Categorie: Blog

Deze blog is iets langer dan normaal, maar deze blog is dan ook iets bijzonderder dan normaal!

Je leert een andere kant van jezelf kennen. Alleen maar omdat je een vak hebt op school.

De laatste tijd merk ik hoe belangrijk het is om de goede mensen om je heen te hebben.

Stiekem zijn me allemaal een beetje Dora 🙈☺️

De heren van DIOK, de heren van AJAX en Duncan Laurence hadden ook allemaal ooit een droom. En hun droom is ook werkelijkheid geworden.

Nou, wat een leuk verhaal Clannad. Nu weten we dus dat je andere schoenen aan gaan trekken, maar wat wil je hier nou eigenlijk mee zeggen? Dat we allemaal andere schoenen aan moeten doen?

Als je net een film hebt gezien die veel indruk op je heeft gemaakt, ga daarna dan even een leuke film kijken. Shrek bijvoorbeeld.

Ik zou in dat geval bijna bang worden van mezelf…….

Jezelf even opladen zodat je daarna weer volle bak aan de slag kunt.

Voor een deel ben ik #TeamJa en voor een deel ben ik #TeamNee. Ik pas gewoon in allebei de teams.

Vanaf morgen ben ik een healthy fit girl. Okay, een wannabe healthy fit girl.

Moet ik niet heel erg boos zijn om mezelf, omdat ik iemand laat bepalen hoe ik me voel en hoe ik over mezelf denk?

Ik vind het elke keer weer heel erg knap hoe ze dit altijd weer voor elkaar krijgen hoor.
Op het moment dat jij denkt dat je ze doorhebt, doen ze iets waarvan jij denkt: hoe dan?!

Een passie vinden is misschien wel het mooiste dat je kan overkomen. Maar tegelijkertijd is het misschien ook het aller engste dat je kan overkomen.

You should start your own website
It would be fun, they said…..

Ik kan gewoon niet goed kiezen. Het liefst wil ik gewoon een combinatie van alles, maar dat kan vaak niet.

Stiekem weet je natuurlijk wel dat je niet verrast gaat worden door je geheime liefde op Valentijnsdag. Waarom zou hij/zij dat doen?

In het begin zijn het gewoon twee ongeleide projectielen. Ik moet ze nu even temmen.

Achteraf gezien ben ik erg blij dat ik juist afgelopen week naar ‘Mamma Mia’ ben geweest.

Het lijkt wel of mensen bang zijn om negatieve emoties te voelen. Ik betrap mezelf hier ook weleens op.

Eerst wilde ik de challenge negeren, maar toch zette het me aan het denken.

Mijn grootste obstakel ben ik zelf. En dat weet ik al een tijdje, maar deze week werd dat me nog duidelijker dan anders.

Ik denk dat bijna iedereen dit wel op zijn/haar ‘noem het wat je wil lijstje’ heeft staan.

2018 is een jaar waar ik heel erg klaar mee ben, maar het is ook een jaar waarin ik heel erg dankbaar ben.

De belangrijkste ingrediënten voor kerst zijn de komende dagen aanwezig: familie, vrienden, liefde en eten.

En dat ene kleine vakje laat me elke keer weer even extra nadenken

Het lijkt wel of je er echt zelf bij aanwezig bent. Het is net je eigen speelfilm.

Ik moet je heel eerlijk bekennen dat ik in eerste instantie niet zo stond te springen om de nieuwe voeten.

Iedereen is ervaren als het gaat om leven, maar niemand kan je vertellen hoe je het beste leven kan leven.

Misschien deel ik dit wel omdat ik hoop dat jullie ook weleens dit soort dingen meemaken. Maar ik ben bang dat wij de enige twee zijn die dit soort gesprekken hebben.

Hi Guys, Luisteren jullie nog weleens naar de radio? En zo ja, naar welk radiostation luisteren jullie dan? Ik moet bekennen dat ik periodes heb wanneer ik naar de radio luister. Ik luister niet meer de hele dag naar de radio. Ik luisterde vroeger wel vaak naar de radio. Ik luisterde altijd op de fiets […]

Soms worden deze stickers al op iemand geplakt voordat we iemand kennen.

De reclame van de NS is niet de standaard.

Ik heb een weekend achter de rug met de mensen van wie ik hou. Een weekend gevuld met alles wat een mens nodig heeft in zijn/haar leven.

Een hele drukke week gevuld met hele mooie/speciale en bijzondere momenten. Veel momenten die ik toch niet had willen missen.

Emoties. Het zijn eigenlijk rare dingen.

at is daar dan mis mee? Waarom zouden we dan buiten onze comfortzone moeten treden? Het is toch juist goed als je je veilig voelt? Dat wil iedereen toch? Iedereen wil zich toch veilig voelen?

ls je dat leest, leer je me pas echt kennen. Dan komt de echte Clannad naar boven. Een hele kwetsbare Clannad.

Er zijn wel dingen die ik graag nog een keer wil doen of die ik wil bereiken. Maar ik heb nog geen (bucket) list gemaakt.

Het hebben van één of meerder passies is iets magisch.
Wanneer je het eenmaal hebt, wil je het ook nooit meer kwijt.

Het was even een heel erg groot irritatiefactortje.

Als je iets al zo lang wil dan wordt het eens tijd dat je gaat doen! Dus doe het gewoon!
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Er is namelijk een reden dat je het nog niet hebt gedaan.

Ik ga weer bloggen over die verdomde mobiele telefoon. Want mijn haat-liefde verhouding met de telefoon houdt nog steeds stand.

Het schrijven van blogs. Ik kan me geen mooiere invulling van mijn zondag bedenken.

Wat doe jij wanneer je een fout maakt? Zorg je ervoor dat de fout alles verpest of ga je laten zien dat je het beter kan?

Ik begin er dus steeds beter in te worden.
Is dat een goed teken? Of juist niet?

Social Media is een deel van ons leven geworden. Dat kunnen we niet negeren. Maar het gaat er juist om dat we sociaal media op een goede manier in ons leven voegen.

Ik ben nu op een plek waar ik gelukkig ben. Ik heb mijn plek gevonden. Ik heb een opleiding gevonden waar ik alles in kwijt kan.
Het maakt niet uit dat ik volgend jaar mijn met tweede studiejaar ga beginnen. Ik ben er alleen maar heel erg blij mee.

Het is okay dat je niet alles van iemand weet. Er zijn soms gewoon dingen die je niet van iemand weet. Misschien kom je daar ook nooit achter. Of je komt er over een paar jaar een keer achter.

Ik hoop dat ik alleen nog maar witte vlinders om me heen mag hebben.
Dan zijn ze allemaal toch nog een beetje bij me.

Op aarde is zijn leven afgelopen, maar daarboven is zijn tweede leven begonnen.

Ik wil veel mooie herinneringen maken tijdens mijn reis. Verder wil ik graag heel veel nieuwe mensen ontmoeten. En ik wil thuiskomen met bergen inspiratie.

Waarom zijn nou juist die laatste paar weken het zwaarst? Waarom lijken die laatste paar weken van het schooljaar nou de zwaarste weken van het schooljaar? Hoe komt dat toch?

Hoe komt het dat we niet goed zijn in het benoemen van onze talenten?
Is het omdat het makkelijker is om te benoemen waar we niet goed in zijn of komt het omdat we niet weten wanneer iets ‘goed’ is?
Of heeft het een hele andere reden?

Sinds kort mag ik me elke dag omringen met mensen die het beste in me naar boven halen. Mensen die me accepteren zoals ik ben.
Doordat ik me met deze mensen mag omringen, voel ik me de laatste tijd heel erg gelukkig.

Wanneer spreek je van een perfecte dag?
Hoe ziet zo’n perfecte dag er nou eigenlijk uit? Of anders gezegd: hoe ziet mijn perfecte dag er eigenlijk uit?

Wat is de boodschap van deze blog? Is de boodschap dat we nooit meer iets op het laatste moment mogen doen?
Ik denk dat die boodschap een beetje kort door de bocht is. Ik denk ook dat niemand zich hier ooit aan zal houden.

Voor veel mensen hebben deze twee minuten heel erg veel betekenis. Maar voor anderen hebben deze twee minuten geen betekenis.
Waarom kunnen deze twee meningen niet naast elkaar leven? Waarom kunnen we elkaars mening niet respecteren?

Als ik ergens mee zit dan zoek ik quotes op die met dat thema te maken hebben, als ik mezelf wil motiveren dan zoek ik motivational quotes op, en ga zo nog maar eventjes door. Voor alles is er wel een quote.

Het is een documentaire over een jongen die leeft voor de muziek. Muziek is zijn passie. Dat zie je. Avicii is een groot artiest. Alleen daarom al zal hij nooit worden vergeten.

Elke keer als ik zulke vragen krijg, denk ik: is het zo raar dat ik nog niet weet wat ik precies wil?

Ik was laatst bezig met instagram. Ik zat in de publieke ruimte op school en opeens had ik zoiets van: ‘Wat ben je nu eigenlijk aan het doen? Doe die telefoon weg!’
Want ja, wat was ik eigenlijk aan het doen?

Maar toch was ik niet tevreden. Het ging namelijk niet goed (laat staat heel goed). Ik maakte een paar fouten. Dat vind ik verschrikkelijk.

Is het eigenlijk wel de zomertijd waar ik zo blij van word? Is het niet iets anders waar ik heel blij van word?

Na elk concert ben ik zo ontzettend geïnspireerd. Ik ga altijd met heel veel inspiratie naar huis.
Niet alleen zit ik bomvol inspiratie. Na elke concert zit ik ook nog vol met adrenaline. Ik kan nog zo ontzettend lang nagenieten van een concert.

We leven in Nederland. Nederland. Een land waar je mag zijn wie je wilt zijn. Je mag houden van wie je wil houden. In Nederland mag het allemaal. Nederland is tolerant naar iedereen. Nederland is een mooi land.
Dat dacht ik tenminste.

Deze blog is gericht aan 1 persoon.
Ik moet dit even kwijt. Daarom is deze blog voor een vakman.

Betekent deze aandacht dat mensen met een beperking steeds meer worden geaccepteerd in de samenleving? Begint de samenleving mensen met een beperking te accepteren? Of is het allemaal maal schijn? Doen ‘we’ allemaal alsof?

Eigenlijk slaat deze theorie helemaal nergens op. Dat snap ik best. Maar ja, hoe moet ik het anders verklaren? Waarom vind ik het anders moeilijk om te zeggen: ‘Nee, ik heb geen interesse’?

Ik vind Valentijnsdag een speciale dag. Er hangt toch een speciaal sfeertje op de dag. Of je het nou wil of niet: je bent toch benieuwd of je iets krijgt op 14 februari.
Op de dag zelf ga je toch een beetje fantaseren over het feit dat je iets krijgt. Van wie zou het dan zijn? Waarom krijg je dit?
Ik heb dat wel eens gedaan hoor. Of is dat weer iets wat alleen Clannad doet?

Waarom vertel ik dit allemaal?
Nouja eigenlijk weet ik het niet zo goed. Ik denk dat ik dit vertel omdat ik het gewoon leuk vind om over Matthew Hussey te praten….

Ik heb de laatste tijd steeds vaker trek in iets lekkers. Ik heb trek in chocola, taart, hamburgers, patat, ijs, oreo, snicker, caramel, cake, donuts, cupcakes etc
Noem maar iets lekkers op en ik heb er trek in.

Maar deze keer werd me verteld dat ik eens een boek over mijn eigen leven ‘moest’ gaan schrijven. Een boek over MIJN LEVEN. Een soort verlengstuk van mijn blog. Of is het meer een aanvulling?
Hoe moet ik dat voor me gaan zien? —-> Hoofdstuk 127

Na het schrijven van hoofdstuk 125 en nadat meerdere mensen me vroegen wat mijn goede voornemens waren, ging ik nadenken over mijn uitspraak. Ik kwam uiteindelijk tot de volgende conclusie:
‘Voor iemand die niet aan goede voornemens doet, heb ik er een hele hoop’

2017 is tot zijn einde gekomen. We zeggen vandaag gedag tegen 2017.
Op deze dag kijkt iedereen terug op het afgelopen jaar. Wat is er allemaal gebeurd? Wat hebben we geleerd? Wat willen we het liefst in 2017 laten en wat willen we meenemen naar 2018?

Kerst gaat over samen zijn. Kerst is de mooiste tijd van het jaar. Het is ook niet voor niets dat This Is Us de volgende quote gebruikte:
‘Nothing bad ever happens on Christmas Eve.’

Ik ben iemand die heel erg graag onder de mensen is. Ik ben ook wel iemand die heel erg goed alleen kan zijn hoor, maar ik hou er ook echt van om tussen de mensen te zijn.

Er zijn voor mij altijd verbeterpunten. En ergens is dat goed, denk ik. Maar ik denk dat ik in sommige gevallen wel wat positiever mag zijn.
Misschien zeg ik over blog 1220 wel dat ik een hele mooie/goede blog heb geschreven en dat ik blij ben met mezelf. 🙈

Het leek alsof die muziek mij iets wilde vertellen. Ze wilden me vertellen dat ik erover na moest denken. Of misschien wilde ze me zeggen dat het okay is om je zo te voelen.

Hi Guys, Voordat ik deze blog ga beginnen, wil ik eerst even iets anders benoemen.  Ik kan dit niet aan me voorbij laten gaan. Maar ik wil er niet al te diep op ingaan. Het enige wat ik wil zeggen is dit: Ik hoop dat we met z’n alleen een oplossing kunnen voor het Sinterklaasfeest. […]

Als ik sommige dromen mag geloven dan heb ik echt een heel erg groot strafblad, heb ik veel relaties en ben ik 100000x gestorven.

Ik val af, omdat ik het zelf wil. Er moet namelijk een knop omgezet worden. Als ik niet af wil vallen dan werkt het ook niet. Ik moet me er 100% voor inzetten. Dat gaat niet als mijn hoofd niet meewerkt.

Ik kijk heel erg uit naar vrijdagmiddag 16:30. Dan ben ik namelijk thuis en dan heb ik al mijn tentamens afgerond. Dan is periode 1 echt afgesloten. Maar dan ben ik weer in afwachting van de cijfers 🙈.

Zullen werkgevers mij later beoordelen op wat ik kan of zullen ze alleen maar naar mijn beperking kijken? Zal ik dezelfde kansen krijgen als mijn klasgenoot (die hetzelfde diploma heeft, maar geen beperking)?

Er bestaat geen eenvoudige uitknop. Je moet voor jezelf uit gaan vinden welke uitknop het best voor je werkt. Maar 1 ding is zeker: die uitknop moet je gaan vinden, want anders word je er gek van.

Misschien heb ik me dit jaar wel heel anders voorgesteld, maar ik ben zo blij dat dit jaar zo is verlopen. Ik ben een beter mens geworden. Misschien zie ik later dit jaar wel als ‘het jaar waar alles veranderde’. Wie zal het zeggen?

Waar ik eigenlijk naar op zoek ben (de vraag van Simon), is niet op het internet te vinden. Dan ga ik er zelf maar antwoord op proberen te geven. Ik ga proberen om antwoord te geven op de ‘mysterie rondom de knuffel’.

Nu denk je misschien: waar slaat dat nou op? Je schrijft verdorie elke week een blog over jezelf. Dan houd je er toch van om over jezelf te praten?!

Hi Guys, Hoe ziet mij leven eruit over 10 jaar? Waar sta ik dan? Waar hoop ik te staan? Wat heb ik bereikt? Hoe zie ik eruit? Allemaal vragen waar we allemaal stiekem heel nieuwsgierig naar zijn. Iedereen zou wel willen weten hoe ze er over 10 jaar bijstaan. Maar aan de andere kant wil […]

Ik kreeg laatst een uitnodiging voor de 65+ beurs, omdat ik Sanders Puzzelboekjes volg op facebook……… Moet ik me nu zorgen gaan maken?

De vrolijke, positieve, enthousiaste, leergierige en hard werkende Clannad is weer terug aan het komen. Mensen die me nu leren kennen, leren de echte Clannad kennen.

Ik zag een keer op social media dat een blogger een heel plan had geschreven voor één van haar blogs. Ze had helemaal uitgestippeld wanneer ze wat ging vertellen. In alinea 1 zou ze dit vertellen en in alinea 2 dat etc. Ik ben daar best jaloers op.

Als je erover nadenkt, wil ze juist dat we haar anders behandelen dan anderen. Omdat zij gehandicapt is, moeten we haar gaan feliciteren. Klinkt dat niet raar?

”Het is heel leuk dat jullie dat nu kunnen en dat jullie aan mij denken, maar ik denk dat jullie iemand anders er veel blijer mee kunnen maken.”

Mijn vakanties hebben altijd één motto: alles mag, niets moet. Ik kan je vertellen dat er geen beter motto is voor je vakantie.

Pas een dag later ga je echt een stadje/dorpje in. Je gaat kijken of je een beetje leuk kunt winkelen, je gaat op een terrasje zitten of je probeert een straatmuzikant geld te geven (maar op het moment dat je geld wil geven, loopt hij weg).

Jij vertelt jouw verhaal met een bepaald nummer. Het is dan wel hetzelfde nummer, maar je vertelt een heel ander verhaal.

Bang om het niet goed te doen, jezelf niet goed genoeg vinden of niet in jezelf geloven. Die gedachtes weerhouden je ervan om te doen wat je graag wil doen.

In een donkere periode leer je jezelf zo goed kennen. Je komt jezelf even tegen.

100 vragen: voor elke blog 1. Ik geef op alle vragen eerlijk antwoord.

Neem de tijd om goed voor jezelf te zorgen. Het maakt me niet uit hoe je het doet. Of je nou gezonder gaat eten, meer gaat bewegen, gaat mediteren of iets gaat doen wat je altijd al had willen doen. Zorg ervoor dat je jezelf niet vergeet.

Mijn buurmeisje gaat na de vakantie naar de middelbare school. Eén van de eerste vragen die ze stelde aan haar mentor was: ‘Mag je je telefoon gebruiken in de klas?’

Maar het is allemaal anders gelopen. Ik ben in 2017 begonnen met een andere studie: mezelf. Ja het is klote dat ik nu niet op school zit. Maar had ik dan iets moeten doen waar ik steeds ongelukkiger van zou worden?

Social Media kan ook erg leuk zijn. Je kan de liefde voor je idool delen en je kan leuke momenten delen. Soms kom je in contact met hele lieve mensen en ga je gesprekken aan. Maar je moet wel voorzichtig zijn, want er zitten ook een paar engerds op Social Media.