Hi Guys,

Jeetje wat een week zeg. Deze week stond voor mij toch wel een beetje in het teken van omschakeling.

Afgelopen week was de tweede week van de eerste minor die ik volg voor de opleiding Sociaal Werk. Tot nu toe vind ik het echt een hele leuke en interessante minor. Het is een onderwerp waar ik graag heel veel over wil weten.

Toch is het ook een periode van omschakeling. Ik zit nu namelijk in een hele nieuwe groep. Ik ken bijna niemand in mijn nieuwe klas. Degene die ik wel ken die zitten in een andere klas. Het zijn dus allemaal nieuwe mensen voor mij. Zowel mijn klasgenoten als de docenten zijn nieuw.

Dat is heel erg leuk, want zo leer je weer hele nieuwe mensen. Door alle online lessen vind ik het ook heel erg lastig. Dat komt omdat ik heel erg het groepsgevoel mis. Daarnaast voelt het allemaal heel erg onpersoonlijk.

Ik zit wel in een groep, maar eigenlijk heb ik het gevoel alsof ik individueel werk. Ik heb het gevoel alsof ik een serie zit te kijken en er af en toe iets aan mij wordt gevraagd.

Dit heeft niets met de mensen van de minor te maken. Het heeft alles te maken met het feit dat alle lessen en bijeenkomsten online zijn.

(Op Instagram heb ik hier deze week ook een stukje over geschreven. Dan beschrijf ik nog iets uitgebreider hoe het eigenlijk voelt. Als je daar dan toch bent: volg me dan meteen even! Er komen namelijk hele toffe dingen aan.)

Ik heb het er al eerder over gehad in mijn blogs, maar de opleiding Sociaal Werk is echt een opleiding waarbij je terugkijkt op je eigen leven en je ervaringen. Ook in deze minor is hier ook weer aandacht voor. Je krijgt opdrachten waarbij je terugkijkt op je leven.

Ik ben het inmiddels wel gewend om dit soort opdrachten te doen.

Toch geven deze opdrachten me nog steeds heel veel stof om over na te denken.

Je kijkt toch weer even terug op je leven en binnen de opleiding krijg je toch weer nieuwe inzichten.

Het zijn toch vragen over je leven. Soms krijg van die vragen die je zo anders naar je leven laten kijken.

Deze week kreeg ik bijvoorbeeld de volgende vragen:

In hoeverre is je leven de laatste maanden veranderd? Wat heeft dit met je mentale gezondheid gedaan?

Mijn leven is de laatste maanden zeker veranderd. Ik heb veel minder mensen gezien en ik zit veel meer thuis. Ik heb bijna geen sociaal leven meer. Ik volg online lessen. Ik spreek mijn vriendinnen online. Ik probeer thuis te sporten (ik doe echt mijn best).

Ja, natuurlijk is mijn leven heel erg veranderd. Iedereen zijn leven is heel erg veranderd.

Wat dit heeft gedaan met mijn mentale gezondheid?

Ik heb wat dalen gekend. Ik heb momenten gehad waarbij ik me heel erg veel zorgen maakte over mijn toekomst en hoe het er allemaal uit zou zien. Ja, ik heb mijn momenten gehad. Deze dalen had ik vooral toen het allemaal net begon.

Maar over het algemeen gaat het eigenlijk wel goed met mijn mentale gezondheid. Ik voel me over het algemeen goed. Soms heb ik slechte dagen, maar dat is eigenlijk normaal. Dat heeft iedereen.

Vooral de laatste maanden merk ik dat ik op persoonlijk vlak veel stappen aan het zetten ben. Ik ben veel beter voor mezelf gaan zorgen en ik zit lekker in mijn vel. Op persoonlijk vlak ben ik echt wel bepaalde ontwikkelingen aan het ondergaan.

Het gaat met ups en downs.

Ik merk wel dat ik de laatste tijd met heel veel vragen zit.

Is het normaal dat ik online les lastig vindt? Is het raar dat het mentaal best goed met me gaat?

Maar de laatste tijd heb ik steeds meer vragen die wat meer over mijn leven gaat:

Heb ik wel de juiste minor gekozen? Maak ik nu wel de juiste keuzes? Moet ik niet iets anders gaan doen na mijn studie? Doe ik nu wel de juiste dingen? Moet ik niet veel meer gaan doen? Bewandel ik nu wel het juiste pad? Doe ik iets verkeerd? Had ik bepaalde dingen niet veel beter kunnen en moeten doen? Moet ik meer mijn hart gaan volgen? Of moet ik juist meer nadenken over de keuzes die ik maak?

Dit zijn een aantal vragen die de laatste tijd steeds vaker in mijn hoofd rondspoken.

Misschien is het wel logisch, omdat ik binnenkort ga bepalen wat ik in mijn verdere carrière ga doen. Ik sta op het punt om belangrijke keuzes te maken. Ik denk dat het logisch is dat ik nu met heel veel vragen zit.

Ik denk dat ik altijd met deze vragen rond zal lopen en ik denk (weet eigenlijk wel zeker) dat ik niet de enige ben die deze vragen heeft.

Het is ook wel goed dat je af en toe stilstaat bij deze punten. Deze vragen maken je even bewust van alles wat je aan het doen bent. Ook sta je even stil bij wat je graag wil en of je nog wel de goede richting opgaat of dat je dingen misschien moet gaan veranderen.

Maar het is wel belangrijk dat je er niet te lang bij stil gaat staan. Ga er niet te lang of te veel over nadenken. Dan maak je alleen maar jezelf gek.

Ik weet maar al te goed waar ik over praat.

Ik maak mezelf namelijk ook weleens helemaal gek en ik moet mezelf ook weleens stoppen.

Het is ook heel belangrijk dat je alles laats zoals het is en dat je het volgende tegen jezelf zegt:

Alles gaat uiteindelijk goedkomen.

Muziek van de Week

Deze vrouw heeft zulke mooie muziek gemaakt. Ik luister heel graag naar haar muziek. Ik kan me altijd zo erg vinden in de teksten. Zij zegt vaak wat ik voel of wat ik niet onder woorden kan brengen.

Daarnaast is ze gewoon een icoon. Ze kan nog steeds hele mooie liedjes schrijven.

Voor deze blog vond ik dit nummer heel erg toepasselijk. Als je naar het nummer luistert dan begrijp je wel waarom.

 

 

 

MVDW:

Alanis Morissette – One hand in my pocket

Gisteren heb ik samen met een vriendin (online) een film gekeken. Eigenlijk past deze film heel erg bij deze blog. De titel van de film zegt eigenlijk alles al.

Ik heb het over de volgende film:

Alles is zoals het zou moeten zijn.

(De film is zeker een aanrader!)

Vertrouw je eigen pad en je eigen weg. Uiteindelijk kom je wel waar je hoort te zijn. Iedereen heeft zijn/haar eigen weg. Iedereen heeft zijn/haar eigen obstakels en lessen die iemand moet leren.

Maak je altijd de juiste keuzes?

Nee.

Zal je fouten gaan maken?

Ja.

Zal het leven ooit perfect zijn?

Nee.

Krijg je ooit antwoord op al je vragen?

Nee.

Moet je risico’s nemen in het leven?

Ja.

Nou ja, niets moet natuurlijk ?.

Het is jouw leven. Het is vooral belangrijk dat je doet waar jij je goed bij voelt.

Ja, ik wil ook graag bepaalde dingen in mijn leven. Ik wil ook antwoorden op bepaalde vragen.

Dat komt vanzelf wel. Daar geloof ik in.

Vragen zal je altijd blijven hebben. Soms vind je de antwoorden, maar soms vind je er nooit het antwoord op. Als je wel het antwoord hebt dan komen er altijd weer nieuwe vragen.

Misschien is maar beter om niet te veel op zoek te gaan naar alle antwoorden. De antwoorden komen waarschijnlijk vanzelf wel.

Doe wat je al een hele tijd heel graag wil doen. Maak die stap. Hak de knoop door.

Maak er wat moois van.

 

Alles komt uiteindelijk wel goed.

Heb vertrouwen in je eigen reis.

Leef je leven en geniet van elk moment.

❤️

Clannad