Hi Guys,

Deze week stond in het teken van 3 Oktober.

Als je geen Leidenaar bent dan denk je misschien: wat is er zo bijzonder aan 3 Oktober?

Voor Leidenaren betekent deze datum heel erg veel. Veel Leidenaren leven toe naar deze dag. Of eigenlijk deze dagen, want het begint al op 2 oktober.

3 Oktober betekent Leidens Ontzet. Leidenaren vieren dat we op 3 oktober 1574 zijn bevrijd van de Spanjaarden.

Op 2 Oktober eet iedereen hutspot en er is een taptoe.

Op 3 Oktober is er de reveille, koraalzang, haring en wittebrood halen, de optocht, vuurwerk.

En op 2&3 Oktober is er een markt en een kermis in Leiden.

Achter heel veel dingen zit er een speciale betekenis, maar die laat ik nu even in het midden. Als je meer wilt weten over Leidens Ontzet dan kan je dit hier lezen.

Kortom: de hele stad staat op z’n kop. Maar het is zo ontzettend gezellig.

Op 2 oktober mocht ik meelopen met de taptoe. 

In het kort: de taptoe is een optocht waarin alle sportclubs van Leiden en Leiderdorp zich laten zien aan de rest van Leiden.

Dit jaar mocht ik voor de tweede keer meelopen met de taptoe.

De eerste keer liep ik mee met judo. Dit was zo ontzettend leuk. Er hing zo’n leuke sfeer. 

Dit jaar werd ik gevraagd om weer mee te lopen. Nou ja, lopen. Ik mocht nu met DIOK meelopen/ meerijden. Ik mocht in de rolstoel meerijden. Dit allemaal om rolstoelrugby te promoten.

Deze kans sla ik natuurlijk niet af! 

En wat ben ik blij dat ik uiteindelijk mee heb gereden zeg! Het was zo ontzettend gezellig. En de sfeer was zo ontzettend leuk! Ik heb alleen maar heel veel liefde gevoeld deze avond.

We werden zo ontzettend leuk en warm onthaald door de mensen van DIOK. Dit was erg leuk.

En er gebeurde nog iets:

Mijn teamgenootje en ik mochten de burgermeester een hand geven.

Ik vond dit toch wel erg leuk om te doen! Het is toch wel bijzonder, toch?

Meedoen met de taptoe. Het is een geweldige kans om jouw club te promoten. Het is de kans om Leidenaren kennis te laten maken met jouw team. En ik ons geval was dit de kans om Leiden kennis te laten maken met rolstoelrugby.

En de mensen langs de kant hebben ons heel erg leuk ontvangen. De reacties waren zo ontzettend positief.

Ik reed samen met een ander teamgenootje mee bij DIOK. En tijdens de taptoe hebben wij elkaar een paar keer ‘gehit’ (we botsten tegen elkaar aan). En elke keer als wij dit deden, schokken de mensen langs de kant. 

We kregen zelfs een paar keer de volgende reactie:

Doen jullie voorzichtig?

Ik moest hier eigenlijk wel hard om lachen. Als mensen langs de kant dit al hard vonden, dan moeten ze maar eens naar een training komen. Dan gaan we namelijk nog wel veel harder….

Maar goed, hieruit bleek dat mensen dus geen idee hadden van de sport. En dit zegt ook wel weer dat mensen een heel ander beeld hebben van een rolstoelsport.

En dit merkte ik deze week ook bij mij in de klas.

Afgelopen vrijdag kwam rolstoelrugby een paar keer ter sprake. 1x omdat ik het WK rugby zat te kijken en 1x omdat een klasgenootje vroeger rugby heeft gespeeld en ik vroeg me af waar hij speelde. 

Ik heb beide keren dit filmpje van rolstoelrugby laten zien.

En iedereen die het zag, was verbaasd over hoe hard het kan gaan. 

Ten eerste wist niemand dat er een rolstoelvariant van rugby bestond en ten tweede had niemand verwacht dat het er zo hard aan toe kon gaan.

Maar toen ik over de sport vertelde, was iedereen wel geïnteresseerd. Iedereen wilde het wel eens een keer zelf zien. 

Soms moeten mensen eerst iets zien voordat ze weten wat het is. 

Als je het er alleen maar over hebt dan vormen mensen namelijk zelf een beeld. 

Afgelopen vrijdag zei een klasgenootje dit tegen mij:

Misschien is het een rare vraag, maar toch ben ik benieuwd….

Vaak als mensen zo beginnen dan komt er een hele leuke of hele goede vraag achteraan. 

En ook zegt zo’n zinnetje vaak heel veel over het beeld dat mensen in zijn/haar hoofd hebben. 

Iedereen heeft van tevoren een beeld van iets in zijn/haar hoofd. Of je het nou wil of niet. Maar soms is het aan jou om dit beeld bij mensen te veranderen.

Soms moet je het mensen laten zien, maar het kan ook zijn dat je een vraag van iemand moet beantwoorden. 

Weet je wat mijn klasgenootje aan het eind van ons gesprek zei?

Vind je het erg dat ik met deze vragen kom?

Misschien kan je mijn antwoord al raden. Ik zei het volgende:

Nee! Helemaal niet! Ik heb juist liever dat je het vraagt dan dat je zelf al een beeld vormt. Vraag wat je wil vragen en ik geef zo veel mogelijk antwoord.

Ik hoop dat je het vraagt als je iets wilt weten. Er bestaan geen stomme/domme vragen. Het is pas stom als je het niet gaat vragen.

Misschien klopt jouw beeld van de rolstoelrugby ook niet. Mijn beeld klopte in het begin ook niet. Maar dat heb je in hoofdstuk 203 al kunnen lezen.

Wees nieuwsgierig, stel vragen. En laat je verrassen door nieuwe dingen. 

 Muziek van de Week

Muziek van de Week

Glee – Don’t Stop Believing

Nieuwsgierig zijn, vragen stellen, interesse tonen. Ik denk dat dit hele belangrijk eigenschappen zijn. Als je dit hebt dan kom je in aanmerking met nieuwe dingen en je komt nieuwe dingen te weten. 

Ik denk dat het heel erg belangrijk is dat je niet altijd uitgaat van dat beeld in je hoofd. Doe alsof je dom bent. Stel over alles vragen. Wees nieuwsgierig.

En oordeel niet.

En zo komen we weer terug naar waar deze blog begon: de taptoe.

Als je twee rolstoelsporters ziet, loop dan niet op één van hen af met de vraag:

Ben je invalide?

Je mag alles vragen, maar dit vond ik echt een beetje beschamend. We zijn namelijk zo ontzettend veel meer dan dat. 

Ik vind het prima dat je een vraag stelt, maar stel dan een vraag uit interesse. Vorm niet gelijk je oordeel.

En ik weet zeker dat deze man het goed bedoelde, maar het kwam een beetje belabberd zijn mond uit.

Maar goed. Misschien moet deze meneer maar eens langkomen bij een training. Dan zullen we wel even laten zien dat we zo ontzettend veel meer zijn dan alleen invalide. 

❤️

Clannad

PS. Ben je nu ook benieuwd geworden naar rolstoelrugby? Kom dan een keertje kijken bij een training! Je bent altijd welkom!

• 

•