Hi Guys,
Aanstaande dinsdag (16 augustus 2022) bestaat mijn blog 7 jaar!
Ik ben dus al bijna 7 jaar een blog aan het schrijven. Elke week (met uitzondering van 1 week) heb ik een blog op deze website geplaatst. Ik ben al bijna 7 jaar lang elke zondag een nieuw hoofdstuk aan het schrijven.
Als ik het zo beschrijf dan is het echt heel erg lang…
Volgens mij zeg ik dit elk jaar, maar ik had echt nooit gedacht dat ik dit zolang vol zou houden. Ik verbaas mezelf.
Is het elke week leuk om te doen?
Heel eerlijk?
Nee.
Ik heb echt wel weken waarbij ik denk:
Wat ga ik nu weer schrijven?
Soms voelt het alsof het ‘moet’. Ik leg het dan vooral mezelf op. Als ik dan eenmaal schrijf dan vind ik het wel weer leuk.
Maar soms is het gewoon heel erg moeilijk om te beginnen. Ik merk dat dit de laatste tijd steeds vaker voorkomt.
Het lijkt wel of ik na zeven jaar niet meer weet wat ik nog meer op mijn blog kan bespreken. Voor mijn gevoel is alles al een keer voorbijgekomen. Misschien is het wel meer dan 1x voorbijgekomen.
Ik heb vaak het gevoel alsof ik in herhaling val. Dat vind ik echt heel erg jammer.
Misschien ben ik gewoon heel erg zoekende.
Zoekende naar wat ik nog meer met mijn blog wil.
Mijn blog is 7 jaar geleden uit een impuls ontstaan. Ik heb er toen echt totaal niet over nagedacht. Ik ben gewoon begonnen en dat was het. Ik zou wel zien waar het zou eindigen.
Na 7 jaar is het einde nog niet in zicht, toch?
Ik heb er weleens aan gedacht om te stoppen. Vooral omdat ik niet echt meer wist wat ik met mijn blog aan moest. Welk onderwerp kan ik nog aanhalen? Wat heb ik nog te zeggen?
Toch heb ik elke week weer een blog online gezet. De ene week was het beter dan de andere week. Dat geef ik meteen toe. De ene week ben ik origineler dan de andere week.
Ik heb altijd tegen mezelf gezegd dat ik door blijf gaan totdat ik het niet meer leuk vind.
Het schrijven vind ik nog steeds erg leuk. Dus dat zou betekenen dat ik door blijf gaan.
Dat klopt, ik denk namelijk echt nog niet aan stoppen. Daar vind ik het schrijven gewoon veel te leuk voor.
Het afgelopen jaar was gewoon een heel bijzonder jaar. Ik heb niet mijn allerbeste jaar gehad.
Ik heb afscheid genomen van iemand die me heel erg dierbaar is. Ik ben aan een opleiding begonnen en ik heb deze ook heel succesvol afgerond, maar ik had meer van de opleiding verwacht. Daarnaast heb ik echt een heel erg leuk stagejaar gehad waarbij ik ontzettend veel heb geleerd.
Het was een stressvol jaar en het is ook echt een heel druk jaar geweest. Ik denk dat ik daarom ook wat meer mijn blog op de achtergrond heb gezet. Ja, en dan wordt het moeilijker om elke week een origineel onderwerp te bedenken.
Ik denk dat ik hiermee een hoop kan verklaren. Al vind ik het echt verschrikkelijk om het zo te zeggen, want nu lijkt het alsof ik mijn blog helemaal niet zo belangrijk vind. Dat is niet zo. Mijn blog betekent gewoon heel erg veel voor me. Dus eigenlijk baal ik hier gewoon heel erg van.
Ik heb het afgelopen jaar ook een paar hele toffe hoofdstukken geschreven. Ik heb namelijk meerdere hoofdstukken geschreven rondom ‘handicap’. Ik merk namelijk dat ik daar steeds meer over wil praten en ik wil me daar ook steeds meer over uitspreken.
Kortom: ik ben dus heel erg zoekende naar wat ik precies wil en hoe ik mijn blog verder vorm wil geven.
In mijn allereerste blog schreef ik het volgende en dat geld nog steeds:
Ik schrijf hier een verhaal over een meisje. Het meisje luistert naar de naam Clannad.
Dat is nog steeds de kern van mijn blog. Alleen is het ‘meisje’ een ‘vrouw’ geworden. Ik ben niet dezelfde persoon als 7 jaar geleden. Dat merk ik aan alles. Dus ja, mijn blog verandert gewoon mee.
Mijn blog is een weergave van mijn leven.
Ook in het leven ben je soms even zoekende, maar het komt altijd weer goed.
Muziek van de Week.
Ik heb het al eerder gezegd, maar ik ben echt een beetje een groot fan geworden van deze artiest. Dat komt allemaal door zijn livealbum vanuit een operahuis. Ik kan echt hele dagen naar het album luisteren. De versies die op dit album staan zijn zo ontzettend mooi. Hij laat ook even horen hoe muzikaal hij is en hoe goed hij eigenlijk is.
Dit nummer is één van mijn favoriete nummers van het album. Ik vind de tekst zo ontzettend mooi.
Voor mij gaat het nummer erover dat je niet te veel over de toekomst na moet denken. Je moet soms gewoon doen waar jij je goed bij voelt. We zien vanzelf wel wat de volgende dag brengt. Je mag wel even stilstaan bij alles wat je nu hebt. Dat past eigenlijk ook weer bij Hoofdstuk 365.
Ja, ik weet dat dit eigenlijk een heel romantisch liedje is. Ik haal er ook een veel algemenere boodschap uit.
Ik vind deze versie het allermooiste. Het origineel is zo anders.
Bij deze versie laat de artiest echt horen hoe verschrikkelijk goed hij is.
MVDW:
MIKA – Tomorrow
Dinsdag 16 augustus is het dan zover: dan bestaat mijn blog zeven jaar.
7 jaar en 365 hoofdstukken en zondagen verder.
Als je al die zondagen achter elkaar zet dan ben ik dus een heel jaar bezig met mijn blog.
Ik vind het toch wel echt een dingetje hoor. Ik had dit echt nooit verwacht.
Ik krijg de laatste tijd echt meer reacties op mijn blogs. Mijn lezers groeien elke week. Ik heb geen grote lezersaantallen, maar elke lezer betekend zoveel voor me.
Dank voor het lezen van mijn blogs en voor alle toffe reacties! Blijf vooral reageren, want dat vind ik alleen maar leuk.
Wat nu?
Ik ga voorlopig nog wel door mijn schrijven. Ik ga net zolang door totdat ik het niet meer leuk vind.
Ik ga gewoon even kritisch kijken naar wat ik op mijn blog wil zetten. Misschien gaan er wel wat dingen veranderen, wie zal het zeggen?
Ik weet het zelf ook nog niet zo goed.
Ik hou me alleen vast aan het feit dat het mijn blog moet zijn en blijven: ik schrijf hier over mijn leven ik schrijf alleen maar dingen waar ik over wil schrijven. Ik schrijf niet over dingen omdat het ‘moet’.
Dit is mijn blog.
Ik hoop dat jullie me blijven volgen.
Dank jullie wel voor alles!
Ik ben jullie zo ontzettend dankbaar!
Ik zie jullie snel weer!
❤️
Clannad
PS. Misschien kunnen jullie me wel helpen!
Wat zouden jullie graag op mijn blog willen lezen? Laat het me vooral weten!