Hi Guys,

Ik ga heel eerlijk met jullie zijn. Ik weet niet zo goed wat ik hier ga schrijven. Ik ben al de hele middag aan het denken over de goede woorden, maar ze komen niet.

Wat hebben we een bizarre week achter de rug zeg. Een week gevuld met verschrikkelijk nieuws.

We hebben een week achter de rug waarin we een held zijn verloren en waarin Limburg voor een groot deel onder water stond (en het is nog steeds niet voorbij). Niet alleen is Limburg zijn er overstromingen, maar ook in Duitsland, België en Oostenrijk.

Twee gebeurtenissen waarbij je je niet voor kan stellen hoe het is om het mee te maken. Twee gebeurtenissen waarop je eigenlijk geen woorden kan vinden.

Het zijn verschrikkelijke gebeurtenissen. Gebeurtenissen waarvan je hoopt dat het nooit zal gebeuren. Gebeurtenissen die alleen in films/series voorkomen.

Nu gebeurt het in Nederland.

 

De beelden die we op het nieuws zijn, komen niet van ver weg. De mensen die je op TV ziet spreken Nederlands.

Mensen vertellen in het Nederlands wat ze hebben meegemaakt en wat ze hebben gezien. Het is geen vreemde taal, je hoeft geen ondertiteling te lezen. Je begrijpt meteen wat ze zeggen.

Toch kan je het allemaal niet begrijpen. Ik in ieder geval niet, want ik woon niet in Limburg.

Ik moet zeggen dat ik me niet voor kan stellen dat er in Limburg zo ontzettend veel regen is gevallen. Als ik kijk naar waar ik woon dan is er de laatste tijd bijna geen regen gevallen. Het is gewoon bizar dat er in hetzelfde land zo ontzettend veel regen is gevallen. Zoveel regen dat de rivieren zijn overstroomd. Dat het verschil in één land zo groot kan zijn.

Ik vind het echt heel erg bizar. Ik weet ook echt niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik kan alleen maar zeggen dat ik het echt verschrikkelijk vind.

Afgelopen week heb ik verschillende gevoelens ervaren: onmacht, verdriet, boosheid, ongeloof, verbijstering en angst.

Alles is bij mij voorbijgekomen. Misschien nog wel meer emoties dan ik hierboven benoem.

Wij mogen hier van geluk spreken dat er geen doden zijn gevallen. Al neemt dit niet weg dat het hier minder erg is. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om al je persoonlijke spullen in het water te vinden en om alles achter te moeten laten. Dat lijkt me echt verschrikkelijk.

Ik probeer het me in te beelden, maar het lukt me niet. Het lijkt me het ergste om te doen.

Dan komt er ook nog een moment dat je te horen krijgt dat het gebied waar je woont wordt geëvacueerd. Het moment waarop je wordt gevraagd om je huis te verlaten en dus alles achter te laten.

Wat neem je in hemelsnaam mee? Dan de onzekerheid over hoe je huis eruitziet als je weer terug mag. Hoe erg is de schade? Wat valt er nog te redden? Wat is er verloren gegaan?

Allemaal vragen die je nooit hoopt te hoeven beantwoorden. Helaas kan het toch echt werkelijkheid worden.

 

Hoop. Dat is alles wat je nog hebt. Misschien is dat wel het enige wat je overeind komt. Hopen dat alles toch weer goed komt en hopen op het beste.

Hoe erg de situatie ook is, er komt een tijd dat het allemaal weer beter gaat worden.

Dat klinkt allemaal zo ontzettend makkelijk. Ik, als buitenstaander, kan het ook heel erg makkelijk zeggen. Ik zit nu niet in de situatie die zich nu in Limburg voordoet.

Alles wat ik nu kan doen is hopen dat alles weer goed gaat komen. Hopen dat iedereen de hulp krijgt die diegene nodig heeft. Hopen dat de schade te herstellen is en dat alles goed gaat komen.

 

Muziek van de Week.

De hele week zit dit nummer al in mijn hoofd. Elke keer hoor ik stukken tekst uit dit nummer in mijn hoofd.

Ik ken dit nummer al een tijdje, maar door de gebeurtenissen van de afgelopen tijd moest ik steeds meer aan dit nummer denken.

Dit nummer geeft mij hoop. Hoop dat er betere tijden aan gaan komen.

In het leven zijn er mooie momenten, maar ook hele nare momenten. Ook als je iets verschrikkelijks meemaakt gaat het leven door. Ook dan zullen er uiteindelijk weer mooie momenten komen.

Voor mij gaat dit nummer daarover.

 

 

MVDW:

Lukas Graham – Before the Morning Sun

Het leven is kwetsbaar. Het leven is niet vanzelfsprekend. Mooie momenten zijn er niet altijd.

Na zo’n week als afgelopen week ben ik me daar weer extra van bewust.

Het laat me weer even stilstaan bij het feit dat je echt van elk moment moet genieten, want voor je het weet is het allemaal voorbij. Geniet van alles wat je hebt en haal alles uit het leven. Omring je met die mensen van wie je het meest houdt. Doe wat je altijd al had willen doen.

Geniet van het leven en geniet van de kleinste dingen. Het kan allemaal zo voorbij zijn.

 

Als er iets vreselijks gebeurt dan is er één ding wat ik heel erg mooi vindt:

Mensen proberen elkaar te helpen. Mensen zijn er voor elkaar. Mensen steunen elkaar en geven elkaar veel liefde.

Er komen mooie acties van de grond die het doel hebben om anderen te helpen. Het lijkt wel of heel het land bereid is om te helpen.

Dat vind ik dan weer erg mooi om te zien.

We hebben een week achter de rug waarin er veel is gebeurd. Veel verschrikkelijke dingen. Ik kan nog steeds niet de goede woorden vinden. Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik erop moet zeggen.

Ik kan alleen maar hopen. Hopen dat alles goed gaat komen. Hopen dat iedereen de hulp en steun krijgt die ze verdienen. Hopen dat het niet erger wordt dan het al is.

Daarnaast hoop ik heel erg dat er gekeken gaat worden naar hoe we hiervan kunnen leren. Is er iets wat we hiertegen kunnen doen? Kan er iets worden gedaan zodat dit in de toekomst niet weer gebeurt of dat het alleen maar erger wordt?

Ik wens iedereen die iets te maken heeft met de verschrikkelijke gebeurtenissen van afgelopen week veel kracht, sterkte en liefde toe.

Dat iedereen de steun en hulp krijgt die iedereen verdient en nodig heeft.

❤️

Clannad