Hi Guys,
Vandaag wil ik het met jullie ergens over hebben waar ik het denk ik nog niet eerder met jullie over heb gehad.
Maar ergens is deze blog een vervolg op de blog van vorige week.
Hoofdstuk 208 ging over het hebben van dromen. Iedereen heeft wel dromen. Dromen over van alles en nog wat.
Iedereen maakt in zijn/haar hoofd wel een beeld van iets.
Het kan gaan over je ideale partner, je ideale huis, je ideale baan, je ideale vakantie, hoe je eruit ziet in die ene outfit, een wedstrijd die je gaat spelen, je studie, je tentamen, dat ene gesprek, een selfie die je maakt, een foto die van je wordt genomen….
En ga zo nog maar even door.
Voordat iets gebeurt, maak je je er wel een beeld van.
Hoe zal het gaan verlopen? Hoe zal het eruit zien?
Iedereen doet dat.
En weet je waar ik deze week achter ben gekomen?
Dat beeld in jouw hoofd klopt bijna nooit.
De ene keer is de realiteit veel mooier en beter. Maar het kan ook zijn dat het beeld veel mooier en beter was dan hoe het daadwerkelijk is gegaan/eruit ziet.
Maar het komt bijna nooit voor dat het beeld in je hoofd voor de volle 100% klopt met de realiteit.
En er zijn gewoon momenten waarbij je heel erg teleurgesteld wordt.
Want in jouw hoofd klopte het. Je had overal rekening mee gehouden. Maar dan is die realiteit toch weer anders.
Maar soms is de realiteit juist weer veel beter dan je had verwacht, want dan had je het in je hoofd gewoon veel erger gemaakt dan dat het daadwerkelijk was.
Dat is zo’n moment waarbij je denkt:
Had ik me hier nou zo druk om gemaakt??
Maar goed. Het kan dus echt om van alles gaan.
Het kunnen de kleinste dingen zijn die anders uitpakken dan je had verwacht.
Soms gaat het alleen maar om een foto die je maakt.
Dan denk je dat je een hele lelijke foto hebt gemaakt, maar dan blijkt het toch een best leuke foto te zijn.
Of andersom natuurlijk………
Maar toch is er iets in ons die ons aanzet om van alles een beeld te schetsen voordat iets gebeurt.
Het lijkt bijna automatisch te gebeuren. Voor je het weet heb je je al van alles ingebeeld. Soms zelfs zonder dat je het zelf wilt.
En soms weet je bij voorbaat als dat het beeld in je hoofd helemaal nergens op slaat, maar toch blijft dat beeld rondspoken.
Ik durf met 100% zekerheid te zeggen dat ons geschetste beeld ervoor zorgt dat we niet durven te zeggen wat we willen zeggen. Dat ene beeld zorgt ervoor dat er dingen zijn die we gewoon niet durven te zeggen.
Alleen maar omdat wij in ons hoofd hebben geschetst wat de gevolgen/de reacties (kunnen) zijn. En vaak zijn deze beelden juist erger dan de realiteit.
Ik ben bijvoorbeeld iemand die een gesprek van tevoren al 100000x in mijn hoofd heeft gevoerd voordat het daadwerkelijke gesprek heeft plaatsgevonden……
Waarom blijven we beelden in ons hoofd schetsen als we weten dat ze nooit uitkomen??
Dat is echt een vraag die de laatste tijd in mijn hoofd rondspookt.
Waarom houden we ons vast aan beelden die niet kloppen?
We maken alleen maar onszelf gek met die beelden. We zorgen er bijna altijd voor dat we teleurgesteld raken als ons beeld niet klopt.
Misschien zouden we gewoon moeten accepteren dat het leven altijd anders is dan dat we denken.
Maar ja, dat is alleen veel makkelijker gezegd dan gedaan.
Wij zijn nou allemaal graag de scriptschrijvers van ons eigen leven. Maar we zijn allemaal niet zo goed in het schrijven van die scripts.
Onze scripts kloppen gewoon niet. Of de acteurs zijn gewoon te eigenwijs om onze scripts op te volgen.
Dus moeten we de scriptschrijvers ontslaan of toch de acteurs?
Okay, even zonder dollen.
Als we nou eens met z’n allen gaan proberen om de beelden in ons hoofd los te laten. Als we nou eens met z’n allen gaan doen wat we willen doen zonder dat we onszelf tegenhouden.
Als we nou eens alles gaan zeggen wat we willen zeggen.
Maar zorg er wel voor dat je de ander nog steeds respecteert en niet onnodig kwetst……
We gaan ervoor zorgen dat we onszelf niet meer tegenhouden door de beelden in ons hoofd. We laten die beelden met zijn allen los en we gaan ons leven leven.
We zien wel wat er gaat gebeuren.
We laten de scripts weer liggen bij de series en bij de films.
Ik zal beloven dat ik het ook ga proberen.
Maar alleen als jullie hetzelfde gaan doen.
Alleen samen kunnen we een verschil maken.
Toch?
Muziek van de Week.
Eigenlijk past er bij deze blog maar één nummer. Dit nummer vertelt juist dat we alles voor onszelf bedenken en dat dat het enige is wat we kunnen doen.
Maar eigenlijk is de boodschap van dit nummer dat we hier gewoon mee door moeten gaan. Mee doorgaan is iets ander dan je erdoor laten leiden toch?
Soms is het gewoon te leuk om te bedenken hoe dingen zouden kunnen gaan. Zolang je je niet te veel laat leiden door deze gedachte is het helemaal goed.
Ik denk dat het nummer daarover gaat.
Maar als jij er ander over denkt dan hoor ik het graag ☺️.
Muziek van de week:
Jason Mraz – Making it Up
Vakantieupdate:
Kroatië is echt top! Het land is zo ontzettend mooi en het eten is heerlijk ??.
Ohja, en het weer is echt heerlijk. Ik heb gezien dat het weer in Nederland echt ruk is dus ik zal verder maar mijn mond houden.
Ik heb al een aantal hele lieve nieuwe mensen ontmoet. En dat is het leuke van op vakantie gaan ?.
En afgelopen vrijdag heb ik in mijn favoriete restaurantje in Kroatie het vierjarig bestaan van mijn blog gevierd! Ik kan geen betere plek bedenken om dat te vieren.
Wil je weten hoe ik het heb gevierd? Kijk dan even op mijn instagram!
De eerste helft van de vakantie is achter de rug. Volgende week zit ik mijn blog weer in Nederland te schrijven.
Maar daar denk ik liever nog even niet aan.
Ik ga eerst nog volop genieten van een week Kroatië.
❤️
Clannad