Hi Guys,

 

Deze week stond eigenlijk een beetje in het teken van mijn vorige blog.

Vorige week deelde ik met jullie dat ik momenteel bezig ben met het uitzoeken wat ik na mijn opleiding wil gaan doen. Dit kwam de afgelopen week eigenlijk elke dag terug.

In de klas ontstonden hier namelijk wat gesprekken over. Ook heb ik het onderwerp aangekaart bij een docent en daardoor kwam het gesprek bij mij thuis ook weer op gang.

Mijn probleem is dat ik heel veel dingen leuk vind en dat ik daaruit moeilijk kan kiezen.

Maar mijn moeder zei deze week tegen mij dat dit onderwerp eigenlijk al mijn hele leven speelt. Ik keek mijn moeder raar aan, want ik snapte haar niet echt.

Wat blijkt?

Ik ben niet goed in het maken van keuzes.

Daar ben ik eigenlijk nog nooit goed in geweest. Het gaat niet alleen om grote keuzes, zoals het kiezen van een volgende opleiding. Het gaat ook om kleinere keuzes, zoals het kiezen van een nieuw t-shirt.

Ik ben gewoon iemand die niet snel een knoop doorhakt.

Waar dat door komt?

Ik denk overal veel te lang over na. Ook denk ik altijd ik de verkeerde keuze zal maken.

Wat nou als ik achteraf toch beter een andere keuze had kunnen maken? Wie zegt dat dit echt de beste keuze is?

Je zou dus eigenlijk wel kunnen zeggen dat ik veel te veel in mijn hoofd zit. Ik denk veel te veel na over dingen.

Eigenlijk wist ik dit natuurlijk al lang, want ik heb hier ook wel vaker een blog over geschreven. Maar het lijkt nu wel steeds duidelijker te worden.

Ik denk namelijk echt over alles heel erg lang na en achteraf denk ik altijd dat ik het veel beter had kunnen doen.

Daarom vind ik het nu zo lastig om een bepaalde keuze te maken. Dat is nu ook de reden dat ik zo erg twijfel over wat ik na mijn opleiding wil gaan doen.

Want wie ze nou dat ik dit echt wel wil en dat dit de beste optie is?

Nu lijkt het alsof ik dit alleen heb bij het maken van keuzes. Maar ,zoals ik al eerder zei, heb ik het bij veel meer.

Ik heb het bijvoorbeeld bij het feit of ik wel iets moet doen.

Moet ik dit nu wel zeggen/vragen/doen? Wat zullen ze wel niet van me denken?

Hoe vaak heb ik in een blog wel niet gezegd dat ik iets ‘gewoon moet doen’?

Dat ik niet na moest denken, maar het gewoon moest doen en dan kijken wat ervan komt?

Wat minder in m’n hoofd zitten en meer gaan doen.

Ik denk dat ik daar elke week wel een blog over zou kunnen schrijven.

Ik zou er denk zo een boek over kunnen schrijven. Een boek met situaties waarin ik in mijn hoofd zit en daarom iets niet doe. Of waardoor ik het mezelf alleen maar moeilijker maak.

Ik deel vaak ideetjes met mijn vriendinnen. Dan zeg ik: dit zou ik echt heel graag een keer willen doen of hier wil ik een keer iets mee.

Maar hoe vaak heb ik echt iets gedaan?

Bijna nooit.

Als het 1x is dan is het veel.

In onze chatgeschiedenis heb ik heel veel ideetjes staan, maar ik doe er nooit iets mee. Dat komt vooral omdat ik die stap niet durf te zetten of omdat ik denk: dat doe ik later wel.

Ik weet 100% zeker dat ik niet de enige ben die dit heeft. Ik weet gewoon zeker dat iedereen dit herkent en ik denk ook dat veel mensen hier iets mee willen.

Maar het is zo lastig om er echt iets aan te doen.

Het is niet dat ik nooit iets doe waar ik niet bij nadenk.

Mijn blog is het grootste voorbeeld van iets wat ik doe waar ik niet goed over nagedacht had. Ik deed het gewoon. En nu zijn we 5 jaar later en schrijf ik nog steeds elke week een blog.

Dus ik kan het wel. Ik laat het alleen te weinig zien.

 

Muziek van de Week.

Vorige week zondag heb ik eindelijk ‘The Greatest Showman’ gekeken. Ik had meteen spijt van het feit dat ik de film nu pas heb gezien. Wat een ontzettend goede film zeg!

Wat een ontzettend goede/mooie en inspirerende film is het zeg!

De centrale boodschap van de film is zo ontzettend mooi. Het gaat er namelijk om dat iedereen er mag zijn en dat iedereen is zoals hij/zij is. Dat is allemaal goed.

De acteurs zijn geweldig en de muziek is ook zo goed.Ik heb al de hele week de filmmuziek in mijn hoofd.

Toen ik dit nummer hoorde, kreeg ik overal kippenvel. De boodschap van dit nummer vind ik zo mooi. De boodschap past ook heel erg goed bij deze blog. Dit is precies wat ik deze week probeer over te brengen.

MVDW:

The Greatest Showman – Come Alive

 

Wat minder nadenken over wat je wil doen, maar gewoon je hart volgen. Wees niet bang voor wat er gaat gebeuren. Je kan altijd weer je route veranderen.

Wat je nu doet hoeft niet de rest van je leven te veranderen.

Als je een verkeerde keuze hebt gemaakt dan kan je dit ook altijd weer goed maken.

Wees zeker van jezelf, geloof in jezelf en volg je eerste ingeving. Twijfel niet zo aan jezelf. En wees lief voor jezelf.

Vaak is er gewoon heel veel moed voor nodig om bepaalde stappen te zetten. Dat is prima. Als je iets eng vindt dan is vaak toch een teken dat het belangrijk voor je is?

Vaak hebben mensen spijt van iets wat ze nooit hebben gedaan.

 

Dus probeer dingen uit.

Soms moet je dingen echt gewoon doen. Kijk maar wat er gebeurt.

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet daar alles van.

Maar deze blog laat zien dat het soms ook heel goed uit kan pakken.

Leef wat minder in je hoofd en ga meer dingen doen. Denk niet zo veel over dingen na. Ga niet bepaalde dingen 10.000x controleren. Maak een keuze en vertrouw erop dat het de goede keuze is.

Vertrouw erop dat je het kan. Vertrouw erop dat het allemaal goed gaat komen.

Als het mis gaat dan kan je het altijd weer verbeteren.

 

What if I fall?

Oh darling, but what if you fly.

❤️

Clannad

 

PS. Ik zeg vaak dat ik meer wil schrijven en dat ik het misschien ook met jullie wil delen. Wat als ik dat gewoon ga doen? Ik ben nu bezig om alles uit te werken, maar het is de bedoeling dat ik echt meer met jullie ga delen. We gaan zien wat het gaat brengen. Wil je het als één van de eerste weten? Volg me dan nu op instagram!