Hi Guys,
Afgelopen woensdag ben ik met mijn ouders uiteten geweest. We hebben heerlijk gegeten in een restaurantje in Leiden. Het was een hele gezellige avond.
Toen ik naar een tafeltje achter me keek, zag ik een jongetje. Niks mis mee zou je zeggen. En in eerste instantie was er ook helemaal niets bijzonders te zien.
Maar toen zag ik iets waar ik eigenlijk wel van schrok:
Het jongetje zat te eten, maar ondertussen keek hij op zijn telefoon.
Dit deed hij terwijl zijn ouders en zijn zus bij hem zaten.
Een paar weken geleden vroeg Matthew Hussey zich op instagram iets af:
Comminiceren jullie liever online of in real life?
Heel veel volgers reageerden op deze poll (ik ook). Matthew deelde de uitslag van zijn poll ook op Instagram.
De uitslag was dat de meerderheid (meer dan 90%) liever in real life communiceert dan online.
Dat ene jongetje die ik woensdag zag, behoorde dus tot die overige 10% die liever online communiceert.
Nu hoor ik jullie denken:
Gaat ze nou weer over die verdomde telefoon bloggen?
Ehm, ja ik ga me er weer schuldig aan maken. Ik ga weer bloggen over die verdomde mobiele telefoon. Want mijn haat-liefde verhouding met de telefoon houdt nog steeds stand.
Maar toch wil ik het nu even over iets anders hebben.
Ik wil het nu namelijk iets meer hebben over het communiceren.
Want ook de communicatie wordt steeds meer overgenomen door onze telefoons.
Het lijkt wel of sommigen niet meer zonder hun telefoon kunnen communiceren.
Bellen is misschien wel de meest persoonlijke manier om te communiceren met je telefoon, maar in het nieuws zagen we dat er ook mensen zijn die een soort angst hebben voor bellen. Maar liefst 40% van de jongeren heeft angst om te bellen(!). Ik schrok best wel toen ik dat las.
Als ik het artikel mag geloven, communiceren jongeren dus liever zonder te praten.
Maar het gaat in dat artikel om bellen. En niet om andere communicatiemiddelen.
Of zal de voorkeur voor ‘communiceren zonder te praten’ ook de reden zijn dat die jongen tijdens het eten bezig was met zijn telefoon?
Ik weet het niet.
Ik denk dat je tegenwoordig twee soorten communicatie hebt:
- Communiceren via de telefoon
- Communiceren in real life
Ik heb toch wel de voorkeur voor real life communicatie. Ik kijk graag mensen aan wanneer ik tegen ze praat. Ik vind het ook wel fijn wanneer mensen mij aankijken wanneer ik tegen ze praat. Of dat ze aandacht voor mij hebben wanneer ik met ze in gesprek ben.
Ik praat veel liever tegen een persoon dan tegen een telefoon.
Ik vraag niet veel, toch?
Afgelopen donderdag was ik in de stad. Ik ging naar de piercing shop. Ik ging mijn piercings vervangen. Toen ik de piercing shop binnenliep, zag ik een groep mensen binnen zitten. Later bleek dat één van de meiden een helix piercing wilde laten zetten.
Toen ik na een tijdje klaar was, raakte ik in een gesprek met één van de jongens uit die groep. Uiteindelijk bleek dat hij een neuspiercing wilde en hij zag dat ik er ook eentje had.
Ik hoor je denken: waarom vertel je dit verhaal?
Ik vertel dit verhaal, omdat ik dit gesprek veel leuker vind dan zo’n gesprek op een telefoon.
Deze jongen had ook ervaringen op kunnen zoeken op internet. Maar dat deed hij niet, hij vroeg het aan een echt persoon.
Mensen ontmoeten. Ik hou ervan. Ik vind het leuk om nieuwe mensen te leren kennen en even een praatje te maken met iemand.
Er zijn natuurlijk heel erg veel voordelen aan het communiceren via de telefoon.
Het is veel makkelijker om met mensen te praten via de telefoon. Je hoeft alleen maar een berichtje te sturen. Je kan het vanuit je luie stoel doen. En het is veel makkelijker om in contact te komen met nieuwe mensen.
Maar dit neemt niet weg dat het veel minder persoonlijk is.
Op social media kan je je voordoen als heel iemand anders. Het is heel makkelijk om een compleet ander persoon te zijn op social media. Want ja: niemand die even controleert of jij het wel echt bent.
Maar in het echte leven is het veel moeilijker om je voor te doen als iemand anders. De kans dat je door de mand valt, is namelijk veel groter.
Even terug naar dat jongetje die ik afgelopen woensdag zag.
Het maakt mij echt niet uit dat hij met zijn telefoon zat tijdens het eten. Maar er is iets anders waar ik van schrok.
Hij had helemaal geen aandacht voor de omgeving. Hij sprak niet met zijn ouders of zijn zus. Hij was alleen maar geobsedeerd door zijn telefoon.
Hij was samen met zijn ouders en zijn zus, maar eigenlijk was hij alleen.
Muziek van de Week
Deze week zijn we een legende verloren.
Aretha Franklin is afgelopen donderdag overleden.
Eén van de grootste artiesten die de wereld ooit gekend heeft, heeft ons verlaten.
Aretha was een voorbeeld voor velen. Niet alleen vanwege haar geweldige muziek en haar adembenemende stem.
Aretha is iemand die de wereld nooit meer zal vergeten.
Haar muziek zal altijd voortleven.
Muziek van de Week:
Aretha Franklin – (You make me feel like) A Natural Woman
Zullen we over een aantal jaar nog wel met elkaar communiceren? Of zal alle communicatie via apparaten verlopen? Zal al het contact in de toekomst onpersoonlijk zijn?
Ik hoop het niet! Ik kan me nu al niet voorstellen hoe dat er uit zal zien.
Wat ik graag tegen dat jongetje wil zeggen?
Leg nou eens je telefoon weg en praat met de mensen die bij je aan tafel zitten. Maak nou eens contact met echte mensen.
Wat gaat er nou boven persoonlijk contact?
Er gaat toch niets boven een echt gesprek met iemand? Ook al is diegene een totale vreemde.
Ik heb liever 10 korte gesprekken met iemand die ik op straat tegenkom dan dat ik 10 gesprekken heb met iemand via mijn telefoon.
Leg je telefoon eens weg. Geniet van het moment en ga eens met een vreemde praten.
Of leg je telefoon eens weg wanneer je met de dierbaren ergens naartoe gaat.
Er is niets mooier dan persoonlijk contact. Dan maakt het niet uit of je diegene kent of niet.
Met wie heb jij vandaag echt gesproken? Wie heb jij vandaag ontmoet?
❤
Clannad