Hi,

 

Maandag 12-12-2022 zal voor altijd een bijzondere dag zijn.

12-12 zal vanaf nu nooit meer hetzelfde zijn.

 

12-12-2022 is namelijk de dag waarop mijn overgroot opa is overleden.

Het ging al een tijdje niet zo goed met opa. We zagen hem al een tijdje achteruitgaan.

De afgelopen 1,5 week is het echt heel erg hard gegaan. Alles is zo ontzettend snel gegaan. Dit had niemand kunnen bedenken.

Vorige week zondag heb ik hem nog even kunnen zien.

Dat is ook de reden dat ik vorige week geen blog online heb gezet. Ik kon het vorige week niet opbrengen om een blog te gaan schrijven. Ik kreeg geen letter op papier. Ik heb wel iets geschreven. Dat kan je op mijn instagram lezen.

Het lukte niet om een blog te schrijven.

Het deed me veel om vorige week mijn opa te zien. Hij was niet meer de man die ik altijd heb gekend. Hij was echt heel erg achteruitgegaan.

Hoe langer we bij opa bleven, hoe meer hij weer op ging leven. We hebben grapjes gemaakt.

Diep van binnen hield ik er rekening me dat dit de laatste keer zou zijn dat ik hem zou zien.

Met de kennis van nu ben ik zo blij dat ik nog een keertje bij opa ben geweest. Ik ben zo dankbaar voor het feit dat ik hem nog een laatste keer heb opgezocht. Het voelde echt als een afscheid.

Iedereen hield er rekening mee dat het niet lang meer zou duren, maar niemand had verwacht dat het zo snel zou gaan gebeuren.

De volgende dag was het namelijk al zover.

Op 12-12-2022 heeft mijn overgroot opa de aarde verlaten.

Opa heeft 89 jaar mogen worden.

Hij heeft een hele mooie leeftijd mogen bereiken.

Toch maakt dat het afscheid niet minder moeilijk.

Ik weet niet beter of mijn opa was er. Ik kan me geen leven zonder deze man voorstellen.

Als kind sliep ik heel vaak bij hem. Het ene weekend sliep ik bij de ouders van mijn moeder en de andere week sliep ik bij mijn overgrootouders.

Ik heb echt heel veel tijd doorgebracht met mijn overgroot opa.

Mijn overgroot opa was, na het overlijden van mijn opa in 2018, de enige opa die ik nog had. Hij was nog te enige (over)grootouder die er nog was.

Nu zijn al mijn (over)grootouders niet meer onder ons.

Ze zijn allemaal niet meer op aarde. Ze leven nu allemaal op een hele grote wolk in de hemel.

 

Mensen vragen hoe het met me gaat.

Ja, ik zeg heel erg vaak ‘goed’.

De laatste tijd vind ik dit de moeilijkste vraag om te beantwoorden.

Naar omstandigheden gaat het goed met me. Misschien is dat het eerlijkste antwoord.

 

Nou ja, is dat een eerlijk antwoord?

Naar omstandigheden gaat het goed met me.

Eigenlijk bedoel ik gewoon te zeggen:

Ik weet niet zo goed hoe het me gaat.

Ik weet niet zo goed hoe ik antwoord moet geven op de meest gestelde vraag.

Ik doe alles op de automatische piloot. Ik heb geen tijd om echt na te gaan hoe het met me gaat.

Op het moment voel ik zo ontzettend veel verschillende emoties tegelijkertijd.

Ik weet even niet welke emotie nou de boventoon heeft.

De afgelopen tijd heb ik echt alle emoties mogen voelen.

Naast het grote verlies van de afgelopen week, speelt er nog veel meer in mijn leven. Alles gebeurt momenteel tegelijk.

Mijn hele leven staat op zijn kop.

Dit heb ik de afgelopen tijd een paar keer gedacht, maar ik heb het ook een keer gezegd.

Voor een groot deel is dat negatief, maar er gebeuren ook leuke dingen. Al heeft het negatieve nu de boventoon, maar dat is nu logisch.

In de afgelopen 1,5 week is er zo ontzettend veel gebeurd.

Het is bijna niet te beschrijven.

Ik vergeet bijna dat we middenin de kerst zitten. Mijn favoriete periode van het jaar is opeens heel anders.

Normaalgesproken weet ik heel goed hoe ik alles het beste kan beschrijven, maar nu weet ik het gewoon even niet. Ik weet even niet welke woorden ik het beste kan gebruiken.

Ik doe nu vooral de dingen waar ik me goed bij voel.

Ik eet waar ik zin in heb. Ik doe de dingen waar ik blij van word. Ik doe dingen waar ik energie van krijg. Ik breng mijn tijd door met de mensen die veel voor me betekenen. Ik praat de hele dag door met mensen die me heel dierbaar zijn.

Ik probeer goed op mezelf te letten. In deze periodes is dat alleen nog moeilijk dan op andere momenten.

Dus ja: hoe het met me gaat?

Ik heb geen idee.

Ik weet dat ik deze uitspraak vaker in mijn blogs gebruik, maar ook deze keer is het heel erg toepasselijk:

The carousel never stops turning

Grey’s Anatomy

Uiteindelijk komt er een moment waarop alles op zijn plek gaat vallen.

Ik geloof dat alles met een reden gebeurt. Nu vind ik het altijd erg lastig om dat over iemands overlijden te zeggen.

Als ik kijk naar alle andere dingen die nu in mijn leven gebeuren dan geloof ik echt dat deze dingen allemaal met een reden gebeuren.

Ik moet er alleen nog even achterbomen wat de reden precies komt.

Uiteindelijk komt het allemaal goed, toch?

Kerstmuziek van de Week.

Ik word altijd erg blij van kerst. Ook nu merk ik dat kerst mij soms even op kan vrolijken. Al heb ik nog nooit zo’n klein kerstgevoel gehad.

Tijdens de kerstperiode zijn kerstliedjes altijd ‘Muziek van de Week’.

Welk kerstliedje ga ik deze week nou kiezen?

Ik moest al snel aan dit nummer denken, maar dit nummer was al een keer ‘Kerstmuziek van de week’ geweest.

Toen ging ik op zoek naar mensen die dit nummer ook hadden gezongen, maar ze kwamen niet zo erg binnen als deze versie. Al die andere versies waren mooi, maar ze kwamen niet in de buurt van deze versie.

Ik ga nu voor het eerst een nummer voor de tweede keer ‘Kerstmuziek van de Week’ maken.

 

Bij de eerste keer was de reden: deze man is kerst en bij dit nummer laat hij horen hoe goed hij eigenlijk is.

Deze keer is dat voor een klein deel de reden. De grootste reden nu is als volgt:

Dit nummer vertelt precies hoe ik me momenteel voel. Kerst zal nooit meer hetzelfde zijn.

Daarnaast zorgt deze artiest ervoor dat de boodschap keihard binnenkomt. Ook roept deze artiest hele mooie en dierbare herinneringen bij me op.

Kerstmuziek van de Week:

Michael Bublé – Blue Christmas

Miijn overgroot opa is niet meer onder ons. Zijn leven op aarde is voorbij.

Dat doet echt heel veel pijn. Je mag echt wel weten dat mijn hart is gebroken.

 

Weet je wat mij wel troost?

Hij is nu weer bij de mensen die hij het meest mistte.

Hij is weer bij zijn vrouw en zijn kinderen. Ook is hij weer bij zijn ouders en zijn andere familieleden, vrienden en andere dierbaren.

Iedereen waar hij afscheid van heeft genomen, is nu weer bij hem.

Ergens boven is er een hele grote wolk waarop iedereen samen is.

Ze leven allemaal samen op die wolk.

Ze zijn allemaal aan het bijpraten. Misschien hebben ze wel even gehuild, maar ik denk dat ze vooral al hebben gehuild van het lachen. Opa is en blijft een hele grote clown.

Samen houden ze de mensen op aarde in de gaten.

Zo af en toe laten ze weten dat ze er nog zijn. Zo af en toe helpen ze ons op aarde.

We zien ze allemaal niet meer, maar ze zijn er nog steeds.

Voor mijn opa is het leven op aarde voorbij.

Voor opa is het beter zo.

Hij heeft gevonden wat hij zocht.

Hij heeft rust en hij is bij de mensen die hij een hele tijd heeft moeten missen.

Er komt een tijd dat ik ze ook allemaal weer ga ontmoeten.

Ik hoop dat het nog een hele lange tijd gaat duren.

Dit is geen afscheid, maar een tot ooit.

Andere opa heeft 89 jaar mogen worden.

We zullen u nooit vergeten.

Dank voor alle mooie, grappige en leuke en dierbare herinneringen.

Voor altijd in ons hart.

❤️

Clannad

 

PS. toen ik opa voor het laatst zag, zei hij: ik wil zo graag nog een molen maken. Ik moest deze blog wel beginnen met een molen. Een molen voor opa.