Hi Guys,

Gisteren bracht ik weer een bezoek aan het theater. Ook deze keer mocht ik naar de Leidse Schouwburg.

Deze keer mocht ik naar ‘Alex Klaassen – Snowponies (Try-Out)’.

Ik heb de laatste tijd de twee shows van Showponies online bekeken en sindsdien ben ik echt fan van Alex Klaassen en van Showponies. Toen ik las dat er een kersteditie zou komen, moest ik er gewoon bij zijn! Daarnaast is een kerstshow altijd goed! Dit jaar was het voor mij dus al op 6 november een beetje kerst ☺️.

De show was echt geweldig! Ik heb zo ontzettend hard gelachen. Wat is Alex Klaassen goed zeg! Wauw! Daarnaast heeft hij ook een heerlijke groep mensen om zich heen.

De avond werd door Alex Klaassen zelf beschreven als: een kerstavond die je altijd al eens had willen hebben.

Alles kwam voorbij: het kerstverhaal, kerstdiner, kerstmuziek, kerstmarkt, sneeuwpoppen maken, cadeautjes en nog veel meer! Ik zit al helemaal in de kerstsfeer!

Ga de show zien! De speellijst van ‘Snowponies’ vind je hier.

Wil je ‘Showponies’ graag zien? Dan kan dat op NPO Start Plus of op Youtube. Zowel Showponies 1 als 2 staan online! Ik raad het echt heel erg aan! Je hebt sowieso een heerlijke avond!

Gisteren ging ik dus naar het theater. Het theater heeft voor mij altijd iets magisch gehad. Het is voor mij altijd al een magische plek geweest.

Als kind vond ik het theater alleen nooit zo leuk, maar dat kwam meer omdat ik met school altijd naar voorstellingen ging die ik niet zo leuk vond. Zodra ik zelf naar het theater ging, of wanneer ik met mijn ouders ging, veranderde dat. Vanaf dat moment ben ik verkocht aan het theater.

Ik heb al een aantal hele mooie dingen in het theater mogen zien. Ik heb al hele mooie shows mogen zien. Ik heb ook een heel mooi toneelstuk mogen zien.

Ik ben iemand die heel graag naar het theater gaat. Ik vind een concertzaal ook tof, want ik hou echt van concerten. Toch heb ik een hele grote voorkeur voor het theater.

Het theater geeft een intiemer gevoel. Het lijkt wel nog kwetsbaarder en persoonlijker dan een concertzaal. Het lijkt wel dat je dichterbij de mensen bent die op het podium staan.

Ik verlaat het theater altijd met een heel erg fijn gevoel.

Het theater inspireert, het theater maakt iets in mij wakker. Het doet iets met me.

Misschien klinkt het heel vaag, maar het is zo lastig om te beschrijven. Het is een gevoel en als je het kent dan weet je precies waar ik het over hebt. Als je het niet kent dan zal het vast vaag zijn (en blijven).

In het theater staat er iemand op het podium die een verhaal vertelt. Soms doet iemand dit in het eentje, maar vaak doet iemand dit met een andere mensen. Die avond wordt er een verhaal verteld aan de mensen die zijn komen kijken. Deze mensen kijken de hele avond in stilte naar wat er op het podium gebeurt. Soms lachen mensen of ze huilen of ze zingen mee. Er gebeurt iets met de mensen. Hun aandacht is altijd gericht op wat er op het podium gebeurt. Alle aandacht is bij het podium. Een hele avond lang.

Het theater. Het zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.

Misschien is het wel omdat het theater ervoor zorgt dat je even aan de werkelijkheid kan ontsnappen. Je stapt even uit het ‘echte’ leven en je geniet van wat er op het podium gebeurt. De ene keer raakt het je, de andere keer maakt het je aan het lachen en andere keren houdt het je een spiegel voor. In het theater kan je alle emoties doormaken. Soms kan het in één voorstelling voorbijkomen. Als je het theater verlaat, ga je weer terug naar het ‘echte’ leven. Je verlaat het theater met heel veel inspiratie.

Je verlaat het theater op een andere manier dan dat je het theater binnenkwam. Ik zal niet zeggen dat je een compleet ander mens wordt. Dat gebeurt niet altijd. Je verlaat het theater op een andere manier. Met meer inspiratie, met meer geluk. Ja, hoe zeg je dat?

Misschien verlaat je het theater soms wel als een ander mens. Het theater laat je vaak wel nadenken. Soms is er een voorstelling waar je na een lange tijd nog steeds op terugkijkt. Soms gebeurt dit nog jaren later. Ik kijk bijvoorbeeld nog steeds met een warm gevoel terug aan de voorstellingen van Nasrdin Dschar en het stuk ‘The Normal Heart’. Ik denk dat ik ook nog lang met een glimlach en een goed gevoel terug zal kijken op ‘Snowponies’.

Als je het theater verlaat dan is de voorstelling een deel van je geworden. De kans is namelijk heel erg klein dat je precies hetzelfde nog een keer mee gaat maken/gaat zien. Zeg maar gerust dat die kans 0% is. De voorstelling zit nu in je hoofd, je draagt het met je mee. Alleen de mensen die in de zaal zaten, weten precies waar jij het over hebt. Zij waren er namelijk ook bij. Verder kan je er alleen maar over vertellen. De kan is alleen heel groot dat ze het op een andere manier hebben ervaren.

Jij zal het voor altijd met je meedragen en het zal voor altijd een herinnering zijn.

Net zoals het leven.

Die herinneringen draag je namelijk ook altijd met je mee.

Die momenten krijg je ook nooit meer terug.

Het theater is net zoals het leven. Alleen kijk jij dan naar het leven van iemand anders. De ene keer is het in de vorm van een concert, de andere keer is het in de vorm van een voorstelling of een toneelstuk.

Je kijkt eigenlijk vanaf een afstandje naar het leven.

Dat doet wat met mensen.

Ja, ook met mij.

 

Muziek van de Week.

Het is een traditie geworden: het seizoen van ‘Beste Zangers’ wordt afgesloten met een duettenaflevering.

Ik kijk elk seizoen heel erg uit naar de duettenaflevering! Ik vind het altijd zo mooi. Ook dit seizoen keek ik er weer naar uit. Ik was zo benieuwd wie er met elkaar zou gaan zingen. Ik was ook heel erg benieuwd naar alle nummers die gezongen zouden worden.

Ja, het was erg moeilijk kiezen uit alle duetten. Ik had namelijk een paar favorieten. Als ik heel eerlijk ben dan kan geen enkel duet over dit duet heen. Dit was het hoogtepunt van de hele aflevering. Misschien wel het hoogtepunt van het hele seizoen.

Het nummer was mij niet helemaal onbekend. Ik kende een Nederlandse versie, want die heeft Simone Kleinsma ooit gezongen. Ik vond dat al een heel mooi nummer. Hierdoor wist ik dus al een beetje waar het nummer over ging en daar was ik erg blij mee, want mijn Turks en mijn Frans is niet zo goed. Laat dit duet nou net in het Frans en het Turks zijn……

Ondanks dat ik nog helemaal niet wist wat de tekst betekende, werd ik zo geraakt door het nummer. Ik kreeg tranen in mijn ogen en tijdens het nummer zat ik de hele tijd met kippenvel. Je hoorde gewoon de emotie bij beiden zangeres. Ik ben echt onder de indruk.

Ik heb wel even de vertaling van de tekst opgezocht. Toen ik de vertaling las, was ik nog meer onder de indruk. Wat een mooie tekst!

Van genius.com heb ik de tekst van de afbeelding vertaald via vertalen.nl:

Turks

Ik ben ziek

Ik ben doodziek
Je nam alle liedjes van me af

Je scheurde de woorden weg
Terwijl ik alles zou doen
Voor je huid

Frans

Deze liefde maakt me kapot
Als dit zo doorgaat
sterf ik alleen met mij
Bij mijn radio
Als een dwaas kind
Luisteren naar mijn eigen stem
Dat zal zingen

Wil je een complete vertaling lezen? Dat kan hier.

Door deze betekenis wordt het nummer alleen maar mooier. Het nummer was al zo mooi, omdat deze twee zangeressen echt geweldig zijn! Ik ben fan! Wauw!

Karsu & Belle Perez – Je suis malade

Misschien komt mijn passie/liefde voor het theater ook wel ergens anders vandaan. Nou ja, ik weet eigenlijk wel zeker dat er ook iets anders meespeelt.

Ik kijk namelijk met veel bewondering naar diegene die op het staat. Ik durf zelfs wel te zeggen dat ik met lichte jaloezie naar degene op het podium staat.

Diep van binnen hoop ik dat ik ooit ook op het podium mag staan.

Dat ik diegene ben op het podium waar mensen een avond naar luisteren. Dat ik degene ben die een verhaal vertelt.

Of ik samen met anderen op een podium sta? Ik heb geen idee. Zolang ik maar ooit op een podium van een theater mag staan.

Op welke manier ik het verhaal vertel?

Geen idee. Sowieso op mijn eigen manier ☺️.

 

Het theater. Eigenlijk is het gewoon mijn grootste droom.

Tot die tijd bewonder ik met alle liefde de mensen die al op het podium mogen staan.

Tot die tijd laat ik me inspireren door alle mooie mensen en verhalen.

Tot die tijd draag ik graag nog heel veel meer voorstellingen met me mee.

Ik kan nu al niet wachten tot mijn volgende theaterbezoek.

Theater, tot snel!

❤️

Clannad