Hi Guys,
Er moet me iets van het hart. Ik moet echt even iets zeggen, want anders blijf ik er maar mee zitten.
We hebben allemaal een hele bizarre week achter de rug. Vorige week had ik er al iets over geschreven, maar toen wisten we nog niet wat ons nog te wachten stond.
We kregen allemaal te maken met plunderingen en geweld. Iets wat we normaal niet in Nederland zien. Het is iets van het buitenland. Maar dit gebeurt nog in Nederland.
Toch wel.
Ook in Nederland kan zoiets gebeuren.
Ik ben er heel erg van geschrokken. Ik keek met tranen in mijn ogen naar het nieuws. Ik werd boos en het gevoel van ongeloof overheerste bij mij.
Ik vind het echt vreselijk wat er is gebeurd. Het is helemaal niet goed te praten. Dit is in geen enkele situatie de oplossing. Dit is nooit de oplossing.
In de dagen die volgde kwam het overal ter sprake. In alle talkshows was er wel aandacht voor.
Mij vielen twee dingen op. Dit wil ik echt heel graag even bespreken, want ik merk dat dit mij ook heel erg boos maakt.
1. Er wordt de hele tijd alleen maar geoordeeld.
Nu moet ik echt even de goede woorden kiezen. Ik wil niet dat dit verkeerd over gaat komen.
Ik keur de gebeurtenissen echt niet goed. Ik hoop echt dat al deze mensen de juiste straf krijgen. Hier mag niemand ooit mee wegkomen.
Ik vind het wel kwalijk dat er alleen maar wordt geoordeeld en dat er wordt gezegd dat mensen niet benieuwd zijn naar wat hierachter zit. Het lijkt erop dat mensen niet meer willen kijken naar wat er hieraan vooraf is gegaan. Dat baart mij veel zorgen.
Ik geloof heel erg dat dit gedrag er niet zomaar was. Hier zit zoveel achter. Mensen voelen zich niet gehoord, ze voelen zich genegeerd.
Is dit dan de oplossing?
Nee. Zeker niet! Dit is veel te ver gegaan.
Dit gedrag moet echt aangepakt worden. Mensen die hebben geplunderd en/of geweld hebben gebruikt moeten echt bestraft worden.
Maar we moeten niet vergeten dat er ook mensen zijn die deze gevoelens hebben, maar die niet zulk extreem gedrag vertonen. Ik ben heel erg bang dat we nu helemaal niet meer luisteren naar de mensen deze boodschap laten horen. Het is zo belangrijk dat we naar elkaar blijven luisteren. Ook al ben jij het er echt niet mee eens of begrijp je er helemaal niets van. Bevestig niet het gevoel van de mensen die zich niet gehoord voelen. Laat zien dat er wel naar ze geluisterd wordt.
2.Er wordt de hele tijd over groepen gesproken.
Dit is misschien wel het grootste punt waar ik boos om word.
Ik hoor steeds vaker om me heen dat er groepen worden aangewezen. Het zijn verschillende groepen: studenten, jongeren, Nederlanders met een niet-westerse achtergrond, mensen uit achterstandswijken, mensen die het niet breed hebben, en ga zo maar door.
Ik kan hier echt zo boos om worden. Want vaak zorgt dit ervoor dat mensen anders naar een bepaalde groep gaan kijken.
Er zijn zoveel mensen die tot die groep behoren, maar helemaal niets te maken hebben met wat er de afgelopen dagen is gebeurd.
Het is zo ontzettend makkelijk om te zeggen dat het een bepaalde groep mensen is die erachter zitten. Wat schiet je ermee op? Wat maakt het nou uit dat mensen tot een bepaalde groep behoren? Maakt dat het erger of zorgt het ervoor dat het minder erg is?
Het zorgt juist voor nog meer verdeling. Het zorgt ervoor dat we nog verder van elkaar komen te staan. Het zorgt er zelfs voor dat we bepaalde groepen niet meer serieus gaan nemen en dus (misschien onbewust) mensen uit gaan sluiten.
Iedereen maakt zich er weleens schuldig aan. Ik heb het ook weleens over een groep. Dat is menselijk. Maar ik denk dat het zo belangrijk is je altijd stilstaat bij het feit dat niet iedereen hetzelfde is. Binnen verschillende groepen is er ook veel verschil.
Niet alle jongeren zijn hetzelfde, niet alle Nederlanders met een niet-westerse achtergrond zijn hetzelfde, niet alle studenten zijn hetzelfde, niet alle Nederlanders zijn hetzelfde.
Niemand is hetzelfde, maar toch zijn wel allemaal gelijk.
Ook niet alle mensen die kritiek hebben op het beleid van de overheid zijn hetzelfde. Mensen stellen vragen, mensen zijn kritisch, mensen voelen zich niet gehoord, mensen voelen zich in de steek gelaten, mensen zien geen perspectief, mensen missen het ‘normale leven, en ook zo kan ik nog even doorgaan.
Ja, er zijn ook mensen die rellen. De vraag is alleen of dit echt te maken heeft met de mensen die kritiek hebben op de overheid. Daar zijn de meningen over verdeeld. Misschien heeft het ergens wel met elkaar te maken.
Wat ik hoop?
Dat deze relschoppers los worden gezien van de mensen die kritiek hebben op het beleid van de overheid.
Als we deze twee dingen los van elkaar kunnen zien dan kunnen we het gesprek met elkaar aan blijven gaan. Dan kunnen we ook luisteren naar de mensen die kritische vragen hebben of zich niet gehoord voelen.
Zeggen dat je niet naar de redenen van het gedrag van de relschoppers wil luisteren vind ik geen toffe uitspraak. Dan blijf je mensen negeren.
Laten we naar elkaar blijven luisteren. Laten we het gesprek blijven voeren.
Op 27-01-2021 schreef ik mijn gedachten op. Het is in het kort wat ik met deze blog wil overbrengen. Toch wil het met jullie delen:
Muziek van de Week.
Muziek verbindt. Als je even niet weet hoe je iets moet zeggen dan is er altijd wel muziek die je kan helpen. Muziek spreekt vaak voor je.
Ik denk dat dit nummer voor mij spreekt. Dit nummer zegt misschien wel alles wat ik uit wil brengen.
Een nummer vol emotie, maar ook vol met hoop.
Hoop voor de toekomst.
MVDW:
James Bay & Alicia Keys – Us
Ik hoop heel erg dat we weer meer naar elkaar toe gaan groeien. Waarin we weer met z’n allen met en naast naast elkaar gaan leven. Waarin er ruimte is voor iedereen.
Waarin we niet spreken over ‘wij’ en ‘zij’. Maar juist dat we spreken over elkaar. Waarin we openstaan voor elkaar. Hoe verschillend we ook kunnen zijn.
We kunnen zoveel van elkaar leren. Van iedereen. Misschien leer je juist het meest van de mensen die voor je gevoel het verst van je af staan.
Iedereen heeft wel bepaalde overeenkomsten, zelfs als dit misschien niet zo lijkt. Achter bepaald gedrag of bepaalde uitspraken zit altijd iets veel groters. Ik daag iedereen uit om daar ook een keer naar op zoek te gaan. Stel je open voor alles en iedereen. Probeer elkaar te begrijpen, toon interesse in elkaar.
Nu schrijf ik deze blog naar aanleiding van de gebeurtenissen van de afgelopen week, maar eigenlijk hoop ik dat we dit altijd toe gaan passen. Op alle situaties.
Ik hoop echt met heel mijn hart dat dit ooit gaat gebeuren.
Kijk verder dan labels die op mensen geplakt worden.
Iedereen is zoveel meer dan een bepaald label.
❤️
Clannad