Blog

Hoofdstuk 269

Hi Guys,

 

Misschien ken je het wel: een week waar alles mis lijkt te gaan.

Het is zo’n week waar je echt achter de feiten aanloopt. Je vergeet bepaalde dingen, dingen lijken niet te lukken, je krijgt dingen te horen waar je geen rekening mee had gehouden. Kortom: het is niet jouw week.

Zo’n week heb ik dus achter de rug. Het leek wel alsof alles zich even tegen me had gekeerd.

Soms heb je gewoon zulke periodes.

 Ik moet eerlijk bekennen dat ik een hekel heb aan zulke momenten. Vaak zorgen die momenten er namelijk voor dat ik vrij chagrijnig ben. Meestal zorgt dat er dan weer voor dat er nog meer dingen misgaan. Dus eigenlijk kom je een vicieuze cirkel terecht.

Nu is de grote vraag: hoe kom je hier in hemelsnaam uit?

Hoe zorg je ervoor dat je uit die negatieve sfeer komt?

Dat zijn vragen waar je later pas antwoord op kan geven. Of in ieder geval: dat zijn vragen waar ik achteraf pas antwoord op kan geven.

Ik kijk nu pas terug op die dagen en nu pas denk ik na over wat er nou eigenlijk is gebeurd. Ook kan ik nu pas goed kijken naar wat dit nou eigenlijk allemaal betekende.

Op dat moment kan ik niet goed genoeg naar de situatie kijken. Op dat moment is namelijk alles heel erg vervelend (zacht uitgedrukt).

Als je middenin zo’n situatie zit dan komt alles op je af. Dan denk je echt dat zich tegen je heeft gekeerd. Dan zit je ook in een soort ‘boosheid’ naar jezelf. Je baalt van jezelf.

Ik had afgelopen week een paar momenten waarop ik erachter kwam dat ik iets was vergeten.

Op dat moment dacht ik alleen maar: “Hoe kan het nou dat ik dit vergeet? Ik vergeet normaal nooit wat! Als ik iets moet doen dan doe ik het. Daar ben ik heel strikt in. Hoe kan het nou dat ik het vergeet??”

Ook heb ik deze week te horen gekregen dat ik een bepaalde opdracht niet uit kan voeren. Ik moet, samen met een klasgenootje’ opzoek naar een andere vraag. We moeten een ander onderzoek gaan starten.

Toen ik dat hoorde, was ik echt heel erg teleurgesteld. Ik dacht allen maar: hoe kan dit nou? Maar ik dacht ook: waarom overkomt mij dit nou weer?

Ik was zelfs bang dat hierdoor mijn hele afstuderen in gevaar zou komen. Natuurlijk slaat die gedachte helemaal nergens op, want ik heb nog tijd zat. Maar op dat moment was dat echt een gedachte in mijn hoofd. Op dat moment is dat even ‘de waarheid’.

Je zit nou eenmaal even in zo’n gedachtereeks. Je zit even in zo’n mood. Daar baal ik ook verschrikkelijk van, maar op het moment zelf kan je er niets aan doen. Ik denk (ik weet bijna 100% zeker) dat iedereen deze momenten heeft. Iedereen heeft weleens zijn dag niet.

De vraag is alleen: hoe kom je er zo snel mogelijk uit?

Hoe kan je ervoor zorgen dat die neerwaartse spiraal weer omhoog gaat?

Er komt altijd een moment waarop je weer realistisch naar de situatie kan kijken. Dan kan je alleen maar denken: hoe ga ik hier nou mee aan de slag? Hoe gaan we weer verder?

Ik heb dat moment deze week ook gehad.

Het kan gebeuren dat je dingen een keer vergeet. Iedereen maakt dat mee. Ook kan het een keer gebeuren dat je een ‘nee’ krijgt.

That’s life.

Ik heb mezelf herpakt. Ik ben realistisch naar de situatie gaan kijken.

Weet je wat: er zijn ergere dingen in de wereld. De wereld is niet vergaan.

Maar ja, op dat moment heb je dat niet door.

Weet je was er deze week ook gebeurde?

Ik had een sollicitatiegesprek. Online. Dat ging eigenlijk heel erg goed. Ze waren enthousiast en ik had ook echt een goed gevoel over het gesprek.

Die avond stond ik onder de douche en dacht ik: shit! Ik heb helemaal niet verteld dat ik een beperking heb!

Ik zou zaterdag (gister dus) een tweede gesprek hebben. Ik had besloten dat ik het in dat gesprek zou zeggen. Maar ik dacht dat dit een reden zou zijn om me niet aan te nemen. Ik was zo ontzettend bang voor hun reactie.

Ik gaf het dus aan tijdens het telefoongesprek. Ik zei heel eerlijk dat ik er niet over nagedacht had om dat te zeggen en dat het normaal in een gesprek wel aan de orde zou komen, want dan kom ik bij hun langs. Maar omdat alles online is, mis je dat en valt het minder op.

Weet je wat haar reactie was?

Ze moest lachen en ze begreep het eigenlijk wel. Ze maakte er dus echt geen punt van. Daar werd ik zo blij van. Ik voelde zoveel opluchting.

Ik heb het in mijn hoofd allemaal weer eens veel erger gemaakt dan dat het daadwerkelijk is/was.

Ohja, misschien is dit wel leuk om even te melden:

Ik ben aangenomen! Ik heb dus een bijbaan ☺️.

Dus ook aan het einde van een week waarin alles mis lijkt te gaan, kunnen hele mooie dingen gebeuren.

 

Muziek van de Week.

Deze week was er geen nieuwe aflevering van ‘Beste Zangers’ in verband met ‘Het Televiziergala’. Dus deze week maar even een ander nummer.

Dit nummer is zeker niet minder goed dan alle nummers van ‘Beste Zangers’. Sterker nog: dit nummer staat al een tijdje op de lijst van MVDW-nummers. Ik vind dit nummer al een tijdje zo goed, maar door ‘Beste Zangers’ moest dit nummer nog even wachten.

Nu kan ik dit nummer dus eindelijk even promoten. Maar ik kan ook even deze artiest promoten. Ik kwam er net pas achter dat deze artiest maar 1x de MVDW is geweest. Dat is met een kerstliedje.

Dat vind ik bizar, want deze zangeres is zo goed. Veel mensen weten eigenlijk niet hoe goed zij is. Vaak wordt haar talent pas gezien bij liveoptredens. Ik vind dat ze zoveel meer waardering verdient. Daarnaast is dit nummer op dit moment één van mijn favoriete nummers.

MVDW:

Miley Cyrus – Midnight Sky

Die ‘nee’ die ik deze week heb gehoord, gaat nog een keer terugkomen. Alleen zal het nu positief zijn. Ik weet zeker dat we die ‘nee’ niet voor niets hebben gekregen. Blijkbaar is er iets beters waar wij ons op moeten richten. Er wacht iets veel beters op ons. Dat gaan we laten zien.

Op het moment is zo’n periode misschien heel erg. Maar achteraf is het zo veel motivatie. Het zijn momenten waarin je zoveel leert.

Zo’n periode zou je eigenlijk moeten zien als motivatie. Motivatie om beter te worden.

Maar op dat moment zie je dat niet, dat zie je achteraf. Daar is denk niets mis mee.

Als je het op een geven moment maar gaat zien.

 

Onthoud alsjeblieft dit:

Wees op zo’n moment niet boos op jezelf. Wees lief voor jezelf. Anders maak je het alleen maar erger. Neem anders eventjes een pauze.

Na regen komt zonneschijn.

Er is altijd licht aan het eind van de tunnel.

❤️

Clannad

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.