Hi Guys,
Vrijdagavond was ik aan het studeren toen er opeens mensen voor de deur stonden. Onze bel is al heel erg lang kapot dus we hoorden ze niet. Maar onze hond (Duco) blafte. Zo wisten we dat er mensen voor de deur stonden.
Ik deed open en er stonden inderdaad 2 mensen voor de deur: 2 mannen van een bepaald goed doel. Iets voor armoede dacht ik.
Ze legden uit waar ze van waren en aan het eind vroegen ze of ik eenmalig iets wilde doneren. Voor ik er erg in had, had ik ‘ja’ gezegd.
Eigenlijk wilde ik helemaal niet doneren.
De jongens vroegen allerlei gegevens van me: mijn naam, mijn telefoonnummer etc.
Toen kwamen ze bij mijn bankrekeningnummer. Ze wilden die natuurlijk weten zodat ze geld van mijn rekening konden halen.
Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar ik ken mijn bankrekeningnummer (IBAN) niet uit mijn hoofd.
Ik wist dat mijn internetbankieren app nog niet was geactiveerd. Dus via de app kon ik niet achter mijn IBAN komen.
Dan maar via mijn pinpas.
Jullie moeten even in je achterhoofd houden dat ik eigenlijk helemaal niet wilde doneren. Ik moest me er dus uitlullen.
Ik vertelde dat ik niet wist waar mijn pinpas omdat ik die niet zo vaak gebruik.
Toen belde ze nog even naar hun manager om te kijken of ik op een andere manier kon doneren. Dat kon niet. Dan houdt het op he.
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb me ergens uit weten te lullen door een halve leugen te vertellen.
Ik weet namelijk wel waar mijn pinpas is, maar het klopt wel dat ik mijn pinpas bijna niet gebruik.
Ik heb me er dus wel uit weten te lullen, maar dat had niet gehoeven als ik gewoon in het begin tegen die jongens had gezegd: “Nee, ik heb geen interesse.”
Het is 1 zinnetje die kan voorkomen dat ik een hele leugen moet bedenken om me eruit te lullen. Maar het is juist dat ene zinnetje waar ik veel moeite mee heb.
Ik krijg het gewoon niet voor elkaar om dat zinnetje te zeggen.
Ter illustratie:
Ik heb een keer een langdurig contact gehad met een Jehova-getuige. Deze man was al best oud en ik vond het zo moeilijk om ‘nee’ tegen hem te zeggen. Gevolg: hij is een paar maanden lang bij ons aan de deur geweest……..
Ohja en ik heb een keer een kalender gekocht. De opbrengst (5 euro per kalender) gaat namelijk naar kinderen die in armoede leven (dacht ik).
Deze twee situaties had ik kunnen voorkomen door te zeggen: ‘Nee, ik heb geen interesse.’

Maar er is iets waardoor ik dat ene zinnetje niet kan zeggen. Maar waar komt dit door? Waarom vind ik het zo moeilijk om ‘Nee, ik heb geen interesse’ te zeggen?
Ik heb het idee dat het te maken heeft dat ik geen mensen teleur wil stellen. De mensen die dit bij je komen aanbieden, doen er ook moeite voor. Ze komen naar je deur, bellen aan en bieden je iets aan. Daar hebben ze moeite voor gedaan. Als je dan ‘nee’ zegt dan stel je ze teleur.
Eigenlijk slaat deze theorie helemaal nergens op. Dat snap ik best. Maar ja, hoe moet ik het anders verklaren? Waarom vind ik het anders moeilijk om te zeggen: ‘Nee, ik heb geen interesse’?
Ik denk dat ik het meer te maken heeft met het feit dat ik niemand teleur wil stellen. Ik wil graag mensen helpen, maar je kan niet iedereen helpen. Daar moet ik me meer bewust van gaan worden.
Het is echt niet zo dat ik niet wil doneren. Ik wil echt wel doneren, maar ik kan niet aan alle goede doelen geld doneren. Dat gaat gewoon niet.
Het wordt anders wanneer we via de telefoon worden benaderd voor donaties/lidmaatschappen. Ik zeg dan namelijk altijd dat ik minderjarig ben. Dan mogen ze namelijk niks aan je verkopen J.
Nee, maar even serieus.
Ik moet echt gaan leren om ‘nee’ te zeggen. Maar ik ben er gewoon heel erg slecht in. Voor ik het weet, heb ik alweer ‘ja’ gezegd. Ja en dan moet ik me er weer uitlullen. Daar ben ik de laatste tijd wel veer beter in gewordenJ.
Maar dat leugentje kan ik voorkomen door te zeggen: ‘Nee, ik heb geen interesse.’
Maar hoe doe ik dat het beste? Want blijkbaar vind ik het heel erg moeilijk.
Dat is eigenlijk heel erg raar. Het is raar dat je het moeilijk vind om te zeggen dat je geen interesse hebt.
Als ik er nu over nadenk, vind ik het heel raar.
Ik moet leren om te zeggen: ‘Nee, ik heb geen interesse.’
Ik heb het net even geoefend. Ik kan het gewoon zeggen. Ik kan het zelfs meerdere keren (foutloos) achter elkaar zeggen.
We weten allemaal dat ik heus wel dat ene zinnetje kan zeggen.
Het gaat er juist om dat ik het in een bepaalde situatie kan zeggen. Het gaat erom dat ik het zinnetje kan zeggen wanneer ze mij als potentiele donateur zien.
De volgende keer wanneer er mensen voor de deur staan of wanneer er mensen bellen om me geld te laten doneren zal ik zeggen ‘Nee, ik heb geen interesse.’
Als er mensen zijn die tips hebben waardoor ik het kan zeggen, zijn die natuurlijk van harte welkom.
Ik vraag me nu alleen wel af of er überhaupt tips voor bestaan………
Muziek van de Week

Heel soms besluit je om maar weer eens naar muziek te luisteren waar je vroeger naar hebt geluisterd. En vroeger moet je heel breed bekijken: soms is het maar een jaar geleden.
Ik doe dat wel eens. Dan ga ik opeens muziek opzoeken waar ik al een hele tijd niet meer naar heb geluisterd. Soms kom je nummers tegen waarvan je je afvraagt hoe je er ooit naar hebt kunnen luisteren.
Maar er komen ook wel eens nummers voorbij waarbij je jezelf afvraagt: waarom ben ik gestopt met luisteren naar dit nummer?
Ik had dat met het volgende nummer.
Ik ben een groot fan van de ‘Vrienden van Amstel Live’. Ik kijk elk jaar de registratie op tv en het is al jaren een hele grote wens van mij om een editie live te gaan bekijken.
Maar ik ben dus een groot fan van VVA Live. Dan vooral van de samenwerkingen die ontstaan tijdens deze edities.
Deze samenwerking was altijd één van mijn favorieten, maar toch was ik deze versie even helemaal vergeten.
Tot een week terug: opeens stond dit nummer tussen de suggesties op Youtube. Ik ging het nummer maar weer eens beluisterd en ik was weer om.
Waarom ben ik in hemelsnaam ooit gestopt met luisteren naar dit nummer?!
Naast dat ik dit misschien één van de mooiste liefdesnummers ooit vind, word dit nummer in deze versie ook nog eens gezongen door een paar van mijn favoriete artiesten.
Muziek van de Week:
Miss Montreal, Waylon en OG3NE – Love You More
Het feit dat de jongens afgelopen vrijdag wegliepen, hoeft nog niet te betekenen dat ze me geloofden. Want ja, heel geloofwaardig was mijn verhaal niet.
Al had ik alleen maar gelogen dat ik niet wist waar mijn pinpas was. verder was niks gelogen.
Maar toch lijkt het me sterk dat de jongens me geloofden.
Ik wil toch even ‘sorry’ zeggen tegen de jongens die vrijdag voor mijn deur stonden. Ze waren namelijk wel heel erg lief.
Sorry dat ik jullie heb opgezadeld met een raar verhaal. De volgende keer zal ik gelijk zeggen dat ik geen interesse heb.
❤
Clannad