Hi Guys,
Ik ga eerlijk met jullie zijn: ik wist heel lang niet waar ik het met jullie vandaag over zou gaan hebben. Mijn inspiratie was vandaag heel erg ver te zoeken.
Toen ging ik nadenken over de afgelopen week, want normaal haal ik daar wel mijn inspiratie vandaan.
Wat voor een week heb ik eigenlijk gehad?
Ik heb een hele drukke, maar erg leuke week gehad. Ik heb namelijk mijn eerste echte les gegeven voor mijn stageklas. Dat was spannend, maar zo ontzettend leuk.
Daar kan ik moeilijk een hele blog over schrijven.
Verder heb ik gewoon een hele drukke week gehad. Het was namelijk examenweek. Zowel bij mijn stageklas als bij mijn opleiding. Alleen had ik geen examens, maar een deadline.
Er was wel iets geks met mijn deadline.
Afgelopen week moest ik een verslag inleveren. Een analyseverslag van een gesprek. Een gesprek met een student waarin ik de oplossingsgerichte werkwijze had ingezet.
Voor mij was het niet nieuw om met die werkwijze te weken, want ik had dat al geleerd bij de opleiding Sociaal Werk. Voor mij was het ook niet nieuw om een analyseverslag over een gesprek te schrijven, want dat heb ik bij de opleiding Sociaal Werk zo ontzettend vaak moeten doen.
Wat was er dan met de deadline?
Ik vond het heel erg spannend om mijn verslag in te leveren. Ik durfde mijn verslag een hele tijd niet in te leveren. Ik twijfelde te erg over mijn gemaakte verslag. Ik vroeg me de hele tijd af of ik het wel goed aan het doen was en of ik wel deed wat ze van me vroegen. Ik bleef maar aan mezelf twijfelen.
Terwijl ik zulke verslagen dus echt veel vaker heb gemaakt.
Alleen waren ze toen voor een andere opleiding. Toen was het voor ‘Sociaal Werk’ en daar werkte ik ook vaak met trainingsacteurs.
Deze keer moest ik een gesprek voeren met één van mijn studenten. Nu ben ik het ook wel gewend om gesprekken met cliënten en studenten te voeren, maar elk gesprek wordt anders als er een camera bij is.
Daarnaast was dit ook het eerste verslag voor deze opleiding. Ik heb geen idee hoe zij naar het verslag gaan kijken.
Hoe streng is mijn docent? Waar let ze op? Ik heb echt geen idee.
Deze vragen, en nog vel meer andere vragen, bleven dus heel erg lang door mijn hoofd spoken. Ik heb het verslag echt heel erg vaak doorgelopen en doorgelezen. Ik heb vaak dingen aangepast. Ik heb dingen duidelijk neergezet. Daarnaast heb ik ook dingen in moeten korten, want het verslag mocht maar maximaal 10 A4’tjes zijn.
Ik heb officieel een hekel gekregen aan degene die ooit heeft bedacht dat er een maximumaantal pagina’s aan een verslag moet zitten. Wie bedenkt dat?!
Woensdagavond om 21:00,12 uur voor de deadline, heb ik mijn verslag ingeleverd. Nu is het afwachten. Wachten tot ik het cijfer terugkrijg. Ik ben benieuwd.
Nu denk je misschien: het twijfelen aan jezelf is nu vast opgehouden, omdat je het verslag hebt ingeleverd.
Nou nee.
Het twijfelen was er namelijk nog wel een paar dagen.
Heb ik wel echt alles toegevoegd? Heb ik alles wel goed beschreven? Ben ik niet iets vergeten?
Maar ja, nu kan ik er niets meer aan doen. Al mijn mogelijke fouten kan ik niet meer herstellen en alles wat ik ben vergeten, kan ik niet meer toevoegen.
Misschien gaan mijn echte twijfels wel pas beginnen op het moment dat ik mijn verslag heb ingeleverd.
Don’t worry about the things you can’t control.
Alleen duurt dit bij mij altijd eventjes. Het duurt bij mij altijd even voordat ik het echt los heb gelaten.
Ik kan nu wel zeggen dat de twijfel zo goed als weg is. Ik kan het nu wel redelijk goed loslaten. Nu denk ik: ik zie vanzelf mijn cijfer wel en als ik het niet gehaald heb dan doe ik het gewoon nog een keertje.
Al hoop ik gewoon dat ik het in 1x haal.
We gaan het zien.
Muziek van de Week.
Een paar weken geleden hoorde ik na een hele lange tijd opeens dit nummer weer. Hoe ik bij dit nummer kwam, weet ik niet meer.
Ik vond dit nummer altijd heel erg mooi. Dit nummer heeft mij altijd weten te raken. De tekst is zo ontzettend mooi. Deze zanger is zo ontzettend goed en hij kan als geen ander een verhaal vertellen. Dit nummer is gewoon te mooi.
Toen ik het nummer een tijdje geleden hoorde, deed het weer precies hetzelfde met me als vroeger. Misschien raakte het nummer me nu nog veel meer dan vroeger. Deze keer begreep ik namelijk heel erg goed waar het nummer echt over ging.
Ik zat weer met kippenvel over mijn hele lichaam en ik had tranen in mijn ogen.
Mijn liefde voor dit nummer is weer helemaal terug en ik luister weer veel vaker naar het nummer.
Mijn liefde voor deze artiest is de laatste tijd ook weer heel erg aan het groeien. Ik ben dan ook heel erg blij dat weer steeds vaker te zien in films en series. We mogen nooit vergeten hoe goed deze man kan zingen. Dat is namelijk echt niet normaal. Dat laat hij heel goed horen in dit nummer.
Muziek van de Week
Freek Bartels – Hou me vast
Ik weet van mezelf dat ik zoiets vaak heb met verslagen. Ik vind het altijd heel erg spannend om een verslag in te leveren, om te presenteren of om een tentamen te maken. Als ik moet presteren dan ben ik altijd nerveus. Dan twijfel ik altijd heel erg aan mezelf. Al helemaal in nieuwe situaties.
Ik weet dat ik dit de ene keer erger heb dan andere keren. Afgelopen week was zo’n week waarin ik veel aan mezelf twijfelde.
Ik weet heel goed dat het nergens goed voor is. Het heeft namelijk heel veel invloed op hoe ik me voel.
Je houdt jezelf voor de gek als je veel aan jezelf twijfelt.
Je bent namelijk wel goed genoeg. Je kan het namelijk wel.
Je bent er om te leren dus je mag fouten maken. Zonder fouten leer je niet.
Je kan nooit gelijk de beste zijn. Dat is gewoon onmogelijk.
Niemand is perfect.
Het is heel makkelijk om het nu te zeggen en dat weet ik.
Het is goed om dat tegen jezelf te zeggen als je veel aan jezelf twijfelt.
Je bent veel beter dan je soms denkt.
Op zulke momenten zouden we iets vaker naar Winnie the Pooh moeten luisteren:
“You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think.”
❤️
Clannad