Hi,
Mijn week heeft een bepaald thema gehad. De hele week kwam de hele tijd een bepaald thema terug in mijn week.
Ik werd bijna elke dag geconfronteerd met het thema ‘weg’ of ‘auto’. Deze keer bedoel ik ‘geconfronteerd’ in positieve zin.
Het was nu gewoon een terugkerend thema in mijn week. Ik kon niet anders dan Hoofdstuk 389 ook in dat thema te doen.
Maar ja, hoe doe je dat?
Ik denk dat het heel makkelijk is om ‘de weg’ of ‘een autorit’ als een metafoor te gebruiken. Eigenlijk kan het in bijna alle situaties gebruikt worden.
In hoofdstuk 233 beschreef ik een film die ik had gezien. Deze film had de titel ‘On the Road’. In deze film gingen de hoofdpersonen op de vlucht voor hun leven. Dit deden ze door met z’n allen in een auto te gaan zitten en rond te rijden. Hun roadtrip was een vlucht van de realiteit.
Toen ik dacht aan hoe ik een blog kon schrijven met dit thema, moest ik gelijk weer denken aan die film.
Als ik denk aan ‘een weg’ dan kan je echt alle kanten op. Het kan iets positiefs of iets negatiefs zijn. Eigenlijk heeft het alles in zich.
Het leven is een hele grote weg. Je leven lang volg je een weg. Je volgt je eigen weg. De bestemming staat voor iedereen vast, maar de weg is voor iedereen verschillend. Elke weg is uniek.
Misschien is dat wel de reden dat we zo vaak ‘een weg’ als metafoor gebruiken.
Het kan ook zijn dat de meesten snappen wat we bedoelen als we het hebben over een weg.
Okay, ik geef toe dat ik nu een beetje vaag aan het worden ben. Sorry.
Is er eigenlijk iets wat ik heel graag met jullie wil delen vandaag?
Ja ik denk het wel.
Als ik heel eerlijk ben dan denk ik dat iedereen op zoek is naar de juiste weg. De weg die het beste bij diegene past. Er zijn mensen die al op de juiste weg zitten, maar er zijn ook mensen die nog bezig zijn om de juiste weg te zitten.
Het kan zijn dat de navigatie de weg kwijt is, omdat je dacht dat je een betere weg wist. Deze houding kan ervoor zorgen dat je op een snellere manier bij een bestemming bent. Het kan er ook voor zorgen dat je er veel langer over doet.
Het kan ook zijn dat je navigatie het heel goed doet, maar dat jij aan alles voelt dat je verkeerd rijdt of je ziet dat er bepaalde verkeersregels zijn aangepast. Dan wordt er dus van jou gevraagd om je verstand te gebruiken en je gevoel te volgen. Dan moet je tegen je navigatie ingaan. Je kan namelijk niet altijd op je navigatie vertrouwen, want het is maar een hulpmiddel.
Ik laat even in het midden welke situatie nu het beste bij mij past, maar ik kan me hier nu heel erg in vinden. Als ik kijk naar mijn leven dan past ‘de weg’ heel erg goed bij me. Misschien dat het daarom een terugkerend thema was.
Ik doe heel erg mijn best om dit hoofdstuk iets duidelijker te zijn in wat ik bedoel en wat ik probeer te zeggen, maar ik merk dat het toch wel lastig is.
Het is toch niet zo heel makkelijk om ‘een weg’ te gebruiken als een metafoor.
Heel eerlijk: ik denk dat het komt omdat iedereen een andere interpretatie heeft met waar ik het deze week over heb. Hier is niet één betekenis te geven aan ‘de weg’. Iedereen heeft daar een ander idee bij.
Dat zorgt er ook weer voor dat er zo ontzettend veel over gesproken wordt in films/series/muziek en andere uitings-/kunstvormen.
Misschien is de grootste verklaring wel dat ik zelf ook nog niet zo goed weet welke weg ik in wil slaan met dit hoofdstuk. Wat nou als dat precies de boodschap is van dit hoofdstuk?
Muziek van de Week.
Donderdag 2-2-2023 was ik bij het concert van deze artiest in Alphen a/d Rhijn. Het was de tweede keer dat ik bij zijn theatertour was. In december was ik namelijk in Leiden bij een show uit dezelfde tour.
Voor de tweede keer mocht ik deze artiest live bewonderen met deze show waarin hij ons meenam in zijn kennismaking met het Nederlandse lied.
Ja, ik wist voor een groot gedeelte al wat er ging komen en welke nummers hij ging spelen. Toch was de avond heel erg magisch. Deze artiest is een artiest in hart en nieren. Hij is zo ontzettend goed. Hij leeft voor de muziek. Deze man is muziek.
Hij heeft me weten te raken met zijn stem en met zijn muziek. Of hij nou een cover zingt of zijn eigen muziek: hij zorgt ervoor dat het een eigen versie wordt. Zijn uitvoering is uniek en hij maakt elk nummer eigen. Hij zingt alles met zoveel passie. Hij vertelt elke keer een verhaal. Hij weet me mee te nemen in zijn verhaal.
Ik heb al de hele week verschillende nummers van hem in mijn hoofd zitten. Hoe meer ik naar zijn nieuwe muziek luister, hoe mooier zijn nieuwe muziek wordt.
Ik ga eerlijk met jullie zijn: toen ik hem dit nummer hoorde zingen, wist ik zeker dat ik een blog zou schrijven met dit thema.
Hoofdstuk 389 is voor een heel groot gedeelte ontstaan door dit nummer.
Als je naar het nummer luistert dan weet je precies wat ik bedoel.
MVDW:
Waylon – Liever Leven
Hoofdstuk 389 is misschien niet de meest concrete blogpost die ik ooit heb geschreven. Alles in deze blog is heel erg vaag. Ik denk echt dat het te maken heeft met het feit dat Hoofdstuk 389 veel ruimte laat voor eigen interpretatie.
Ik denk dat iedereen een eigen boodschap uit Hoofdstuk 389 kan halen. Daar laat ik iedereen vrij in.
Als je het mij vraagt dan is het hele leven één grote weg. Iedereen is een hele eigen weg aan het afleggen. Elke keuze die je maakt, heeft invloed op het vervolg van je weg.
Soms kan je leunen op een navigatie, maar er zijn ook momneten waarop je zelf het voortouw moet nemen.
Er zijn momenten waarop je met volle vaart vooruitgaat, maar soms moet je ook even op de rem trappen. Dan ga je stapvoets verder.
Daarnaast zijn er ook momenten waarop je voor je gevoel achteruitgaat of misschien sta je wel even stil.
Het leuke is dat je altijd vooruitgaat. Ook al heb je dat gevoel niet.
Misschien heb je nu het gevoel niet, maar als je terugkijkt dan zie je dat je echt verder bent gegaan.
De horizon in je spiegels wordt steeds kleiner.
Uiteindelijk komt iedereen een keer aan bij een bestemming.
Nu heb ik het telkens over een ‘weg’, maar ik begon Hoofdstuk 389 met een film over een roadtrip. Dat deed ik natuurlijk niet zomaar…..
Ik geloof heel erg dat het leven meerdere bestemmingen heeft.
Misschien is het leven meer een roadtrip. Je gaat van bestemming naar bestemming.
Bij de ene bestemming blijf je iets langer dan bij de andere besteming, maar elke bestemming heeft een bepaalde herinnering.
Soms neem je mensen mee naar de volgende bestemming/of bestemmingen. Soms laat je mensen achter bij een bepaalde bestemming.
Er zijn momenten waarop je iets langer moet zoeken naar je volgende bestemming, maar er zijn ook momenten waarop je heel snel weet waar je volgende bestemming is.
Vergeet vooral tijdens je roadtrip om niet naar buiten te kijken. Tijdens je roadtrip kom je zo ontzettend veel moois tegen.
Tijdens het kijken kan je ook op andere bestemmingen komen. Misschien zie je iets wat je anders nooit had gezien. Misschien kom je wel op een bestemming waar je anders nooit was gekomen.
Uiteindelijk komt iedereen bij een eindbestemming.
Die bestemming staat voor iedereen vast. Iedereen komt er wel op een andere manier aan. Daarnaast is iedereen die aankomt een unieke versie van zichzelf.
De bestemming is dan misschien wel hetzelfde, maar voor iedereen ziet de bestemming er anders uit. Iedereen brengt zichzelf naar die bestemming. Daardoor is de bestemming toch weer voor iedereen anders.
Ik hoop dat iedereen op die laatste bestemming een mooi verhaal kan vertellen over de roadtrip van het leven.
De vraag is eigenlijk:
Ben jij nu onderweg, ben je op je plek, ben je nog zoekende of wil je eigenlijk je roadtrip weer voorzetten? Of is er een combinatie van antwoordmogelijkheden? Of zit je in een andere situatie?
Mijn antwoord:
Ik ben op weg naar een volgende bestemming. Ik ben alleen nog heel erg zoekende naar de weg die ik daarvoor af ga leggen. Ik ben dus onderweg, maar ik weet nog niet zo heel goed waar ik naar onderweg ben.
❤️
Clannad