Hi,

Vrijdagavond zat ik naar ‘Jinek’ te kijken op RTL 4. Eva Jinek was een man aan het interviewen die een rol heeft gespeeld in de mondkapjesdeal/mondkapjesaffaire. Eva Jinek ging er tijdens het interview vol in. Ze stelde scherpe vragen en ze was totaal niet bang om vragen te stellen en om de man te confronteren. Ze stopte pas met vragen als ze haar antwoord kreeg. Soms moest ze een vraag een aantal keer achter elkaar stellen. Eva Jinek gaf niet op. Ze ging er ijzersterk in.

Ik zat met veel bewondering naar het interview te kijken. Ik was onder de indruk van Eva Jinek en de manier waarop ze het interview inging.

Tijdens het kijken naar het interview dacht ik alleen maar:

Had ik maar een klein beetje van Eva Jinek.

Ik zou heel graag een klein beetje van de zelfverzekerdheid en vastberadenheid van Eva Jinek willen hebben.

 

Ik heb het nu specifiek over Eva Jinek, maar eigenlijk zou ik een klein beetje van een talkshowhost willen hebben. Of een klein stukje van een goede interviewer of een goede journalist.

Goede interviewers zijn niet bang om vragen te stellen. Ze zijn niet bang om de geïnterviewde te laten zweten. Ze geven niet zomaar en ze doen er alles aan om de informatie te krijgen die ze willen.

Het allerbelangrijkste: ze zijn niet bang om van zich te laten horen.

Ik heb de laatste tijd meerdere momenten gehad waarbij ik dacht: ik had hier nu iets van moeten zeggen of ik had nu iets aan moeten geven.

Je kan misschien al raden wat ik heb gedaan:

Niks.

Zoiets vind ik oprecht jammer. Ik had er namelijk wel iets van kunnen zeggen. Ik heb nog steeds de mogelijkheid om er iets van te zeggen.

Dat ga ik doen door een online feedbackformulier in te vullen. Ik ga in het formulier aangeven dat ik een evenement allesbehalve toegankelijk vond.

Ik vind het zelf veel makkelijker om online van me te laten horen. Ik geef makkelijker kritische feedback als het online kan. Dan hoef ik niet met iemand in gesprek. Ik kan gewoon mijn mening/feedback opschrijven en dat is het. Ik hoef niet naar iemand toe te gaan om te zeggen wat ervan vond.

Ik weet van mezelf dat ik iemand ben die niet zo snel zegt wat ze denkt. Ik ben niet altijd eerlijk in wat ik denk. Vaak laat ik mijn echte mening achterwegen.

Dat zorgt er ook voor dat ik vaak ook niet mijn grenzen/behoeften aangeef.

Vaak doe ik gewoon wat er van me verwacht wordt of wat er van me gevraagd wordt. Als er een evenement of een gebouw niet toegankelijk is dan vind ik dat vervelend, maar ik doe er niet zoveel mee. Ik baal daar ontzettend van, maar ik doe wat ik moet doen. Ik wil me niet laten beperken door ontoegankelijke gebouwen/evenementen/plaatsten.

Het gevolg: het kost meer energie en ik ga over mijn grenzen heen.

Ik zou echt willen dat ik in zulke situaties Eva Jinek was. Dan zou ik het namelijk kunnen aangeven dat dit me niet gaat lukken en dat dit mijn grens is. Dan zou ik misschien zelfs kunnen vragen wat ze hieraan zouden kunnen doen.

Online vind ik het makkelijker om dingen aan te geven. Als ik tegenwoordig ergens in een restaurant reserveer dan zeg ik bij de opmerkingen altijd: “graag een tafeltje beneden” (tenzij ik weet dat ze geen bovenverdieping hebben).

Op die manier geef ik toch wel aan waar ik behoefte aan heb (namelijk een tafeltje beneden).

Ook wil ik altijd heel graag met iemand anders naar een nieuwe locatie toe. Ik wil het liefst niet alleen naar een locatie waar ik de weg niet weet. Bij onbekende locaties weet ik namelijk niet of ik ergens hulp nodig heb.

Afgelopen week heb ik er dan ook alles aan gedaan om met een collega mee te rijden naar een dag waar heel veel mensen waren. Ik vond het gewoon niet fijn om daar alleen naartoe te gaan. Daar voel ik me allesbehalve prettig bij.

Dus ik kan het wel. Alleen geef ik dan niet aan waarom ik zo mijn best doe om met iemand naar het evenement te gaan.

Deze week had ik een ‘Eva Jinek moment’:

Ik mailde een groep bij ons op werk die zich bezighoudt met diversiteit en inclusie. Ik kon namelijk niks lezen/vinden op hun pagina over ‘Handicap’. Ik heb aan ze gevraagd of het klopt dat ik daar niks over las (het kan natuurlijk ook dat ik niet goed heb gezocht).

Ik ben heel benieuwd hoe dit verder zal gaan.

Achteraf kan ik zo’n moment dus bestempelen als een ‘Eva Jinek moment’: ik heb om uitleg gevraagd. Ik heb een vraag gesteld.

Het was alleen weer online. Nu nog ervoor zorgen dat ik dit ook ‘in het echt’ ga doen.

Stapje voor stapje.

Misschien moet ik mezelf steeds vaker afvragen:

Wat zou Eva Jinek nu doen?

Muziek van de Week.

Vanmiddag is het zover: Ik ga naar The Streamers in het Olympisch Stadion!

Ik heb er zo ontzettend veel zin in!

Dit wordt de eerste keer dat ik zoveel artiesten tijdens één concert ga zien. Ook zorgt dit concert ervoor dat ik toch nog Nick & Simon een keer live kan zien.

Vanmiddag ga ik dus heel veel artiesten live zien. Daar kijk ik echt naar uit. De livestreams vond ik altijd te top. Ik ben benieuwd of het live net zo goed is.

Of het nou een succes is vanmiddag of niet: volgend jaar ben ik er weer bij!

Deze week heb ik gekozen voor mijn favoriete nummer op dit moment. Ik word altijd zo ontzettend vrolijk van dit nummer. Elke keer als ik dit nummer hoor dan krijg ik zoveel energie. Tijdens de livestream in De Kuip hebben ze dit nummer ook gedaan. Ik hoop met heel mijn hart dat ze dit nummer vanmiddag ook gaan doen. Dan is mijn dag helemaal top!

MVDW:

Typhoon, Rolf Sanchez, Diggy Dex, Kraantje Pappie – Zandloper

 

Interviewers hebben een bepaalde zekerheid over zich heen. Ze durven vragen te stellen en ze durven om uitleg te vragen.

Soms zou ik willen dat ik in het echte leven een talkshow had. Misschien zou dat ervoor kunnen zorgen dat ik wel kritische vragen durfde te stellen. Misschien helpt dat wel om van mezelf te laten horen. Ik denk dat zo’n talkshowtafel toch een bepaald gevoel van macht geeft.

Ik zou willen dat ik wat meer van mezelf laat horen.

Iedereen heeft het recht om te zeggen wat diegene vindt (zolang we elkaar maar respecteren).

Het is ontzettend belangrijk dat iedereen kan doen wat diegene wil. Niemand zou daarin beperkt mogen worden. Het zou niet zo mogen zijn dat iemand ergens niet naar binnen kan, omdat het niet toegankelijk is. Ik kan (helaas) genoeg voorbeelden geven van plekken die voor mij (of voor vrienden) niet/of moeilijk toegankelijk zijn.

De wereld is niet gemaakt voor gehandicapte mensen.

Helaas weten we dat al.

Het verandert niet als we ons daar niet over uitspreken. Het verandert niet als we hierover blijven zwijgen.

Ja, ik kijk ook naar mezelf. Ik geef het ook niet aan. Ik hou er ook mijn mond over.

Dat betekent niet dat ik het accepteer.

Ik ben zoekende in hoe ik hier actie in wil ondernemen.

Wat ik wel weet: er moet iets worden gedaan.

Zelfs op mijn werkplek is er nog veel te doen rondom toegankelijkheid.

Mijn werkplek is toegankelijk voor niet-gehandicapte mensen. De toegankelijkheid voor gehandicapte mensen is dramatisch.

Als je het mij vraagt dan is het tijd voor verandering.

Daarom zou het fijn zijn als ik een klein beetje van Eva Jinek over zou kunnen nemen.

Misschien durf ik dan ook te zeggen waar ik aan denk.

Opschrijven is één, maar het daadwerkelijk zeggen is echt iets anders.

Laat dat laatste nou zo belangrijk zijn.

Zeg altijd waar je aan denkt.

Hoe moeilijk het ook is.

Alleen met dingen bespreekbaar maken, zorgen we ervoor dat de wereld mooier wordt. Ook zorg je er op die manier voor dat jouw leven makkelijker is.

Voor mij zou het leven al veel makkelijker zijn als alle locaties toegankelijk zijn voor iedereen.

Ik zou daaraan bij kunnen dragen door het aan te geven als ik merk dat iets niet toegankelijk is.

Ga het gesprek aan.

Daar kan ontzettend veel mee bereikt worden.

Zeg wat je denkt. Anders blijft het altijd hetzelfde.

 

Ik ga er ook meer mee oefenen.

 

Zeggen wat je denkt betekent niet dat je echt alles mag zeggen. Het is belangrijk dat je rekening houdt met elkaar.

Respecteer elkaar.

Zeggen wat je denkt is echt iets anders dan iemand beledigen of ruzie maken.

Zolang je rekening houdt met elkaars gevoelens dan mag je alles zeggen.

Haal de talkshowhost in jezelf naar boven.

Elke goede talkshowhost was ooit een beginner.

Wees niet bang voor het feit dat je zenuwachtig bent als je iets aangeeft. Laat dat je vooral niet tegenhouden.

 

Laat van je horen. Je hebt niet voor niets een stem gekregen.

❤️

Clannad