Hi Guys,
Jeetje, wat een week hebben we achter de rug zeg. Het was een week waarin heel veel is gebeurd.
Vooral op politiek gebied is er heel erg veel gebeurd.
Maar deze bizarre week begon met iets verschrikkelijks.
Een aanslag in Utrecht. Een aanslag waarbij drie mensen om het leven zijn gekomen. Drie mensen die met de tram op weg waren naar werk/school/ een afspraak/ vrienden/familie/sport/…..
Drie mensen die nooit meer terugkomen.
Ook zijn er vijf mensen gewond geraakt. Ook deze mensen waren nietsvermoedend op weg naar werk/school/ een afspraak/ vrienden/familie/sport/……
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de getuigen of de nabestaanden….
Wat een verschrikkelijke dag voor iedereen.
Ik wens iedereen die betrokken is bij deze verschrikkelijke dag heel erg veel sterke.
En ik heb alleen maar heel erg veel respect en waardering voor alle hulpverleners die deze dag werkzaam waren. Wat een helden zijn dat zeg.
Ook was deze week de week van de provinciale verkiezingen en de verkiezingen voor de waterschappen. Ik heb woensdagmiddag gestemd: zowel voor de waterschappen als voor de provinciale staten. Jullie ook?
Op de maandag zette bijna alle politieke partijen hun campagne stil. Op één partij na. En deze partij werd uiteindelijk de grootste partij bij de provinciale staten verkiezingen.
Een partij die voor de allereerste keer meedeed aan deze verkiezingen werd in 1x de grootste van Nederland. Dat is een hele knappe prestatie. En daar moet ik ze dan ook voor feliciteren. Dat doen niet veel partijen hun na.
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dit niet aan zag komen. Ik had niet verwacht dat deze partij de grootste partij van Nederland zou worden.
Dit geeft maar weer eens aan hoe onvoorspelbaar de politiek is. En ik moet eerlijk zeggen dat ik de politiek daardoor ook wel weer heel erg interessant vind.
De politiek is gewoon nooit te voorspellen. Hoe goed je je best ook doet, de politiek besluit het altijd anders te doen dan wat jij had gedacht/ verwacht.
Ik vind het elke keer weer heel erg knap hoe ze dit altijd weer voor elkaar krijgen hoor.
Op het moment dat jij denkt dat je ze doorhebt, doen ze iets waarvan jij denkt: hoe dan?!
En nu moet ik eerlijk zeggen: het feit dat deze partij de grootste werd, komt omdat Nederland op ze had gestemd.
En dat je als (nieuwe) partij zoveel stemmen weet te winnen, vind ik heel erg knap.
Sinds de uitslag van de verkiezingen ben ik echt al aan het denken hoe deze partij de grootste partij van Nederland is geworden.
Ik denk dat het een combinatie is van meerdere dingen.
Ik denk dat heel veel mensen zich kunnen vinden in de standpunten van deze partij. Maar ik denk ook wel dat het feit dat ze op maandag als enige van zich lieten horen ook wel mee heeft geholpen. Iedereen had het namelijk wel over ze. Elke nieuwsuitzending begon met de bijeenkomst van deze ene partij en met de uitspraken die ze daar hadden gedaan.
Ik denk ook wel dat het een proteststem is geweest hoor. Ik denk dat mensen iets anders willen in de politiek.
Maar goed: ik weet ook niet of dit waar is. Ik bedenk ook maar wat.

Politiek is iets ingewikkelds. En ik denk niet dat ik het ooit zal gaan begrijpen, maar ik zou het wel graag willen begrijpen.
Maar ik denk dat wanneer je het wel begrijpt dan zal je het toch nog steeds niet helemaal begrijpen.
(ik snap op dit moment zelfs mijn eigen zinnen niet meer…..)
De ene partij schreeuwt nog harder dan de ander. De ene partij geeft het kabinet de schuld van alles. De ene partij is tegen immigranten en de ander staat ze met open armen toe. De ene partij roept op tot een Nexit (uit de EU) en de andere partij wil juist een sterkere EU. En ga zo nog maar even door.
Punt is: er is altijd wel een partij voor de uitersten. Het is het één of het ander. Er is niemand die een middenweg zoekt of die vreedzaam met elkaar gaan overleggen.
Nee, het schreeuwen wordt alleen maar harder.
Niemand luistert meer naar elkaar.
En dan heb ik het niet alleen de partijen. Ik heb het ook over de Nederlanders.
Wij, de samenleving, doen er net zo hard aan mee.
De afgelopen dagen zie ik alleen maar dingen in het nieuws met bedreigingen naar Baudet. De één nog heftiger dan de ander. Vandaag was er iemand die opriep om hem dood te schieten.
Ik vind dit echt veel te ver gaan.
Dus omdat jij het niet eens bent met de heer Baudet bedreig je hem maar met de dood?
Ik ben geen voorstander van Baudet, maar dit doet je gewoon niet.
Ik vind het echt vreselijk dat zoiets gebeurd.
Het maakt mij echt helemaal niet uit wat je afgelopen woensdag hebt gestemd. Ik hoop alleen maar dat je wel hebt gestemd.
Het boeit me echt helemaal niet waar je politieke voorkeur ligt.
Het maakt mij wel uit hoe jij mensen behandelt. Ik vind het wel belangrijk dat we mensen in hun waarden laten. Of je het nou wel of niet eens bent met iemand.
Iemand bedreigen lost echt helemaal niets op hoor.
Ik hoop dat we iedereen gewoon in hun waarden kunnen laten en dat we ieders mening accepteren. Ook al is het niet jouw mening.
Misschien zou je juist iemands mening moeten respecteren wanneer jij er heel anders over denkt.
Misschien kom je er zo wel achter hoe het komt dat iemand er zo over denkt.
En dan kom je zo veel verder dan wanneer je alleen maar uitgaat van je eigen mening.
Muziek van de Week

Eigenlijk heb ik dit nummer voor deze week uitgekozen, omdat ik de boodschap heel erg graag met jullie wil delen.
Love is always the answer.
Elkaar haten/veroordelen schiet niets op. Er is nog nooit iemand beter geworden met haat.
Ik hoop dat we dit de komende tijd weer meer gaan zien. Iedereen wordt er namelijk veel leuker door.
Muziek van de Week
Jason Mraz – Love is still the answer
Ik denk dat ik me de komende weken nog vaak ga verbazen over de politiek. Want de komende weken worden de leden van de Eerste Kamer gekozen. Ik ben echt heel erg benieuwd wat daar gaat gebeuren.
Ik ben sowieso heel erg benieuwd wat er de komende tijd gaat gebeuren in de politiek.
Alles is mogelijk.
Maar eigenlijk heb ik nog wel 1 belangrijke vraag:
Wat is de uitslag van de verkiezingen voor de Waterschappen?
Daar hoor ik namelijk helemaal niemand over…..
❤
Clannad
PS. Voordat jullie gaan, wil ik toch nog even deze column van Saskia Noort delen. Ik ben er een beetje stil van.