Hi Guys,

Deze week was misschien niet de leukste week uit mijn leven. Het klinkt heel dramatisch, maar ik heb toch mijn droom in het water zien vallen. Een soort van dan. Ik ben helaas niet door naar de volgende ronde van de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunst Academie. Ondanks dat ik er rekening mee had gehouden, was het toch een enorme teleurstelling. Het was toch een droom van me en die gaat niet door.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet hoe ik me voel. Ook toen het nieuws hoorde, wist ik niet hoe ik moest reageren. Ik moest huilen, maar eigenlijk ook weer niet. Ik heb uiteindelijk niet gehuild terwijl ik wel het gevoel had dat ik moest huilen. Ik had dubbele gevoelens bij de afwijzing. Aan de ene kant wist ik het wel, want ik was gewoon niet goed. Ik heb nog geen ervaring. Er zijn mensen die veel en veel beter zijn dan ik. Aan de andere kant is het toch een droom die niet doorgaat. Ik wil het zo graag en ik wil er heel erg hard voor werken. Deze school zou me heel erg helpen mijn droom uit te laten komen. Dus ja, hoe moet ik me nu voelen? Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog steeds niet weet.

Dat ik afgewezen ben, betekent niet dat ik mijn droom opgeef. Ik ga er alles aan doen om uiteindelijk te kunnen doen waar ik van droom. Dat is acteren en optreden. Ik hou in mijn achterhoofd dat er ook bekende acteurs zijn afgewezen op een toneelschool of überhaupt nooit een toneelschool hebben gedaan. Denk aan Tygo Gernandt en Claudia de Breij. Iedereen kent die mensen nu. Over 10 jaar (of langer) hoop ik dat veel mensen mij ook kennen. J

Ik dacht dat ik goed wist wat ik na de middelbare school wou gaan doen. Ik wou het liefst naar de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunst Academie. Als dat niet lukte wou ik naar de Nederlandse Filmacademie om scenario’s te gaan schrijven en als dat niet lukte wou ik Kunstzinnige Therapie gaan studeren. Dat is veranderd. Kunstzinnige Therapie was al veranderd ik Journalistiek. Nu ben ik dus ook niet zeker van de Nederlandse Filmacademie. Ik vind het heel erg leuk om verhalen te schrijven, maar ik weet niet of ik dat 4 jaar wil gaan studeren. Na mijn journalistiek opleiding kan ik ook altijd nog gaan schrijven. Nu ga ik dit weekend en volgend weekend maar weer naar open dagen. Wat leert dit ons nu? Het leert ons dat hoe goed je alles ook hebt bedacht, je kan altijd nog wisselen en van gedachten veranderen.

Ik ben erachter gekomen dat ik het heel erg leuk vind om mensen te helpen. Mensen met problemen wil ik heel erg graag helpen. Daarom lijkt het me heel erg leuk om Kunstzinnige Therapie te studeren. Zo kan ik mensen helpen, maar ben ik ook bezig met muziek/drama.
Journalistiek lijkt me heel erg leuk, omdat ik graag uitzoek hoe dingen zit. Ik ben heel nieuwsgierig. Ik hou van schrijven.

Toch raar dat je na 1 afwijzing toch nog zo onzeker kan zijn over wat je nou wilt studeren. Ik dacht dat ik alles zo goed had uitgedacht. Niet dus.

Ik kan er niet omheen. Niemand kan eromheen. De massa aanranding in Keulen. Het is vreselijk wat daar is gebeurd. Waar ik heel erg boos om werd gister toen ik het nieuws keek, was dat er Syrische vluchtelingen waren die namens de daders ‘sorry’ zeiden tegen de bevolking. Dat deden ze omdat de daders van die aanrandingen Syrische vluchtelingen waren. Waarom moeten onschuldige mensen ‘sorry’ zeggen voor iets waar ze helemaal niks mee te maken hebben?! Omdat ze toevallig ook Syrische vluchtelingen zijn net als de daders?! Sorry hoor, maar dat vind ik nergens op slaan. Tuurlijk het is een heel erg mooi gebaar en ze bedoelen het heel goed. Maar ze laten wel zien hoe we in Europa op dit moment denken. Syrische vluchtelingen hebben tientallen vrouwen op gruwelijke wijze behandeld dus alle Syrische vluchtelingen zijn verkrachters. Dat kan er bij mij niet in. Wat er is gebeurd in Keulen is vreselijk, maar het betekent niet dat iedereen met die nationaliteit zo is. Als we op die manier gaan denken, is elke wereldburger inmiddels wel een moordenaar/verkrachter/oplichter etc.
De enige schuldigen aan de aanranding in Keulen zijn de daders en niet mensen die er niks mee te maken hebben, maar wel toevallig dezelfde nationaliteit hebben.

Ik wil jullie kennis laten maken met een zanger die ik al een paar weken volg op youtube. Zijn naam is Rajiv Dhall. Hij is opgegroeid in Ohio (Amerika) en hij post covers op youtube. Ik ontdekte hem op de facebookpagina van SkyRadio. Die hadden een video van zijn mashup van nummers van 2015 gedeeld. Dat klonk zo goed dat ik hem opzocht op youtube en sindsdien ben ik om. Hij heeft een hele mooie stem en hij is niet heel lelijk 🙂 .
Ik zou zeggen zoek hem op. ik wil jullie nu alvast 1 van mijn favoriete covers van hem met jullie delen.

 

Nu ik deze blog schrijf, luister ik naar de muziek van Jason Mraz (op een of andere manier haal ik Jason Mraz en James Morrison altijd door elkaar 🙂 ). Ik was nu wel eens benieuwd naar zijn muziek. Ik ken ‘I Won’t Give Up’ en ‘I’m Yours’ en die zijn allebei heel erg mooi, maar ik was nu ook wel benieuwd naar meer van zijn muziek. Ik moet zeggen dat ik tot nu toe nog geen spijt heb van het feit dat ik naar zijn muziek luister.
Hebben jullie dat ook wel eens gehad? Dat je zo benieuwd was naar iemand zijn repertoire dat je naar al zijn/haar nummers/albums hebt geluisterd? Zo ja, welke artiest was dat? Laat het me weten.

Muziek van de week:
Deze week heb ik voor een nummer gekozen van een artiest die ik steeds interessanter begin te vinden. Ik ga steeds meer respect voor deze artiest gekregen. Het gaat de laatste tijd ook heel erg goed met haar. Ze heeft afgelopen week een Golden Globe gekregen en ze is genomineerd voor een Oscar! Ook was ze uitgeroepen tot Billboard’s Woman of The Year. Ik heb het over Lady Gaga. Ook kom ik erachter hoe goed ze eigenlijk is. Ook live is ze erg goed. Deze week heb ik heel veel geluisterd naar een akoestische versie van haar megahit Born This Way. Omdat er geen filmpje bestaat waarbij je alleen ‘Born This Way’ ziet, zijn er deze week eigenlijk twee nummers Muziek van de Week.

Muziek van de week:
Lady Gaga – Bron This Way/Edge Of Glory

Volgende week komt mijn blog later online dan normaal. Ik weet nog niet precies hoe laat precies, maar hij komt sowieso online! Wat ik ga doen, houd ik nog even voor me. Ik weet zeker dat ik maandag veel spierpijn ga krijgen 🙂
Ik wil jullie heel erg bedanken voor het lezen van deze blog! Ik hoop dat jullie mijn blog volgende week weer lezen!

Liefs,
Clannad