Hi Guys,

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar voordat ik ergens naartoe ga dan zoek ik eerst precies uit waar het zit en hoe de locatie eruitziet.

Hoe ziet het er daaruit? Kan ik er gemakkelijk komen? Heb ik misschien hulp nodig van anderen? Moet ik op de begane grond zijn of moet ik boven zijn? Is er een lift?

En ga zo nog maar even door.

 

Ik dacht een hele lange tijd dat dit eigenlijk heel erg raar was. Ik dacht echt dat het een typisch ‘Clannad dingetje’ was. Dat ik de enige was die alles zo tot op de puntjes voorbereid.

Tot ik een tijdje geleden te horen kreeg dat ik echt niet de enige was. Er zijn meer mensen die zich op deze manier voorbereiden voordat ze ergens naartoe gaan. Het is zelfs een bepaalde groep die zich hier mee bezig houdt. Een hele groep mensen die herkennen wat ik doe.

Deze week werd het ook duidelijk in het nieuws. Het volgende artikel kwam namelijk online op nos.nl: SCP: samenleving nog steeds niet ingericht voor mensen met lichamelijke beperking.

Daarnaast kwam er deze week ook een petitie online. Deze petitie bevestigt het bericht van de NOS. De petitie gaat erover dat festivals toegankelijk moeten zijn voor iedereen, dus ook voor mensen met een handicap. (als je de petitie wil tekenen: graag! Ik heb het ook gedaan).

Ik heb nooit echt bewust stilgestaan bij toegankelijkheid. Dit omdat ik eigenlijk altijd mensen om me heen had die me altijd konden helpen. Ik ging eigenlijk nooit ergens heen zonder mijn ouders of vrienden. Als ik dan wel alleen ergens heenging dan ging ik naar plekken die voor mij al bekend waren.

Als ik alleen naar nieuwe plekken ging dan zocht ik altijd uit hoe het daar geregeld was met de toegankelijkheid.

Google Earth is echt de beste uitvinding ooit!

Stiekem ben ik dus altijd al bezig geweest met toegankelijkheid, maar ik had het nooit echt gekoppeld aan mijn handicap. Ik dacht dat iedereen dat deed.

Ik heb nu nog steeds diezelfde lieve mensen om me heen die me helpen als het nodig is. Toch ben ik nu op een punt in mijn leven waarin ik veel meer zelf doe. Ik onderneem steeds meer dingen zelf. Helaas kom je dan ook wat obstakels tegen.

Deze week werd ik ergens voor uitgenodigd. Voor mij was het een nieuwe locatie waar ik naartoe moest. Ik heb op internet opgezocht hoe het zat met de toegankelijkheid. Ik wist dat ik niet op de begane grond was dus ik wilde graag weten of er een lift in het gebouw was. Ik kon niets op internet vinden dus ik besloot om een mailtje te sturen.

Misschien raad je het antwoord al.

Ik kreeg te horen dat er helaas geen lift aanwezig was. Je kan alleen met de trap naar boven.

Ik ga eerlijk met je zijn: ik baalde behoorlijk van dit bericht.

Eigenlijk betekent het gewoon dat ik niet op de uitnodiging in kan gaan. Alleen maar omdat de locatie niet toegankelijk is……Alleen maar omdat er geen lift is……

Anderen bepalen dus eigenlijk waar ik wel en waar ik niet naartoe kan gaan. Dat vind ik het ergst van alles. Anderen bepalen voor mij wat ik wel en wat ik niet kan doen.

Misschien denk je nu:

Waar maak je je druk om? Wees blij dat je weet dat je niet naar die locatie kunt dan kan je daar rekening mee houden!

Laten we het nou eens omdraaien.

Er is een restaurant waar je alleen maar mag komen als je een lichamelijke handicap hebt. Als je geen lichamelijke handicap hebt dan mag je niet naar binnen en dan mag je dus niet genieten van het heerlijke eten.

Dan kan je denken:

Dan ga ik niet naar het restaurant. Dan zoek ik een ander restaurant.

Wat nou als al je vrienden wel naar dat restaurant gaan en ook naar binnen mogen?

Dan voel je je toch buitengesloten.

Daar gaat het om.

Je voelt je buitengesloten. Je kan ergens niet aan meedoen, omdat anderen het zo bepaald hebben.

Waarom kunnen we het in Nederland nou nog steeds niet zo regelen dat iedereen aan alles mee kan doen? Waarom is toegankelijkheid nog steeds een discussiepunt?

Toegankelijkheid zou iedereens recht moeten zijn. Het zou niet een onderwerp mogen zijn waar mensen over moeten discussiëren.

Het hebben van een handicap mag er niet voor zorgen dat je bepaalde dingen niet kan doen. Het mag niet zo zijn dat je niet naar bepaalde evenementen/locaties kan gaan omdat het niet toegankelijk is.

Helaas is dit nog steeds het geval.

Jammer genoeg moet ik bij elke nieuwe locatie uitzoeken of ik er wel kan komen en of ik er makkelijk rond kan lopen. Nu ben ik geen rolstoelgebruiker dus ik kan ben wat wendbaarder en wat flexibeler. Dit houdt niet in dat ik geen grenzen heb op het gebied van toegankelijkheid. Ik ga al veel te vaak mijn grenzen over. Eigenlijk zou dat niet nodig hoeven zijn.

Nu vind ik het niet erg om uit te zoeken of een plek toegankelijk is, want vaak is het een kwestie van even informatie zoeken op internet, een mailtje sturen, even bellen of je route/de locatie bekijken op google earth. Maar in de ideale wereld zou ik erop kunnen vertrouwen dat elke locatie toegankelijk is. In diezelfde ideale wereld zou ik mijn energie voor andere dingen gebruiken.

 

Muziek van de Week.

De afgelopen week staat dit nummer bij mij echt op repeat. Ik vind dit nummer zo ontzettend goed! Dit is, als je het mij vraagt, echt een heerlijke comeback van deze artiest. Als ik dit nummer hoor dan ben ik echt heel erg benieuwd naar het hele album.

 

Ik ben echt fan van deze artiest. Dit nummer zorgt alleen maar voor dat ik een nog grotere fan wordt.

Wat de muziek van de week te maken heeft met Hoofdstuk 304? Er kan nog een hoop worden verbeterd als het gaat over toegankelijkheid en het openbaar vervoer.

 

 

 

MVDW:

John Mayer – Last train Home

Een wereld waarin toegankelijkheid iets vanzelfsprekends is. Ik hoop met heel mijn hart dat die dag ooit gaat komen.

Laten we er maar eerst voor gaan zorgen dat Nederland voor iedereen toegankelijk wordt. Dan maak je mij al heel erg gelukkig.

Even terug naar die uitnodiging die ik deze week kreeg.

Als ik niet op die uitnodiging inga dan kom ik er uiteindelijk wel overheen.

Het had alleen niet gehoeven. Ik had ook op die uitnodiging in kunnen gaan als er stil was gestaan bij de toegankelijkheid van de locatie.

Misschien is dit weer een teken dat alleen gehandicapte mensen heel erg bezig zijn met toegankelijkheid. Niet-gehandicapte mensen hoeven in principe niet stil te staan bij toegankelijkheid , omdat zij wel overal naartoe kunnen.

Misschien moeten we maar eens beginnen met het feit dat niet-gehandicapte mensen ook maar stil moeten gaan staan bij toegankelijkheid.

Uiteindelijk is het belangrijk dat Nederland voor iedereen toegankelijk is. Elke locatie zou toegankelijk moeten zijn voor iedereen, ongeacht handicap. Ik durf te wedden dat dit voor iedereen beter is.

De wereld is namelijk van iedereen. Iedereen zou moeten kunnen doen wat hij/zij/hen wil zonder dat anderen dit voor jou bepalen.

In die wereld zou ik heel erg graag willen leven.

Ik ga hier geen namen noemen van locaties die niet toegankelijk zijn. Ook ga ik hier niet vertellen waar die uitnodiging voor was. Daar heeft niemand iets aan.

Als je dit leest en als je je aangesproken voelt dan heb ik een advies:

Kijk hoe jij de toegankelijkheid kan verbeteren. Hoe kan jij stilstaan bij toegankelijkheid?

Ja, er is ook een rol bij de politiek. De politiek zou, naar mijn mening, ook meer bezig moeten houden met toegankelijkheid. Dat neemt niet weg dat jij ook iets kan doen.

Wees nou eens eerlijk: sta jij stil bij toegankelijkheid van locaties? Vraag jij jezelf altijd af of iedereen van jouw vriendengroep/ familieleden/ collega’s wel naar de locatie kan komen en zich vrij kan bewegen op die locatie?

Of als je een bedrijf hebt: is jouw locatie echt toegankelijk voor iedereen? Zo nee, wat zou eraan kunnen veranderen?

Laten we Nederland met zijn allen toegankelijker maken.

Toegankelijk voor iedereen.

Dat zou Nederland veel en veel mooier maken.

❤️

Clannad

PS. De verkiezing voor de ‘meest toegankelijke gemeente van Nederland’ is begonnen. Een goede eerste stap om na te denken over toegankelijkheid. Je kan hier stemmen.