen.

Mijn sushidate met mijn beste vriendinnetje was erg gezellig. We hebben weer lekker bijgepraat en het eten was heerlijk.

Na het eten fietste ik dus nog even langs het COC. Heel toevallig kwamen mijn buren op dat moment ook aan. Dat beloofde veel goeds voor de rest van de avond.

Ik kwam binnen en het zag er echt heel erg gezellig uit. Er zaten wat mensen bij de bar, maar het was niet heel erg druk. Er hing een gezellige sfeer.

Al snel raakten we aan de praat met een aantal mensen. Het was eigenlijk een hele gezellige avond. Ik heb me echt heel erg vermaakt. Na 00:00 gingen we weer terug naar huis.

Ik heb geen seconde spijt gehad van het feit dat ik nog even naar het COC ben gegaan.

Juni is Pride Month.

Het is een maand waarin de LHBTIQ+ community extra centraal staat. Er wordt die maand extra aandacht gevraagd voor de gelijke behandeling, positie, rechten en acceptatie van de community.

Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik altijd een warm hart toedraag aan de LHBTIQ+ community. Ik vind het heel belangrijk dat er gestreden wordt voor gelijkheid en acceptatie.

Ik ben altijd opgegroeid met het idee dat iedereen gelijk is en alles mag er gewoon zijn. Ik ben heel erg blij dat ik dat als kind mee heb gekregen.

Gisteren heb ik voor het eerst in mijn leven een drankje gedaan bij het COC.

Vanaf het moment dat ik binnenliep, kwam ik in een bijzondere en magische omgeving.

Ik kwam terecht in een gebouw waar alles mocht. Het maakt niet uit wie je bent, van wie je houdt of hoe je je voelt: alles kan en mag. Er wordt ook niet anders naar je gekeken. Het wordt allemaal geaccepteerd en er is geen oordeel.

Mijn buurvrouw en ik raakten aan de praat met verschillende mensen die naar de bar kwamen.

Deze mensen kwamen niet uit de buurt. Ze kwamen naar deze plek, omdat ze in hun eigen woonplaats niet het gevoel hadden om 100% zichzelf te kunnen zijn. Ze voelden zich niet veilig in bepaalde plekken. Op deze plek voelden ze die vrijheid wel.

Ik schrok van de uitspraken.

Ja, ik ken de uitspraken van televisie. Ik ken de verhalen, omdat ik ze in de media hoor. Toch is het heel anders als je het zelf van mensen hoort.

Het doet gewoon pijn als mensen het zeggen.

Het doet pijn om te horen dat er mensen zijn die zichzelf niet durven te zijn. Ze durven niet te laten zien wie ze echt zijn. Ze reizen minimaal een half uur naar een plek waar ze wel de vrijheid en veiligheid te voelen die ze nodig hebben om zichzelf te kunnen zijn.

Samen met mijn buurvouw raakte ik in gesprek met iemand die heel erg open was. Wij vertelden dat we het bijzonder vonden hoe open diegene was. Deze persoon vertelde dat die alleen op deze plek zo open was. Op andere plekken zal diegene niet zo snel zo open zijn.

Dit soort verhalen breken mijn hart.

Ik behoor niet tot de LHBTIQ+ gemeenschap. Toch doe ik er alles aan om de gemeenschap een warm hart toe te dragen. Ik vind het belangrijk dat de gemeenschap zich vrij voelt en dat ze 100% zichzelf kunnen zijn. Ik hoop oprecht dat er een tijd komt waarop ze zich niet hoeven te verstoppen.

Ik hoop dat er ooit een dag gaat komen waarop iedereen in alle vrijheid mag zijn wie diegene wil zijn.

Ik hoop dat de mensen die ik gisteren heb ontmoet ook vaker de vrijheid mogen voelen die ze gisteren hebben gevoeld.

Muziek van de Week.

Er zijn heel veel nummers gemaakt over het feit dat je altijd jezelf zou moeten zijn en dat je mag houden van wie je zou willen houden. Het is bijna onmogelijk om een nummer uit te kiezen.

Ik had dit nummer eigenlijk nooit gezien als een nummer die bij dit hoofdstuk zou passen. Eigenlijk bijzonder, want ik hou echt van dit nummer.

Toch had ik dit nummer niet gekoppeld aan de boodschap die ik met dit hoofdstuk mee wil geven.

Dit nummer gaat eigenlijk over het feit dat je jezelf zou willen bevrijden en dat je helemaal jezelf wil zijn.

Ik luister heel graag naar dit nummer, maar ik had nog nooit echt naar de boodschap van dit nummer geluisterd. Dit nummer lijkt alleen maar mooier te worden. Met deze boodschap kan een nummer alleen maar veel mooier worden.

Ik hoop oprecht dat er een dag komt waarop iedereen wordt bevrijdt en dat iedereen mag zijn wie diegene wil zijn.

MVDW:

Queen + Adam Lambert – I want to break free

Deze week zag ik een post op Instagam over het feit dat ‘Pride Month’ meer is dan de boodschap dat iedereen mag houden van wie diegene wil houden.

Pride Month gaat veel meer over het feit dat iedereen mag zijn wie diegene wil zijn. Het gaat er veel meer over dat iedereen vrij is om 100% zichzelf te kunnen zijn.

Helaas is dat nu namelijk nog niet het geval. Mensen worden nog steeds vermoord, mishandeld, uitgesloten om wie ze zijn. Mensen verstoppen hun echte zelf, omdat ze bang zijn voor de gevolgen. Ze zijn bang om echt zichzelf te zijn.

We zeggen heel vaak tegen elkaar dat je 100% jezelf moet zijn. Dat is echt veel makkelijker gezegd dan gedaan. Helaas wordt nog niet iedereen door de maatschappij geaccepteerd. Het kan levensgevaarlijk zijn om 100% jezelf te zijn.

Het COC is een plek waarbij iedereen mag zijn wie diegene wil zijn. Er is geen oordeel. Er is alleen maar liefde naar elkaar. Ik heb dat zaterdagavond ook mogen voelen.

Het is heel erg goed dat er een plek is waar iedereen in alle vrijheid 100% zichzelf mag zijn. Aan de andere kant is het jammer dat er maar bepaalde plekken zijn waar mensen hun echte zelf kunnen laten zien.

Ik hoop echt dat er een dag komt waarop iedereen in alle vrijheid zichzelf mogen zijn.

Het is heel mooi dat er plekken zijn zoals het COC, maar ik hoop echt dat er een tijd komt waarop het COC niet meer nodig is. Pride Month lijkt misschien overbodig, maar helaas is dat het niet.

 

Het lijkt wel of Pride Month en het COC harder nodig zijn dan ooit.

 

Heel eerlijk: dat breekt mijn hart.

Het breekt mijn hart dat niet iedereen zichzelf mag zijn.

Het breekt mijn hart dat er mensen bang zijn om helemaal zichzelf te zijn.

 

Helaas heb je heel veel moed nodig om echt jezelf te kunnen zijn.

Helaas zijn er mensen die zich daarom verstoppen. Alleen maar omdat de gevolgen verschrikkelijk zijn.

Dat terwijl iedereen zichzelf zou moeten zijn, toch?

Ik hoop echt dat er een tijd komt waarop de hele maatschappij heel veel liefde en support geeft aan iedereen om zichzelf te kunnen zijn.

Ik gun het iedereen om zichzelf te kunnen zijn.

We zouden elkaar moeten helpen zodat iedereen zichzelf kan zijn.

Tot die tijd is het heel belangrijk dat er plekken zijn zoals het COC en dat er momenten zijn als Pride Month.

Ik zal de LHBTIQ+ gemeenschap altijd een warm hart toedragen.

Ik zal me altijd inzetten voor een samenleving waarin iedereen zich veilig genoeg voelt om helemaal zichzelf te kunnen zijn.

Dat er maar snel heel veel locaties zoals het COC mogen zijn.

Hopelijk komt er een dag waarop de hele wereld een plek van het COC is.

 

Laten we ervoor zorgen dat iedereen de vrijheid en veiligheid voelt om 100% zichzelf te zijn.

 

❤️

Clannad