Hi,
Ik stond vanmorgen op en ik stelde mezelf de vraag waar mijn blog van deze week over zou gaan. Mijn antwoord:
“Ik heb geen idee!”
Ik merk dat ik steeds vaker het antwoord ‘Ik heb geen idee’ of ‘Ik weet het niet’ geef.
Niet alleen als ik mezelf afvraag waar ik een blog over ga schrijven, maar eigenlijk geef het antwoord op steeds meer vragen.
Dit gevoel heb ik nog nooit eerder gehad. Ik kan me in ieder geval niet herinneren dat ik dit gevoel eerder heb gehad.
De kans is namelijk best groot dat ik dit gevoel al eens eerder heb gehad. Misschien was het toen toch net iets anders.
Het zit in ons allemaal dat we graag aan alles stickertjes/labeltjes willen plakken. We willen graag alles kunnen verklaren. Of het nou om ons heen gebeurt of als het met onszelf gebeurt. Zolang we maar kunnen begrijpen wat er allemaal gebeurt. Daarnaast willen we ook graag het antwoord hebben op alles.
Een antwoord als ‘Ik weet het niet’ geven we liever niet.
Er wordt niet voor niets weleens tegen ons gezegd:
‘Dat je iets niet weet, is ook een antwoord en dat is helemaal niet erg.’
Je weet heel erg goed dat het niet erg is als je iets niet weet, maar het is zo ontzettend moeilijk om daaraan toe te geven.
Het liefst wil je alles altijd weten. Terwijl iedereen heel erg goed weet dat je nooit alles kan weten.
Het kan dus best wel pijnlijk zijn als je geconfronteerd wordt met het feit dat je iets niet weet.
De laatste tijd ga ik best wel vaak die confrontatie aan. Op het moment zijn er gewoon een aantal dingen die ik niet zo goed weet.
Het is gewoon een periode waarin ik veel dingen aan het uitzoeken ben. Denk even terug aan mijn eerste blog van het jaar.
2023 gaat niet voor niets in het teken staan van de volgende vragen: Wie ben ik?, Wie wil ik zijn?, Waar word ik gelukkig van?
Ik zit gewoon in een periode van mijn leven waarin ik even zoekende ben. Dat heeft iedereen weleens. Iedereen komt één of meerdere keren in die periode.
In 2016 had ik deze periode ook. Toen waren er wel andere omstandigheden, maar toen was ik ook op zoek naar wie ik was, wat ik wilde en waar ik gelukkig van werd.
Nu, 7 jaar later, zit ik weer in zo’n periode. Ja, de omstandigheden zijn heel erg anders. Ik ben namelijk een hele andere Clannad dan in 2016, maar in de basis heb ik dezelfde vragen.
Het is heel erg goed dat je die vragen af en toe aan jezelf stelt, maar er zijn periodes waarin je iets meer wordt gedwongen om de vragen te stellen.
Die periode is voor mij nu aangebroken.
Het is niets ernstigs, maar ik merk aan alles dat het nu heel erg belangrijk is om extra aandacht te schenken aan de drie vragen die ik eerder beschreef.
Het is niet erg om iets (nog) niet te weten.
Dat je nu iets niet weet, betekent niet dat je het nooit te weten gaat komen. Er komt een moment waarop je wel weet wat je nu nog niet weet.
Soms heb je gewoon even de tijd nodig om wel het antwoord op iets te weten.
Als je kijkt naar kennis dan kan je kennis opdoen. Je kan met je neus in de boeken gaan of je kan op een andere manier iets nieuws leren.
Er zijn tal van manieren waarop je antwoord op bepaalde vragen kan krijgen.
Ik heb het antwoord ook niet op hoe je alle antwoorden kan vinden. Misschien komt het wel omdat je nooit op alles alle antwoorden gaat vinden.
Los daarvan: iedereen vindt op een eigen manier de antwoorden waar diegene naar zoekt.
Ik kan alleen maar vertellen wat mij helpt.
Ik merk dat het schrijven van deze blog me al een beetje helpt om wat dingen helderder te maken. Normaalgesproken helpt het ook wel om erover te schrijven, maar ik merk dat ik de laatste tijd alles doe behalve schrijven.
Het is gewoon even een zoektocht naar wat nu werkt voor mij.
Het zou ook zomaar zo kunnen zijn dat ik te graag de antwoorden wil vinden. Misschien moet ik meer vertrouwen op dat het vanzelf wel komt.
Muziek van de Week.
Ik zat er eerst aan te denken om ‘Hand in my Pocket’ van Alanis Morissette als ‘Muziek van de Week’ aan te wijzen, maar dat nummer is al een keer aan de beurt geweest. Heel eerlijk: dat nummer beschrijft juist dat het allemaal niet zo erg is als je het antwoord niet weet.
Later moest ik denken aan een moment waarop ik in de dichte mist naar mijn werk fietste. Tijdens het fietsen luister ik altijd naar muziek. Opeens hoorde ik heel zacht operamuziek. Je mag best weten dat ik geen operamuziek in mijn afspeellijst heb staan. Ik was dus heel benieuwd naar welk nummer ik aan het luisteren was. Na een tijdje hoor ik de stem van Michael Jackson en toen viel alles op z’n plek. Ik kende dit nummer en dit nummer vind ik altijd heel erg magisch.
Er is niks zo bijzonder dan door de dichte mist fietsen en dit nummer te luisteren. Ik kan niet omschrijven welk gevoel ik kreeg. Ik vond het echt een magisch moment. Het was echt onbeschrijfelijk.
Deze week heb ik ervoor gekozen om een cover van het nummer van the king of pop met jullie te delen. Deze versie vind ik namelijk ook heel erg bijzonder. De kracht van deze versie zit ‘m in het feit dat de artiest het nummer heel klein en akoestisch houdt. Op deze manier wordt de kracht van het nummer extra benadrukt. Daarnaast vind ik zijn stem zo ontzettend mooi!
Ik vind de tekst en de boodschap van dit nummer zo krachtig en mooi. De boodschap van dit nummer is eigenlijk dat je maar een mens bent. Je kan niet alles weten en soms heb je iets meer tijd nodig.
Elke keer als ik dit nummer hoor, krijg ik kippenvel en krijg ik tranen in mijn ogen. De laatste tijd heb ik steeds meer de behoefte om dit nummer te luisteren.
MVDW:
Alain Clark – Will you be there
Wie ben ik? Wie wil ik zijn? Waar word ik gelukkig van?
Het lijken drie hele makkelijke vragen, maar probeer er maar eens antwoord op te geven.
Het antwoord kan heel vaak veranderen.
Daarnaast is het ook elke keer weer anders hoe snel je er antwoord op kan geven. De ene keer geef je heel makkelijk antwoord, maar er zijn ook momenten waarbij het langer duurt voordat je antwoord op de vraag kan geven.
Daarnaast zijn er ook momenten waarbij je het antwoord op de vraag niet eens weet.
Dat is, denk ik, helemaal niet erg. Ook dat hoort bij het leven.
Iedereen heeft er weleens last van.
Dat is bij mij niet het geval. Bij mij spelen deze vragen op de achtergrond. Weet dat dat echt een verschil is.
Er komt een moment waarop je wel weer antwoord kan geven op die vragen. Vaak komt het antwoord op de meest onverwachte momenten.
Hoe komt je uiteindelijk op het antwoord/de antwoorden waar je naar zoekt?
Dat is een hele lastige vraag.
Je kan er bewust naar op zoek.
Voor mij werkt het door te schrijven of om naar muziek te luisteren. Het helpt me vaak ook om het met anderen te bespreken. Op die manier word ik door anderen aan het denken gezet.
De ene keer helpen bovenstaande dingen wel, maar soms ook weer niet.
Dan is het juist weer een zoektocht naar hoe je de antwoorden kan vinden die je zoekt.
Ik weet uit ervaring dat je vaak op de meest onverwachte momneten de antwoorden vindt die je zoekt.
Er zijn momenten waarop je bepaalde dingen even niet weet.
Ja, dat kan heel erg frustrerend zijn.
Dat je iets niet weet, betekent niet dat je het nooit gaat weten.
Uiteindelijk ga je de antwoorden vinden die je zoekt.
Misschien weet je het nu even niet, maar uiteindelijk kom je er wel.
Het leven is een groot avontuur.
Zo is het leven ook een beetje.
We weten allemaal niet wat ons te wachten staat, maar we weten wel dat we uiteindelijk allemaal op een bestemming komen.
Daar horen vragen bij. Soms weet je het antwoord even niet. Die antwoorden komen vanzelf.
Er komt een tijd dat je op de bestemming komt.
Als je daar aankomt dan ligt er alweer een nieuwe bestemming op je te wachten.
Het is dus echt niet erg als je even niet weet waar jouw bestemming is.
Uiteindelijk kom je er vanzelf.
❤️
Clannad
PS.Ik wil even benadrukken dat ik nu met vragen zit waar ik uiteindelijk zelf uit kan komen. Deze vragen nemen niet mijn hele leven over, want deze vragen spelen bij mij op de achtergrond.
Het kan zomaar zijn dat jij, de lezer, met dingen zit waar je echt niet uitkomt. Weet dan dat er hulp voor je is. Heb je hulp nodig? Kijk dan snel op deze website. Het is echt niet erg om hulp te zoeken als je er zelf niet uitkomt. Het kan je juist heel erg goed helpen.