Hi,
Ik heb soms het idee dat alles wat we meemaken gedeeld moet worden met de wereld.
Denk eens aan alle sociale mediakanalen waar we lid van zijn. We worden de hele tijd gevraagd om dingen met de wereld te delen.
De laatste tijd heb je ook nog eens een app genaamd ‘BeReal’ waarbij je binnen twee minuten een foto moet plaatsen. Deze foto maak je tegelijk met beide camera’s op je telefoon (voor- en achterzijde). Ja, ik ben ook lid van deze app.
Ik doe er zelf ook aan mee. Ik heb al eens eerder gezegd dat ik een haat-liefdesverhouding heb met sociale media. Ik vrees dat die relatie nooit zal veranderen. Maar dat is weer een ander verhaal.
Als je er meer over zou willen lezen, dan verwijs ik je met alle liefde door naar hoofdstuk 312.
We delen tegenwoordig heel erg veel met de wereld.
We bepalen nog steeds wat we wel en niet met iedereen delen, maar het wordt ons wel steeds makkelijker gemaakt om van alles te delen.
Ik ben me heel erg bewust van wat ik wel en wat ik juist niet deel op sociale media. Ik deel echt niet alles met iedereen. Hetzelfde geldt voor mijn blogs.
Ik weet heel erg goed wat ik wel deel en wat ik niet deel in mijn blogs. Het lijkt misschien wel dat ik alles met jullie deel, maar niks is minder waar.
Ik deel wat ik wil delen.
Zo zou het ook moeten zijn. Voor iedereen.
Daar ga ik niet een hele blog aan besteden. Sterker nog: ik heb dit wel vaker gezegd in mijn blogs.
Vandaag wil ik iets anders bespreken.
In een wereld waarin we alles met iedereen kunnen delen, vraag ik me af of we wel echt delen wat we zouden moeten delen.
Voor ik verder ga: je bent nooit verplicht om iets te delen. Je bepaalt altijd zelf wat je wel of niet deelt.
Er zijn wel situaties waarin het soms beter is om bepaalde dingen wel te delen. Sommige dingen kun je beter delen dan dat je er alleen mee blijft zitten.
Misschien zijn er wel juist dingen die niet nodig zijn om gedeeld te worden.
Iedereen mag zelf weten wat diegene wel of niet deelt.
Al denk ik dat er echt wel dingen zijn die we wat vaker zouden mogen delen.
Ik heb het al eerder gezegd, maar ik ben iemand die alles bij zichzelf houdt. Ik wil alles het liefst alleen oplossen en ik deel niet zo snel wat er in me omgaat. Zelfs als ik ergens meezit dan deel ik het niet.
Weet je wanneer ik wel iets deel?
Als ik merk dat het me te veel wordt. Dat is echt pas heel erg laat.
Ik ben een binnenvetter. Ik deel niet met anderen wat er in mijn hoofd omgaat. Zo ben ik nou eenmaal. Dat heb ik niet van een vreemde…
Toch is het bijzonder:
We delen van alles op sociale media, maar we delen nooit hoe we ons echt voelen.
Ik doe daar zelf ook aan mee. Ik deel heel veel op sociale media, maar ik deel zelden hoe het echt met me gaat. Niet op sociale media, maar ook niet in het echte leven.
Nu zeg ik niet dat we al onze emoties en gedachten op sociale media moeten gaan delen. Ik denk dat niemand dat ooit doet. Op sociale media deel je toch een mooiere/betere versie van jezelf en/of van je leven.
We delen onze echte gevoelens en/of gedachten vaak niet eens met de mensen die dicht om ons heen staan. We blijven ermee zitten. We blijven ermee rondlopen totdat het niet meer gaat.
Ik kan niet voor iedereen praten, maar ik ben iemand die dat niet zo heel vaak doet. Ik zeg toch wel vaak dat het goed met me gaat. Ook als het eigenlijk niet zo goed gaat.
Uiteindelijk komen al die opgekropte gevoelens/gedachten er een keer uit.
Het kan zijn dat dan alles er in 1x uitkomt of dat we blokkeren omdat we niet weten hoe we verder moeten.
Uiteindelijk vindt het wel een uitweg. Of je het nou wil of niet.
Je echte emoties/gedachten delen is best lastig. Ik weet er alles van.
Daarom is het ook belangrijk dat je een andere manier gaat zoeken om je emoties/gedachten een plek te geven. Het is belangrijk dat je er iets mee doet.
Zoals jullie weten, schrijf ik mijn gedachten/emoties op. Dat helpt mij om rust in mijn hoofd te krijgen.
Daarnaast helpt muziek mij ook heel erg. Of sporten. Of een serie/film kijken.
Ook helpt het om tijd door te brengen met de mensen/dieren die alles voor mij betekenen.
Kortom: tijd voor jezelf nemen om jezelf weer op te laden.
Weet je wat daarbij ook belangrijk is?
Dat je jezelf de tijd gunt om zulke dingen te doen.
Ik gun mezelf die tijd echt te weinig. Ik schrijf weer veel te weinig dingen op. Ook heb ik de laatste tijd heel weinig tijd voor mezelf gepakt.
Ja, soms zijn er factoren waardoor je minder kan. Ik was de laatste tijd ziek waardoor ik niet verder kwam dan mijn huis. Dat is nu voorbij. Nu heb ik geen excuses meer.
Het excuus ‘ik heb er geen tijd voor’ is eigenlijk geen excuus. Je moet altijd de tijd nemen om voor jezelf te zorgen.
Eigenlijk zei ik het vorige week al, maar ik blijf het herhalen:
Zorg goed voor jezelf.
De momenten waarop je daar eigenlijk geen tijd voor hebt, zijn juist de momenten waarop je goed voor jezelf zou moeten zorgen. Dat zijn namelijk allemaal tekenen.
Ik ga er ook maar weer eens gaan luisteren. Daarna ga ik ook weer een poging wagen om er een structureel iets van te maken.
Practice makes perfect, toch?
Muziek van de Week.
Ik ben een groot fan deze artiest. Ik ben vooral fan van zijn teksten en van zijn stem. Er zit altijd zo ontzettend veel emotie in zijn stem. Zijn teksten komen altijd heel erg bij mij binnen. Dat komt zeker ook door zijn ontzettend mooie stem.
Op zijn laatste album heeft deze artiest van een aantal nummers ook een gospelversie en akoestische versies uitgebracht. Sommige nummers staan dus drie keer op zijn album: het origineel, een gospelversie en een akoestische versie.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de gospelversies vaak de allermooiste versies vind. Bij die versies lijkt de boodschap nog krachtiger over te komen. Als ik muziek van deze artiest deel dan zijn het vaak live versies of gospelversies. Dan vind ik hem het allerbeste.
Het nummer waar ik het nu over heb, staat al een tijdje op mijn lijst met favorieten. Ik vind deze tekst zo ontzettend mooi. Ik vond dit nummer ook wel erg toepasselijk bij deze blog.
Voor mij gaat dit nummer over het feit dat je emoties/gedachtes er uiteindelijk een keertje uit moeten komen. Je kropt alles op en opeens komen ze eruit. Soms is dat in de vorm van huilen of heel emotioneel/ overprikkeld reageren. Iedereen kent dit, denk ik, wel. Soms weet je gewoon niet waar het vandaan komt. Tot je even terug gaat denken. Voor mij gaat dit nummer daarover.
Ja, dit nummer gaat eigenlijk over het einde van een relatie. Voor mij gaat het over veel meer dan dat.
MVDW:
JP Cooper – We Cry
Ik weet dat ik al vaker een blog heb geschreven over je uiten van je emoties. Misschien is het ook wel nodig om er vaker aandacht aan te besteden. Misschien is het ook wel een reminder voor mezelf.
Misschien zijn mijn blogs wel meer een soort reminder voor mezelf. Schrijven is namelijk mijn allerbelangrijkste uitlaadklep.
Het kan dan ook niet anders dan dat mijn blogs altijd heel persoonlijk zijn. Ik kan namelijk niet onpersoonlijk schrijven.
Ook nu geldt: ik weet heel goed wat ik wel en niet in mijn blogs schrijf. Dat is logisch, toch?
Ik denk dat het belangrijk is dat iedereen een balans vindt in wat diegene met de wereld deelt en wat niet. Een balans waarbij jij je prettig voelt. Dat is het allerbelangrijkste.
Wat wil ik eigenlijk zeggen met deze blog?
Ik denk dat ik probeer te zeggen dat het belangrijk is om jezelf te uiten.
Hou niet alles voor jezelf en maak jezelf niet gek.
Zorg dat je emoties/gedachten/gevoelens naar buiten kunnen.
Ja, dat vraagt om wat kwetsbaarheid. Dat is verdomd eng. Het liefst wil je dat niet. Ik weet er alles van.
Ik weet ook echt wel dat het makkelijker gezegd is dan gedaan.
Het is en blijft belangrijk dat je een manier vindt waarbij je je kan uiten.
Je hoeft niet alles met anderen te delen.
Het kan ook zijn dat je dingen op een andere manier uit: door muziek of door dingen op te schrijven.
Je zult en merken zien dat het helpt. Het zorgt er echt voor dat er een last van je schouders valt.
Ik ben er altijd heel erg bij geholpen als ik mezelf uit.
Het is soms echt heerlijk om alles er even uit te gooien.
We delen zo ontzettend veel met de wereld, maar misschien vergeten we wel om het allerbelangrijkste te delen.
❤️
Clannad
PS. Emoties/gedachten uiten/delen is moeilijk. Er zijn veel verschillende manieren om het te doen. Het kan ook zijn dat je niet goed weet hoe je het moet doen. In dat soort momenten kan het goed zijn om hulp te zoeken. Kijk eens om de website van MIND waar je hulp kan zoeken. Het kan juist heel erg helpen om je verhaal/emoties/gedachten te delen met iemand die je echt kan helpen.