Hi Guys,

Zoals jullie misschien wel weten, ben ik bezig met een opleiding voor docent. Als alles goed gaat dan ben ik aan het eind van dit schooljaar een docent. Ik vind het allemaal erg leuk, maar ook heel erg spanend.

Afgelopen donderdag had ik zelf les op de Hogeschool Leiden en een dag later mocht ik zelf weer lesgeven. Deze twee dagen hebben me toch wel een bepaald inzicht gegeven. Die donderdag stond namelijk voor een deel in het teken van reflectie.

Hoe sta je voor de klas? Wat doe je als je voor de klas staat?

Ik kwam erachter dat ik een ander persoon ben als ik voor de klas sta. Ik ben natuurlijk dezelfde persoon, maar toch ben ik anders. Ik lijk meer te durven, ik lijk wel zelfverzekerder.

Misschien heeft het wel te maken met het feit dat ik het altijd al leuk heb gevonden om presentaties te geven. Misschien zegt dit juist wel dat ik het echt leuk vind om voor een klas te staan. Wie zal het zeggen?

Gisteren (zaterdag) zat ik Dream School te kijken. Peter Paul van Mulligen (acteur) gaf zijn les. Hij gaf acteerlessen. In de afleveringen die ik keek, was hij bezig met zijn tweede les. Hij vertelde dat hij een groot deel van zijn leven aan het acteren was, omdat hij niet uit de kast durfde te komen. Hij heeft zich een lange tijd anders voorgedaan zodat het niet op zou vallen.

Toen ik dit hoorde, zette het me aan het denken.

Zijn we niet allemaal de hele tijd aan het acteren?

Ik denk dat we allemaal de hele dag door aan het acteren zijn. We houden, denk ik, altijd rekening met waar we zijn en met wie we zijn. Je las het net al aan het begin van mijn blog.

Als ik voor de klas sta dan ben ik een ander persoon dan wanneer ik niet voor de klas sta.

Ik gedraag me dan namelijk anders. Dan sta ik namelijk voor een groep.

Als ik aan het trainen ben dan ben ik ook anders. Dan ben ik namelijk heel fanatiek en dan zie je een hele andere Clannad.

Een klasgenootje zei afgelopen donderdag dat ze zich anders kleedt sinds ze voor de klas staat, omdat ze op die manier een andere rol in kan nemen.

Ik wil niet veel zeggen, maar dit klinkt heel erg als acteren. Je kleedt je anders, omdat je een andere rol speelt.

Ik herken het wel. Ik denk ook altijd goed na over wat ik wanneer aandoe. Als ik voor de klas sta dan heb ik ook nettere kleding aan: een blouse of een colbert. Ik draag wel altijd een broek. Geen rok of jurk. Dat past niet bij me.

Als ik een tentamen heb, een presentatie of een ander belangrijk moment dan kleed ik me ook netter. Dan doe ik ook een blouse of een colbert aan.

Ik deed dit vroeger ook al op de middelbare school. Als ik muzieklessen en/of dramalessen had dan zorgde ik dat ik kleding aanhad waar ik me goed in voelde. Daar lette ik dan extra op.

Wanneer je andere kleding aandoet dan kan je makkelijker een andere rol innemen. Dan gaat het acteren makkelijker.

Ik ben altijd op zoek naar welke versie van mezelf ik het beste per situatie in kan zetten. Ik weet bijna zeker dat ik niet de enige ben die dit doet.

Niet iedereen kent dezelfde Clannad. Daar is niets mis mee. Het is nou eenmaal zo. Ik heb nou eenmaal veel verschillende versies van mezelf.

Eigenlijk zijn we dus ons hele leven aan het acteren.

Ik denk dat het vaak vanzelf gaat. Vaak gaat het onbewust. Op een natuurlijke manier kan jij een goede versie van jezelf inzetten in een bepaalde situatie. Op andere momenten gaat het wel heel bewust. Denk bijvoorbeeld aan een sollicitatiegesprek. Tijdens een sollicitatiegesprek zet je altijd een hele mooie versie van jezelf neer.

Denk ook aan het feit dat ik me anders kleed als ik een belangrijke afspraak heb. Dat doe ik ook heel bewust, omdat ik me daardoor zelfverzekerder voel.

Ik had er alleen nog nooit echt bij stilgestaan dat ik ook een ander persoon ben wanneer ik voor de klas sta. Ik had nooit verwacht dat ik mensen aan durfde te spreken als ze niet doen wat ik wil. De docentversie van mij doet dit wel.

Het leven is ons podium en we zijn zelf de acteurs. Alleen schrijven we ons eigen script. Wij bepalen wat er gezegd gaat worden en wij bepalen soms ook welke rol we spelen. Soms kiezen we een rol zonder dat we het doorhebben.

Zo maken we zelf een theaterstuk/film of serie. Het is maar net wat jij wil.

 

Muziek van de Week.

De laatste tijd ben ik een groot fan van deze artiest. Het begon allemaal toen ik zijn cover van ‘Yoü and I’ hoorde. Ik was zo onder de indruk van deze cover dat ik besloot om naar al zijn muziek te luisteren. Sindsdien ben ik fan.

Ik vind zijn eerste album ‘Sing to me instead’ het beste. Hier staan zulke mooie nummers op. Ik luister veel van die nummers elke dag! In de deluxe versie staan ook veel live opnames en dan hoor je ook hoe goed hij live is. Ik vind hem live eigenlijk beter.

Dit nummer wil ik heel graag met jullie delen. Ik kan dit nummer echt elke dag luisteren. In dit nummer hoor je echt hoe goed hij is. Vooral in de live versie. Ik vind te tekst ook zo ontzettend mooi. Ik ben diep onder de indruk.

Deze artiest weet mij diep te raken met dit nummer.

Dit nummer vertelt je eigenlijk dat je altijd moet zijn wie je wilt zijn. Het maakt niet uit wat anderen denken. Ik sta heel erg achter deze boodschap. Al is het vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Ook dat weet iedereen.

MVDW:

Ben Platt – The Joke

 Wanneer speel je jezelf?

Hoe weet je wanneer je jezelf speelt?

Tussen alle rollen die je speelt, speel je ook een keertje jezelf.

Misschien is dat wel de aller moeilijkste rol. Het is namelijk veel makkelijker om iemand anders te spelen.

Iedereen speelt zichzelf op een ander moment.

Ik ben het meest mezelf als ik thuis ben en/of wanneer ik met mensen ben waar ik me op mijn gemak voel en van wie ik hou. Dat zijn momenten waarop ik echt mezelf ben. Ook ben ik het meest mezelf wanneer ik doe waar ik het meest van hou.

Op alle andere momenten ben ik nog voor 100% mezelf. Ik zal op die momenten altijd een beetje acteren.

Al betekent het niet dat ik een heel ander persoon ben. Het is niet zo dat ik heel veel verschillende persoonlijkheden heb. In zekere zin ben ik altijd mezelf. Ik laat alleen niet altijd alles van mezelf zien.

Als ik voor de klas sta dan moet ik een bepaalde zelfverzekerdheid uitstralen, want ik moet proberen om een klas onder controle te houden.

Ik denk dat we eerder per situatie kijken wat we van onszelf in kunnen zetten. Op elk moment gebruiken we een andere eigenschap meer.

Je bent, denk ik, altijd jezelf. Alleen zijn er momenten waarop je het meest jezelf bent.

Laat ik nou één van mijn studenten als voorbeeld nemen: toen ik hem in de praktijk bezig zag, viel mijn mond open van verbazing. Ik had hem nog nooit zo bezig gezien. Blijkbaar past die rol het allerbeste bij hem.

Misschien zijn we wel ons hele leven aan het auditeren voor de rol van ons leven.

Tot we de rol van ons leven hebben gevonden, spelen we veel verschillende rollen.

We zijn allemaal geboren acteurs.

❤️

Clannad