Hi Guys,
Ik wil deze blog beginnen met het zeggen van sorry.
Sorry voor alle beloftes die ik eerder heb gemaakt. Sorry, want ik heb me er niet aan kunnen houden. Sorry dat ik hier verkondigde dat ik van alles wilde gaan doen, maar dat er uiteindelijk niet heel erg veel van is gekomen.
Sorry.
Misschien denken jullie nu:
Waar heeft ze het in hemelsnaam over?
Ik weet precies waar ik het over heb. Want ik ben er de laatste tijd zelf achter gekomen.
Op één of andere manier houdt ik me niet meer aan mijn ‘afspraken’ wanneer ik ze in mijn blog heb opgeschreven.
Neem nou het plannen. In hoofdstuk 175 heb ik jullie verteld dat ik ging beginnen met plannen. Ik kan je vertellen dat ik mijn planner na het schrijven van hoofdstuk 175 niet meer heb gebruikt.
En ik heb het weleens vaker gehad. Dan deel ik heel enthousiast in een blog dat ik ergens aan ben begonnen, maar na het schrijven van die blog heb ik het nooit meer gedaan.
Het enige dat ik nog wel volhoud, is het feit dat ik mijn telefoon niet meer meeneem naar boven.
Ik heb al meerdere malen met jullie gedeeld dat ik af wil vallen: dit is tot nu toe nog geen succes geweest.
Ik heb een keer met jullie gedeeld dat ik meer wil lezen: is tot nu toe nog niet gelukt.
En ik denk dat er nog wel een paar andere dingen zijn die ik nog niet heb gedaan, maar die ik wel met jullie heb gedeeld.
Misschien komt het door het woordje ‘wil’. Misschien is dat een woordje waardoor ik het toch niet ga doen.
Ik kan heel erg veel willen, maar ik moet het gewoon doen.
Het ‘gewoon doen’. Dat is iets waar ik deze week veel aan heb gehad.
Afgelopen week heb ik namelijk iets gedaan. Iets belangrijks, iets engs, iets spannends. Maar ook iets heel leuks (als alles goed gaat).
Ik heb deze week 3 sollicitatiebrieven geschreven voor mijn stage volgend jaar. 3 verschillende brieven naar 3 verschillende organisaties.
Maar ik vond het zo ontzettend spannend om te doen. Ik durfde het bijna niet te doen.
Bang voor de reactie, bang voor de afwijzing, bang dat ik niet goed genoeg ben, bang dat ik niet de juiste kandidaat ben, en ga zo nog maar even door.
Maar ik heb het ‘gewoon’ gedaan. I just did it.
Nu is het afwachten. Nu wacht ik in spanning af op het antwoord, op de uitnodiging voor een gesprek (of niet).
Ik kan er nu niets meer aan doen. Ik heb even alles uit handen gegeven en dat vind ik toch best wel eng.
Deze week kwam ik erachter dat ik degene ben die me tegenhoud van alles wat ik wil doen. Ik ben degene die tegen mezelf zegt: ‘Jij kan dit niet.’ of ‘Doe het maar gewoon niet.’
Mijn grootste obstakel is mezelf. En dat weet ik al een tijdje, maar deze week werd dat me nog duidelijker dan anders.
Ik denk dat dit ook mijn ‘fout’ is bij al die blogs waarin ik vertel wat ik wil doen.
Ik moet stoppen met zeggen dat ik iets ‘wil’. Ik moet gewoon zeggen dat ik het ‘gewoon ga doen’.
Dat is denk al moeilijk genoeg……
Je kan zo ontzettend veel willen, maar uiteindelijk gaat het om wat je doet.
Als je wil afvallen, ga dan afvallen.
Als je wil plannen, ga dan plannen.
Als je meer tijd voor jezelf wil, maak dat meer tijd voor jezelf.
Als je meer wil lezen, ga dan meer lezen.
Etc.
Ik weet echt wel dat het makkelijker klinkt dan dat het is. Want ja: doe het maar even.
Er komt veel meer bij kijken dan alleen het woordje ‘wil’ weghalen. Als het zo makkelijk was dan deed iedereen het meteen.
Iedereen heeft wel een lijstje met dingen die hij/zij heel erg graag wil doen.
Zo’n lijstje kan je indelen in twee categorieën: ik wil het & ik wil het heel echt
Laat ik mijn lijstje even als voorbeeld nemen:
Ik wil het Ik wil het echt
| Geen mobiel gebruiken. | Afvallen |
| De loterij winnen | Leuke stage |
| Mijn diploma halen | |
| Veel schrijven |
‘Ik wil het’ zie ik als: het zou leuk zijn als het zal gebeuren, maar als het niet gebeurt dan is het ook goed.
‘Ik wil het echt’ zie ik meer als: ik zal er alles aan doen om dit te bereiken. Mijn motivatie om dit te bereiken is echt heel hoog.
De kans dat je ‘ik wil het’ gaat bereiken ligt lager dan dat je ‘ik wil het echt’ gaat bereiken. Je motivatie bij ‘ik wil het echt’ ligt namelijk veel hoger dan bij ‘ik wil het’.
Okay, volgen jullie me nog? Ik namelijk niet echt meer…..
Ik denk dat ik gewoon het volgende wil zeggen:
Het maakt niet uit dat je bepaalde doelen niet haalt. Het is menselijk. Er zijn gewoon dingen die je niet in 1x lukt, er zijn meer pogingen nodig.
Wanneer iets niet lukt dan mag je niet opgeven. Blijf doorgaan, blijf in jezelf geloven. Uiteindelijk lukt het wel.
En wees voor jezelf duidelijk wat je ‘echt wil’ en wat ‘leuk zou zijn, maar niet hoeft’. Er zit een groot verschil tussen die twee dingen.
Doe alleen die dingen die je echt heel erg graag zou willen. Werk er hard voor, blijf in jezelf geloven.
Sommige dingen lukken in 1x en andere dingen duren een tijdje voordat ze lukken.
Muziek van de Week
De laatste tijd zit er een bepaald nummer in mijn hoofd. En ik vind het helemaal niet zo erg. Ik vind het namelijk een heerlijk nummer.
Wanneer ik dit nummer op de radio hoor (en dat is best vaak) dan kan ik niets anders dan heel erg hard meezingen. En vooral met het refrein.
Probeer maar eens niet mee te zingen wanneer je dit nummer hoort…..
Muziek van de Week:
Imagine Dragons – Bad Liar
Zit er een samenhang in deze blog? ik weet het niet. Misschien wel, misschien niet.
Iedereen heeft dromen en wensen in het leven. Ik heb er vorige week een paar uitgesproken over 2019. Maar zolang je niets aan die dromen doet, blijven het dromen.
Het is de bedoeling dat je gaat werken aan je dromen. Maak een plan.
En het is niet raar dat je bang bent. Je mag bang zijn. Maar zet die bangheid opzij. Neem het risico.
Anders weet je nooit wat er zou kunnen gebeuren.
❤
Clannad
Ps. Ik kan niet beloven dat ik dit nu vaker ga doen, want dan weet ik bijna zeker dat ik het niet ga doen ?.