Hi Guys,
Ik was gister een beetje aan het bedenken wat ik vandaag met jullie wilde bespreken. Heel lang wist ik echt geen onderwerp voor deze week. Ik wist echt even niet wat er interessant genoeg was om met jullie te bespreken.
Eigenlijk heb ik alles wat er nu in mijn leven speelt al weleens met jullie besproken: ik heb net nieuwe protheses, ik studeer, ik spreek af met vrienden, ik kijk wat films, ik kijk een serie en ik schrijf wat recensies.
Maar opeens had ik het. Ik had een onderwerp voor deze blog gevonden. En dat kwam allemaal omdat ik gisteravond even boos was. Boos op mezelf.
Zoals jullie nu wel weten, heb ik sinds een tijdje nieuwe protheses. En jullie weten waarschijnlijk ook wel dat ik in het begin altijd heel erg moet wennen aan nieuwe benen. En ik heb ook al een keer eerder met jullie besproken dat het de ene dag beter gaat dan de andere dag.
Ik heb dat allemaal al wel een keer met jullie besproken dus dat ga ik nu niet weer doen.
Maar toch heeft het er allemaal een beetje mee te maken.
Ik was gisteravond dus even boos op mezelf. En weet je waarom?
Ik had weer een klote loop dag.
En toen dacht ik bij mezelf: ik heb eigenlijk een klote loop week. Over het algemeen loop ik de laatste tijd echt heel erg slecht.
Er zijn natuurlijk wel een paar momentjes waarop ik goed loop, maar over het algemeen loop ik erg slecht.
En daar kan ik heel erg boos om worden. En dan vooral op mezelf.
Want waarom kan ik niet gewoon goed lopen? Waarom loop ik zo slecht.
En zo gaat het nog wel even door.
Gister ging ik naar een vriendinnetje. We gingen samen wat eten en we keken wat films. Het was echt super gezellig, maar ik liep zo ontzettend slecht. Dat zorgde ervoor dat ik thuis even na ging denken. Ik ging een reden zoeken voor het feit waarom ik de laatste tijd zo slecht liep.
Is er überhaupt wel een reden voor?
Allereerst gaf ik (natuurlijk) de schuld aan mijn nieuwe protheses. Maar eigenlijk vond ik dat te makkelijk. Maar ergens kon ik die protheses helemaal niet de schuld geven.
Want als het de schuld was van die protheses dan had ik al die tijd slecht moeten lopen. En dat is niet het geval, want ik heb ook dagen gehad waarop ik heel erg goed liep.
Dus het lag niet aan mijn protheses.
Toen kwam ik op een andere reden en ik denk dat dat de goede reden is:
Ik heb sinds een tijdje mijn andere schoenen weer aan.
Ik denk nu dus dat het aan mijn schoenen ligt. Helemaal zeker weten doe ik het nog niet. Ik heb namelijk sinds gister nog geen andere schoenen aan gehad. Maar ik ging wel slechter lopen vanaf het moment dat ik deze schoenen aan deed.
Conclusie: ik ga vanaf maandag weer andere schoenen aan doen. En gelukkig heb ik nu drie paar schoenen in plaats van 1 paar (zoals vroeger ?).
Nou, wat een leuk verhaal Clannad. Nu weten we dus dat je andere schoenen aan gaan trekken, maar wat wil je hier nou eigenlijk mee zeggen? Dat we allemaal andere schoenen aan moeten doen?
Nee, natuurlijk wil ik dat niet zeggen met dit verhaal.
Met dit bovenstaande verhaal wil ik juist iets anders aankaarten.
Ik wil jullie laten zien dat alles in het leven 1 grote zoektocht is. Misschien is het leven zelf wel een grote zoektocht.
Je probeert erachter te komen wie je bent, wat je wil, met wie je je leven wil delen, wie je vrienden zijn, wat je passie is, waar je wil wonen, hoe je op een gezonde manier kan leven, etc.
Noem het maar op en je bent er naar op zoek. Je bent je hele leven op zoek naar van alles en nog wat.
Soms denk je dat je de oplossing voor iets hebt gevonden, maar dan begint je zoektocht toch weer opnieuw.
Neem nou mijn zoektocht naar het goede lopen: ik ben nu op zoek naar een manier waarop ik goed kan lopen.
En het is niet voor het eerst dat ik hier naar op zoek ben. Ik begin deze zoektocht bijna elke 2 of 3 jaar. Elke keer begin in dezelfde zoektocht weer.
En uiteindelijk heb ik gevonden waar ik naar zocht.
Soms is een zoektocht heel makkelijk. Maar er zijn ook zoektochten waarin je langer op zoek bent naar iets. En er zijn natuurlijk ook momenten waarbij je niet eens wist dat je ergens naar zocht.
Het leven is 1 grote zoektocht.
Weet je wat ook voor kan komen bij een zoektocht: verdwalen.
Het kan weleens voorkomen dat je verdwaald raakt. Soms weet je gewoon even niet meer waar je precies moet zoeken. Het kan gewoon voorkomen dat je niet meer weet welke kant je op moet of waar je bent.
En ook dat is okay. Soms ben je gewoon even verdwaald. Ik ben ook wel eens verdwaald geweest. Maar ook daar kom je wel weer uit.
Het is mij ook gelukt.
Het kan even duren, maar uiteindelijk vinden we allemaal wat we nodig hebben.
En als je het niet kan vinden dan kan je het altijd nog zelf creëren.
Everything will be okay in the end
If it’s not okay, it is not the end.
Muziek van de Week
De laatste tijd heb ik vaak naar de muziek van Hozier geluisterd. En ik moet je zeggen dat ik een beetje een fan van deze man aan het worden ben.
Wat een ongelooflijk mooie stem heeft deze man en wat een mooie teksten schrijft hij. En weet je wat ik vooral heel erg tof vind aan Hozier?: Hij heeft een bepaalde kracht in zijn stem. En deze kracht komt bij mij heel erg binnen. Hij doet iets met mij en dat is heel erg bijzonder.
En dit is denk ik wel mijn favoriete nummer van Hozier. Het is een nieuw nummer van hem en het nummer zit al een hele week in mijn hoofd.
En ik krijg zo ontzettend veel kracht en motivatie van dit nummer.
Muziek van de Week:
Hozier – Nina cried Power (Feat Mavis Staples)
Ik weet nou niet of deze blog nou zo duidelijk is. Ik weet nou niet of ik deze blog nog vager heb gemaakt dan dat het al was.
Als dit het geval is dan bied ik mijn excuses aan.
Toch hoop ik wel dat ik een bepaalde boodschap mee heb kunnen geven.
We zijn allemaal constant op zoek naar iets. Of je nou op zoek bent naar wie je echt bent, wat echt bij je past, naar een opleiding, naar een baan, naar een partner, naar een beste vriend(in), naar een passie, naar een droom, etc.
Misschien ben je wel op zoek naar een nieuwe manier om goed te kunnen lopen. Misschien ben je wel op zoek naar een manier om gezond(er) te leven. Of misschien ben je wel aan het uitzoeken hoe je een bepaald nummer op de gitaar/piano/triangel/blokfluit/harp kan spelen of hoe je dat ene recept van Jamie Oliver/ Gordon Ramsey/ Miljushka Witzenhausen kan maken.
Het maakt me echt helemaal niet uit waar je naar op zoek bent.
Ik probeer alleen maar aan te geven dat we allemaal ergens naar op zoek zijn. En dat is allemaal niet erg. Dat hoort juist bij het leven.
Deze zoektocht kan leuk/zwaar/kort/lang/frustrerend zijn. Het kan zijn dan je echt helemaal gek wordt. Maar het kan ook zijn dat je het juist hartstikke leuk vind.
Uiteindelijk wordt het allemaal heel erg leuk. En uiteindelijk ben je blij dat je het hebt gedaan.
Er komt een moment dat je hebt gevonden waar je naar zocht.
En tot dat moment:
Geef niet op, blijf erin geloven en blijf lief voor jezelf.
Het hele leven is één grote weg: soms is het een makkelijke rechte weg, soms zitten er hobbels in de weg, soms zijn er obstakels. Geen 1 weg is perfect en dit maakt sommige zoektochten wat moeilijker dan anderen. Maar gaandeweg leer je zo ontzettend veel en aan het eind van de weg ben je zo ontzettend blij dat de weg niet altijd perfect was.
Voor je iets moois krijgt, moet je minder mooie dingen meemaken. Moeilijkheden horen bij het leven. Er bestaat geen leven waarin alles perfect is of waar alles perfect gaat. Soms moet het eerst moeilijk gaan voordat het een keer perfect gaat.
Alles komt goed.
Trust me.
❤
Clannad